چالش های درگذشت موگابه برای زیمبابوه

موگابه که هفته گذشته در سن 95 سالگی در بیمارستانی در سنگاپور در گذشت ، پیکرش روز چهارشنبه پس از پنج روز با یک هواپیمای اختصاصی راهی هراره، پایتخت زیمبابوه شد تا طی یک مراسم رسمی، اما پرچالش در وطنش به خاک سپرده شود.

برخی از رهبران جهان به تدریج در حالی راهی هراره شدند تا در مراسم تدفین این کهنه سرباز جنگ های ضد استعماری آفریقا شرکت کنند که برخی از خویشاوندان او اظهار داشتند که خانواده اش  برنامه دولت کنونی برای خاکسپاری وی در "بنای ملی قهرمانان آکر" در هراره پایتخت زیمبابوه را رد کرده و خواستار آن است که پیکرش در دهکده زادگاهش به خاک سپرده شود.

در این مراسم تعداد کثیری از رؤسای جمهوری فعلی و سابق، معاونان رئیس جمهوری، رؤسای مجالس، نمایندگان ویژه کشورها، مقام های کشوری و لشکری و اقشار مختلف مردم زیمبابوه حضور داشتند.
در مراسم خاکسپاری موگابه، رؤسای جمهوری زیمبابوه، آفریقای جنوبی، کنیا، گینه استوایی، سام نجوما رئیس جمهوری پیشین نامیبیا، معاونان رؤسای جمهوری غنا، تانزانیا و کوبا و نمایندگان ویژه چین و روسیه در سخنانی یاد و خاطره این قهرمان پیشین مبارزه علیه استعمار را گرامی داشتند.
مراسم دیروز برای وداع با رئیس جمهوری فقید زیمبابوه گرچه پرشکوه برگزار شد ، ولی  مناقشه یک هفته ای خانواده او با دولت نه تنها پایان نیافت بلکه همچنان ادامه دارد.

در حالی گریس موگابه، همسر رئیس جمهوری فقید زیمبابوه اصرار دارد که جسد همسرش را به زادگاهش منتقل کند، اما امرسون امنانگاگوا، رئیس جمهوری فعلی که قدرت را از دو سال پیش در این کشور به دست گرفته تاکید دارد موگابه را در کنار دیگر شخصیت های ملی در هراره به خاک بسپارد.

همسر موگابه رئیس جمهوری زیمبابوه را متهم کرده است که قصد دارد در یک اقدام توطئه آمیز همسرش را به نحوی به خاک بسپارد که در آینده اثری از او در میان نباشد، به همین دلیل اصرار دارد یک بنای یادبود در زادگاه موگابه ساخته شود تا شخصیت و میراث تاریخی اش همچنان در این کشور  در خاطره ها بماند.

به اعتقاد برخی از تحلیلگران و روانشناسان اجتماعی همسر موگابه تلاش می کند به جامعه زیمبابوه اثبات کند که هنوز می تواند به عنوان یک شخصیت تاثیرگذار سیاسی و اجتماعی ایفای نقش کند و در صحنه سیاسی این کشور  حضور چشمگیر داشته باشد.

وی طی یک هفته اخیر بارها با صدور اطلاعیه هایی در باره زمان، مکان و نحوه تدفین همسرش توضیحاتی داده است اما دولت این کشور سعی کرده  برنامه های خودش را در این خصوص اجرایی کند، برنامه هایی که از یک اختلاف جدی در اهداف راهبردی دو طیف موثر در این رویداد تاریخی در این کشور حکایت دارد.

این درحالی است که امنانگاگوا، رئیس جمهوری در یک نطق تلویزیونی اعلام کرد که دولت درحال طراحی ساخت یک بنای یادبود ویژه بر فراز "تپه قهرمانان" در آِیکر است تا موگابه را به عنوان رهبر ملی مبارزه با اقلیت سفیدپوستان استعمارگر در کنار دیگر شخصیت های ملی دفن کند و تا زمانی که این بنا تکمیل نشود، برگزاری مراسم اصلی تدفین او را یک ماه به تعویق می اندازد، اقدامی که در فرهنگ قبایلی زیمبابوه و در واقع قبایل جنوب قاره آفریقا بسیار مذموم است.

موگابه در ۲۱ فوریه ۱۹۲۴ در خانواده ای کاتولیک در "کوتاما میشن" در شمال غربی هراره متولد شد. در سن ۱۰ سالگی پس از آن که پدر نجارش خانواده را رها کرد، موگابه روی تحصیلات خود متمرکز شد و در سن ۱۷ سالگی به عنوان معلم شایسته مدرسه شناخته شد.

این سیاست‌مدار زیمبابوه‌ای که از سال ۱۹۸۷ تا ۲۰۱۷ رئیس جمهوری این کشور و پیش از آن یعنی در سال‌های ۱۹۸۰ تا ۱۹۸۷ به عنوان نخست ‌وزیر زیمبابوه بر سر کار بود، از نظر ایدئولوژیک یک ملی‌گرای سوسیالیست آفریقایی به شمار می رفت که از سال  ۱۹۷۵ اتحادیه ملی آفریقایی ملی زیمبابوه – جبهه میهنی (زانو-پی‌اف) را رهبری کرد.

موگابه که رهبری کهنسال و ۹۵ ساله بود از دو سال پیش در بستر بیماری به سر می برد و برای درمان به سنگاپور رفته بود، اما بیماری سرطان بیش از این به وی مهلت نداد و جهان روز (جمعه/۱۵ شهریور)، "نماد آزادی و طرفدار جنبش پان آفریقا" را از دست داد، این توصیفی است که «امرسون منانگاگوا» رییس جمهوری کنونی زیمبابوه از وی کرد.

رییس جمهوری کنونی زیمبابوه در واکنش به درگذشت موگابه گفت: او زندگی‌اش را وقف رهایی و تقویت ملت خود کرد، سهم او در تاریخ ملت و قاره آفریقا، هرگز فراموش نخواهد شد.