به گزارش ایرنا، شرکت هواپیمایی که نامش هم مازندرانی و به معنای باران است، در دوره استانداری محمد اسلامی وزیر کنونی راه و شهرسازی با سرمایهگذاری یک فعال اقتصادی اهل مازندران راهاندازی شد. فعالیت رسمی این شرکت هواپیمایی با انجام نخستین پرواز از تهران به ساری در روز ۱۷ مهر سال گذشته آغاز شد و قرار بود که به مرور با افزایش پروازها در صورت حمایت مسئولان و اجرای برخی اقدامات زیرساختی در فرودگاه دشتناز ساری و سایر فرودگاههای مازندران، بر تعداد پروازها و هواپیماهای فعالش اضافه کند.
با این که دوره فعالیت و پروازهای وارش در مازندران به یک سال نرسیده، مسئولان این شرکت می گویند که به خاطر به سرانجام نرسیدن برخی وعدهها از جمله نصب سیستم کمکناوبری فرودگاه دشتناز و همچنین نگاه نامناسب به فعالیت اقتصادی این سرمایهگذاری بومی انجام شده در مازندران، دیگر قادر به ادامه فعالیت نیستند و مجبورند برای فرار از مشکلات ، آشیانه بومی را ترک کنند.
رویایی که محقق نشد
پیگیری و بررسی های خبرنگار ایرنا نشان می دهد که مدیران شرکت هواپیمایی وارش از مدتی پیش به خاطر برخی مشکلات و آنچه که " همکاری نکردنها " می نامند، تصمیم به رفتن از مازندران گرفتند، اگر چه حاضر نیستند مشکلات ریز و درشتی را که با آن طی حدود یک سال گذشته دست و پنجه نرم کردند، رسانه ای کنند چون معتقدند این کار به جای حل مشکلات ، شرکت را وارد حاشیه ها می کند.
بر اساس تصمیم مدیران وارش، این شرکت از ابتدای آبان پروازهای فرودگاه دشتناز ساری را از برنامه پروازی خود خارج میکند.
یک سال پیش و در زمان افتتاح این شرکت هواپیمایی مسئولان استان امیدواری زیادی برای رونق صنعت هوانوردی در مازندران و همچنین افزایش حضور مسافران داخلی و خارجی با پروازهای این ایرلاین بومی در استان داشتند. هنگام افتتاح این ایرلاین استاندار وقت مازندران فعالیت یک شرکت هواپیمایی بومی در استان را نقطه عطفی برای توسعه مسیرهای پروازی متصل به این استان عنوان و اظهار امیدواری کرده بود که آغاز فعالیت وارش در مازندران، آغاز تبدیل شدن این استان به یک مقصد گردشگری مهم در منطقه خاورمیانه و همچنین رونق رفتوآمدهای تجاری به استان شود.
محمد اسلامی همان زمان تأکید کرده بود که ظرفیت حمل و نقل و همچنین زیرساختهای فرودگاههای مازندران باید افزایش یابد تا با افزایش پروازها، سرمایهگذاری انجام شده در مازندران آورده اقتصادی بیشتری برای سرمایهگذار داشته باشد تا انگیزه لازم برای ادامه فعالیت در این استان ایجاد شود.
اسلامی که امروز متولی اصلی حمل و نقل کشور در حوزههای مختلف است، سال گذشته اظهار امیدواری کرده بود تا با اقدامات در حال انجام برای توسعه زیرساختهای فرودگاهی استان، اعزام و پذیرش مسافران در فرودگاههای مازندران ۴ برابر افزایش یابد.
البته شرکت هواپیمایی وارش هم سال گذشته با ۲ فروند هواپیمای بویینگ کار خود را در خطوط پروازی ایران آغاز کرد و پس از مدتی تعداد هواپیماهای خود را به ۵ فروند بویینگ ۳۰۰ و ۵۰۰ رساند و بر اساس اعلام مدیرانش قرار است ۲ فروند هواپیمای بویینگ دیگر را نیز بزودی وارد ناوگانش کند تا به این صورت تنها ایرلاین ایرانی باشد که فقط از یک کلاس هواپیماها استفاده میکند. اگر چه مرکز اصلی فعالیت این شرکت در حال حاضر تهران و بِیس دوم آن ساری است، ولی برنامهریزی این شرکت بر این بود که آشیانه هواپیماهای وارش نیز در فرودگاه دشتناز ایجاد شود که اکنون با توجه به تصمیم اتخاذ شده این تصمیم نیز اجرایی نمیشود.
شرکت هواپیمایی وارش طبق آمارهای موجود در این مجموعه هواپیمایی، حدود ۷۰۰ نفر نیرو دارد که نزدیک به ۱۷۰ نفر از آنها به طور مستقیم در مازندران فعالیت میکنند.
این ایرلاین بومی مازندران در حال حاضر روزانه ۴ پرواز رفت و برگشت بین ساری و تهران، کیش، مشهد و اصفهان دارد. یکی از برنامههای در دست اقدام وارش برای گسترش خطوط پروازی مازندران، راهاندازی پروازهای عتبات عالیات بود که در حال حاضر با توجه به روند در نظر گرفته شده محقق نخواهد شد. البته وارش پروازهای بینالمللی خود را ۲۳ مرداد امسال با پرواز مشهد-دوشنبه آغاز کرد.
مشکلات ریز و درشت
مشکلاتی که شرکت هواپیمایی وارش را وادار کرده است تا برای کوچ از مازندران برنامه ریزی کند، فراوان است. مدیران شرکت هواپیمایی وارش مدعی هستند که با توجه به بومی بودن این شرکت ، تسهیلاتی را نسبت به سایر شرکتهای مشابه برای مسافران مازندرانی اعمال می کردند که از جمله آن " قیمت مناسب " بلیطها بود. قیمت بلیطهای این ایرلاین برای مسیر ساری-تهران از ۹۹ هزار و ۵۰۰ تومان شروع میشود و بسته به صندلیها قیمت آن افزایش مییابد.
