آزادگان و وفاداری به آرمان‌ها در سخت ترین شرایط

هفته دفاع مقدس یادآور رشادت ها و جانفشانی های دلاوران و رزمندگان اسلام در برابر دشمن تا بن دندان مسلح است.

سال ۱۳۵۹ در چنین روزهایی رژیم بعثی عراق به دستور صدام و با حمایت آشکار قدرت های غربی و استکبار جهانی با همه توان جنگ نظامی خود را علیه میهن اسلامی آغاز کرد.

در این جنگ ایرانی ها در لبیک گویی به فرمان امام خمینی (ره) و برای پشتیبانی از آب و خاک خود و انقلاب اسلامی که تازه ریشه دوانده بود به میدان آمدند و مردانه در مقابل دشمنان ایستادند.

در این دوران هزاران شهید تقدیم انقلاب اسلامی شد و بسیاری از رزمندگان شجاع و دلیر نیز به افتخار جانبازی نائل شدند و عده ای از آنان نیز به اسارت دشمن درآمدند.

آزادگان را باید از یادگاری های ارزشمند دوران هشت سال دفاع مقدس نام برد، کسانی که نماد غیرت و ایستادگی و مقاومت در مقابل دشمن هستند.
اکنون بیش از ۳۰سال از بازگشت آزادگان به کشور می‎گذرد، مردانی که سال‎ها عمرشان را در اردوگاه‌‎های مختلف عراق از جمله صلاح الدین یا  تکریت ١٢، موصل ۱ تا ۴، تکریت ١١، رمادیه و الانبار که تعدادشان به ۲۰ اردوگاه می رسید پشت سر گذاشتند و در بدترین شرایط ممکن هیچ گاه از آرمان هایی که به خاطر آن پا به عرصه جهاد و جنگ گذاشتند، عقب ننشستند.

آزادگان دوران اسارت را به محلی برای ارتقای روحیات معنوی تبدیل کردند

نصرالله نایبلو یکی از این آزادگان  و جانبازان است، او متولد سال ۴۸  است و در سن ۱۶ سالگی به صورت داوطلبانه پا به دوره آموزش برای حضور در میدان جنگ گذاشت و هفده ساله بود که نامش در فهرست اسرای ایرانی در عراق به ثبت رسید.
وی با بیان اینکه در سال ۶۲ در عملیات خیبر مجروح و سپس به اسارت دشمن بعثی در آمد، در خصوص شرایطی که در مدت اسارت داشت،گفت: درستی زمانی که مجروح بودم به اسارت درآمدم و ۱۰ روز در بیمارستان بصره بستری بودم و بعداز آن به اردوگاه رفتم و به دلیل اینکه طول درمانم به خوبی سپرسی نشد در همان زمان منجر به کوتاهی پای شدم که این عارضه همچنان با من باقی است.
این آزاده جانباز در خصوص وضعیت اردگاه و مسایل و مشکلات آن دوران گفت: سحتی های اسارت از کلمه آن کاملا مشخص است، وقتی نوجوانی ۱۶ ساله بودم یکسال بعداز اسارت خانواده ام اطلاعی از من نداشتند و بعد از آن توانستم با ارسال نامه با آنها در تماس باشم.

وی با اشاره به رفتارهای غیرانسانی نیروهای بعث عراق با اسرای ایرانی،گفت: آنها همیشه رفتارهای خشن، غیرانسانی و خلاف قوانین بین المللی با اسرای ایرانی داشتند و ما در آن زمان از محدودریت های شدید بخ لحاظ دسترسی به امکانات بهداشتی ، غذایی و رفاهی برخودار بودیم.
نایبلو ادامه داد: اسرا تنها به عشق میهن اسلامی و امام راحل دوران اسارت را تحمل میکردند و این دوران را طوری برای خود تعریف کرده‌ بودند که توانستند با وجود تمامی سختی‌ها و رنج‌ها و آزارها، به‌راحتی سپری کرده و آنها را به محلی برای ارتقای روحیات معنوی خود تبدیل کنند.
وی خاطر نشان کرد: بیان سختی ها و شکنجه ها و روایت دوران دفاع مقدس سخت است اما برای نوجوانان و جوانانی که آن دوران را ندیده و درک نکرده اند باید آن زمان و سختی ها بازگو شود تا بهتر متوجه شوند چگونه جمهوری اسلامی ایران پس از هشت سال جنگ در برابر دشمن به پیروزی رسید.
این آزاده هشت سال دفاع مقدس که شش و نیم سال در اسارت دشمن بود، بدترین خاطره آن دوران را شهادت یکی از همرزمانش در اردوگاه بعثی ها عنوان کرد و گفت: یکی از دوستانم که در عملیات دچار موج گرفتگی شده بود را در اردوگاه با طناب به پنجره بسته بودند که نهایت در مظلومیت به شهادت رسید.

