نشانه‌های زندگی انسان اولیه در شهرستان بندرعباس بدست آمد

رضا برومند روز دوشنبه در گفت وگوبا ایرنا در این خصوص اظهار داشت: باستان‌شناسان در نزدیکی روستای بنگلایان از توابع دهستان سیاهو شهرستان بندرعباس، شناسایی شده که بر سطح تپه ماهورهای منطقه‌ی کوهپایه‌ای واقع شده است.

مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هرمزگان ادامه داد: دست ساخته‌های سنگی به دست آمده از این محوطه شامل سنگ مادر، قطعات مربوط، تراشه‌های ساده، ابزارهای دندانه‌دار و خراشنده است که پراکندگی قابل توجهی در سطح محوطه دارند.

وی بیان کرد: با توجه به ویژگی‌های فن‌آوری و گونه شناختی دست ساخته های سنگی می توان این محوطه را به دوره پارینه سنگی میانی منتسب کرد، دوره پارینه سنگی میانی بازه زمانی بین ۳۰۰هزار تا چهل هزار سال قبل را در برمی‌گیرد که همزمان با حضور انسان نئاندرتال و احتمالا انسان هوشمند باستانی در ایران است.

برومند افزود: بررسی های اولیه نشان می دهد انسان های اولیه دوره پارینه سنگی در این مکان علاوه بر تراش و ساخت ابزار سنگی، احتمالا از این ابزارها به منظور فعالیت‌هایی همچون سلاخی لاشه‌ی شکار نیز استفاده می‌کردند.

این مسوول بیان کرد: با توجه به شمار اندک محوطه های پارینه سنگی در هرمزگان، کشف چنین محوطه‌ای در منتهی الیه جنوب شرقی زاگرس و پس کرانه‌های شمال خلیج فارس، به لحاظ ویژگی فرهنگی دوره پارینه سنگی در این منطقه از اهمیت ویژه ای برخوردار است.

به گفته مدیرکل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری هرمزگان، با توجه به وسعت محوطه، تنوع و تراکم دست ساخته‌های سنگی این محوطه یکی از مهمترین محوطه‌های پارینه سنگی شناسایی شده در پس کرانه های شمالی خلیج فارس و دریای مکران محسوب می‌شود.

برومند با اشاره به اینکه مراحل ثبت این محوطه در دست اقدام است، افزود: برای بدست آوردن اطلاعات بیشتری از سکونت و حضور جوامع اولیه انسانی شمال خلیج فارس از این محوطه نیاز به کاوش‌های دقیق‌تری وجود دارد.

باستانشناسی میراث فرهنگی که این محوطه را هنگام انجام یکی از ماموریت‌های خود یافته به خبرنگار ایرنا گفت: براساس داده‌های حاصله می توان گفت انسان‌های اولیه در این منطقه حضور و سکونت داشته اند ولی برای مشخص کردن شیوه زندگی آنان به کاوش‌های بیشتری نیاز است.

سپهر زارع افزود: تعدادی محوطه پارینه سنگی قبل از انقلاب توسط باستان شناسان خارجی یافت شده ولی نتایج آن‌ها چندان انتشار نیافته است و در یک دهه گذشته هم باستان شناسان داخلی تعداد دیگری از این محوطه‌ها را پیدا کرده‌اند.

سنگ مادر، خورده سنگ یا تخته سنگ یا قطعه سنگ بزرگی است که از آن قطعه‌هایی را جدا کرده و از آنها ابزاری برای سلاخی، پوست زنی و نیزه می ساخته‌اند.

پرونده این محوطه تاریخی برای ثبت در فهرست آثار ملی در حال آماده سازی است.

۳۲۱۹ /۶۰۴۸