یکی دیگر از مشکلاتی که هزینه ساز و سبب ساز کوچ این شرکت شده ، حمایت از برخی هنرمندان و همچنین پشتیبانی مالی از تیمهایی مانند نساجی، شهروند ساری یا اسپانسرینگ تیم ملی شمشیربازی و حمایت از برخی قهرمانان و ورزشکاران بوده است که ظاهرا ااگر چه در راستای ایفای مسئولیت اجتماعی بوده ولی آن چه که از تصمیم مسئولان و مدیر این شرکت برمیآید نشان میدهد که این اقدامات حمایتی که معمولا در ازای آن انتظاراتی وجود دارد، برای وارش آوردهای نداشت. مسئولان این شرکت هواپیمایی میگویند از تمام آن چه که به عنوان انتظارات وارش برای گسترش فعالیتها مطرح بود و مسئولان در سال گذشته وعده حل آنها را دادند تا کنون کمتر از ۳۰ درصد برآورده شده است. نصب سامانه کمک ناوبری آی ال اس ILS و تکمیل جاده دسترسی از جمله نمونههایی هستند که ذکر می شود.
مشکل دیگر مربوط به زیرساخت فرودگاه ساری است. گفته می شود طول کم باند فرودگاه دشت ناز هنوز برطرف نشده است. طول باند فرودگاه دشت ناز برای نشستن هواپیمای بویینگ تقریبا کم است و به همین دلیل سیستم ترمز هواپیما در هنگام فرود فشار بیشتری را تحمل میکند و استهلاک هواپیما فقط در بخش سیستم ترمز بیشتر میشود. با توجه به افزایش قیمت ها که سبب شده تا مثلا قیمت ترمز هواپیماهای بویینگ از حدود ۷۰ میلیون تومان در سال گذشته به حدود ۲۸۰ میلیون تومان برسد، هزینه پرواز هواپیماهای شرکت در فرودگاه ساری افزایش یافته است.
علاوه بر این ، تجهیز نشدن فرودگاه ساری به سیستم کمک ناوبری هم مشکل بعدی است که سبب اختلال در برخی پروازها و همچنین مقرون به صرفه نبودن ایجاد پروازهای بینالمللی شده است. مجهز نبودن فرودگاه به سیستم کمکناوبری سبب میشود که خلبان در هوای ابری و دید کم ناچار به تغییر مسیر و نشستن در فرودگاهی دیگر شود. اتفاقی که تا کنون بارها برای پروازهای فرودگاه دشتناز افتاده است.
البته به همه این مشکلات باید نگاه برخی مسئولان و نهادها را در استفاده از پروازهای این شرکت هواپیمایی بومی به صورت رایگان اضافه کرد. برخی مشاهدات و آمارها نشان میدهند که بعضی مسئولان برای سفر به تهران انتظارات ویژهای از این شرکت بومی برای بلیطهای ارزانتر و شاید هم بلیطهای رایگان دارند.
نگاه به سرمایهگذار به عنوان منبع درآمد هم چالش دیگری است که همواره در مازندران مشاهده میشد و در مورد وارش هم به نظر میرسد رخ داده است. مثلا شهرداری سورک ۳۲۰ میلیون تومان از شرکت هواپیمایی وارش به عنوان سهم ۵ درصدی شهرداری از فروش بلیطهای حملونقل برونشهری طلب کرده است که این موضوع مورد اعتراض مدیران هواپیمایی وارش قرار گرفته است.
مسئولان وارش میگویند بخش مهمی از بلیطها به صورت مجازی در سایتهای فروش بلیط و همچنین در آژانسهای مسافرتی فروخته میشود و سهم گیشههای این شرکت در فرودگاه یا دفتر مرکزی از فروش بلیط بسیار اندک و شاید کمتر از ۵ درصد کل بلیطها باشد. بنابراین عوارض ۵ درصد باید از این مجموعهها دریافت شود. مدیران وارش استدلال می کنند که دریافت ۳۲۰ میلیون تومان معادل ۵ درصد مبلغ ۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان است ، یعنی این شرکت باید فقط در باجه فرودگاه و دفتر ساری یا سایت شرکت طی ۱۱ ماه اخیر باید ۶ میلیارد و ۴۰۰ میلیون تومان بلیط فروخته باشد تا چنین عوارضی برای این شرکت از سوی شهرداری تعیین شود.
این اقدام شهرداری سورک در مدیران وارش این نگرش را ایجاد کرده که برخی مسئولان و نهادها به سرمایهگذاری انجام شده صرفاً نگاهی درآمدی دارند و همین امر نیز انگیزه ادامه فعالیت در مازندران را از آنان گرفته است.
به هر حال هواپیمایی وارش که قرار بود دروازههای آسمان مازندران را به سوی مسافران و گردشگران داخلی و خارجی باز کند و سهم سفرهای هوایی مازندران را در کشور افزایش دهد، حالا پیش از این که به یک سالگی برسد در حال برنامهریزی برای تمرکز فعالیتهای خود در تهران و کاهش پروازها در مسیر مازندران است. اقدامی که شاید باید آن را ادامه سریال تکراری فرار سرمایهگذاران از مازندران دانست. مگر این که مسئولان تلاشی برای حل مشکلات این ایرلاین بومی و ادامه فعالیتهای آن در استان کنند.
۹۹۲۷/۱۶۵۴
نظر شما