بیوفیلتر حذف فلزات سنگین پساب آبکاری در کشور ساخته شد

به گزارش معاونت علمی و فناوری ریلست جمهوری، همگام با رشد صنعتی و اقتصادی و تولید انواع مختلف ترکیبات و مواد شیمیایی به طور ناخواسته موادی متنوعی چون انواع فلزات سنگین و سمی، سیانید، آرسنیک، نیترات، نیتریت و فسفات به طبیعت وارد می‌شود که برای محیط زیست و انسان‌ها مشکلات و برای سایر جانداران خطرات جدی به همراه دارد.

در این میان با توجه به بحران کم آبی در بسیاری از کشورها، آلودگی آب و میزان پساب تولیدی دارای اهمیت بیشتری است، این مساله استفاده از روش‌های مناسب جهت تصفیه آب و پساب آلوده به مواد سمی، قابل استفاده کردن آب‌های آلوده و استفاده مجدد از پساب کارخانه‌ها را اهمیتی دوچندان بخشیده است.

نرجس مبلی، مدیرعامل شرکت دانش‌بنیان «پویا ژن آزما» که در زمینه تولید بیوفیلتر تصفیه آب و حذف پساب آلوده فعالیت دارد اظهار داشت: امروزه از بیوتکنولوژی با تکیه بر میکروارگانیزم‌ها جهت تصفیه پساب‌های صنعتی نیز استفاده می‌شود که به بیوفیلتر معروف است.

وی اظهارکرد: بیوفیلترهای ساخته شده در این شرکت دارای یک مخزن ساده استوانه‌ای است که میکروارگانیزم‌ها در داخل آن بر روی بستر مناسب تثبیت شده‌اند، این بستر ضمن حفظ میکروارگانیزم‌ها با فراهم آوردن سطح کافی توانایی تثبیت یک میلیون میکروارگانیزم در فضایی به قطر۵/۰ سانتی متر را داراست.
وی درباره سازوکار عملکرد این دستگاه تصفیه گفت:دستگاه تصفیه بر اساس حجم آب و نوع پساب طراحی و ساخته می‌شود که آب یا پساب به صورت کانتینیوز تصفیه می‌شود، مواد سمی موجود در آب و پساب آلوده حین عبور از روی بستر، بسته به نوع ماده سمی، توسط میکروارگانیزم‌ها با مکانیزم‌های مختلف شامل تجزیه کامل، اکسیداسیون و احیا و جذب بیولوژیک، حذف می‌شوند، در این سیستم فرایند تنظیم pH ، حذف ذرات جامد (در صورت نیاز) و حجم ورودی و خروجی به صورت خودکار کنترل می‌شود و نیازی به اپراتور یا کاربر جداگانه ندارد.

مبلی تصریح کرد: سیستم بیوفیلتر تصفیه‌کننده پساب به گونه ای طراحی شده که اگر میزان پساب واحد ۵ تا ۱۰ مترمکعب در روز باشد حجم سیستم بیوفیلتر حدود ۱.۲*۱.۵ مترمکعب است و حالت موبایل (قابل حمل) دارد به طوری که در واحدهای صنعتی که حجم پساب تولیدی آنها چندان زیاد نیست دو کارخانه می‌توانند از یک دستگاه استفاده کنند.

وی درباره نحوه تغذیه سیستم بیوفیلتر گفت: بسته به حجم و ترکیب پساب‌ها ورودی به سیستم هر شش ماه تا دو سال یک‌بار نسبت به شارژ یا تعویض میکروارگانیسم‌ها اقدام می‌شود.