وی یاد آور شد: در دوران دفاع مقدس جوانان زیادی جان خود را تقدیم کردند و اجازه ندادند ذره ای از این خاک به دشمن دشمن بیافتاد اما برخی مسئولین امروز به وظیفه خود عمل نکردند و باعث نارضایتی مردم شده اند.
نایبلو افزود: بعداز ۳۰ سال هیچ پست دولتی نداشته و فرزندانم با تحصیلات دانشگاهی بیکار هستند و مانند سایر اقشار جامعه زندگی می کنند و همچنان خود را خادم ملت می دانم و همچنان حاضرم تا در صورت کوچکترین اقدام دشمن علیه میهن اسلامی جانفشانی کنم.

شهادت و پیروزی بر دشمن، نهایت آرزوی آزادگان

فرج الله فصیحی رامندی فروردین ۳۹ در دانسفهان است، او یکی دیگر از آزادگان دوران هشت سال دفاع مقدس است، او در سال ۵۹ قبل از شروع جنگ وارد سپاه پاسداران شد و حدود ۲۶ ماه در جبهه های حق علیه باطل حضور داشت و در سال ۶۲ در عملیات خیبر به اسارت نیروهای دشمن بعثی درآمد.

وی هفت سال از عمر خود را در اسارت دشمن گذراند.

فصیحی در خصوص دوران جنگ و اسارت خود گفت: قبل از شروع جنگ به مناطق غرب کشور اعزام شدم و با آغاز جنگ در عملیات میمک، فتح المبین، محرم، والفجر مقدماتی، والفجر ۳ و ۴ و نهایتا عملیات خیبر که در همان عملیات هم اسیر شدم حضور داشتم.

وی با بیان اینکه یاد امام و شهدا به ما در طول دوران اسارت انگیزه و قون جان می بخشید، گفت: در طول  ۷۸ ماه اسارت فراز و نشیب های زیاد و سختی های فراوانی را مانند دیگر آزادگان تحمل کردم از شکنجه های روحی و روانی تا شکنجه های جسمی مانند ضرب و شتم با کابل و سیم، زندان انفرادی و جابجایی از این اردوگاه به اردوگاه دیگر از جمله آنها بود.
این آزاده هشت سال دفاع مقدس ادامه داد: دوری از خانواده که هیچ اطلاعی از زنده بودنم نداشتند وحتی اعلام شده بود که به شهادت رسیده ام و بعد از مدتی از طریق نامه از حال خانواده ام باخبر شدم نیز از جمله اتفاقات طول دوران اسارتم بود.
وی در پاسخ به این سوالل به چه انگیزه ای شرایط سخت دوران اسارت را تحمل می کردید،گفت: انگیزه و نیت همه رزمندگان دفاع از میهن اسلامی، انقلاب و آرمان های والای امام خمینی (ره) بود و برای دفاع از کشور به جبهه رفته بودیم  که شهادت، مجروحیت،جانبازی و اسیری را در پی داشت و هرکدام را که درک می کردیم برایمان لذت بخش بود.
این عضو شورای شهر قزوین افزود: شهادت نهایت آرزوی ما بود، پیروزی در جنگ هم برای ما ارزو و آمال شیرینی بود اما رفته بودیم تا تکلیف انجام دهیم و به یاد دارم شهید زین الدین فرمانده لشگر ۱۷ در یک سخنرانی گفت: ما مامور به ادای تکلیف هستیم در این راه هر چه پیش آید ما رضایت داریم .
وی در خصوص خاطرات دوران اسارت گفت: یک شب بواسطه دعا خواندن اسرا سربازهای عراقی وارد آسایشگاه شدند و همه را مورد ضرب و شتم قرار دادند که چرا دعا می خوانید، آن شب علیرغم ضرب و شتم عراقی ها دعای جشن کبیر و مراسم احیاء شب ۲۱ ماه رمضان دلچسب ترین دعا در طول عمرم بود.
فصیحی رامندی تلخ ترین خاطره اسارت را ۱۴ خرداد ۶۸ و شنیدن خبر ارتحال امام خمینی (ره) عنوان کرد و افزود: وقتی این خبر از رادیوی عراق پخش شد زانوهایم افتاد، قدرت حرکت کردن نداشتم و های های گریه می کردم چرا که امید همه اسرا این بود وقتی آزاد می شویم به دیدار امام برویم و گرد و غبار اسارت و رنج و اندوه آن را با دیدن ایشان برطرف کنیم اما تقدیر چنین شد که با این پیام امام روبرو شویم ، اگر روزی اسرا آمدند بگویید خمینی در فکر شما بود.
وی در ادامه گفت: دفاع مقدس برای ما مانند یک گنج است که با تلاش و کوشش و مجاهدت فراوان به دست آمد، در جنگ به خود باوری و اقتدار بی نظیری دست یافتیم که مثل و مانند در دنیا ندارد و تنها کشوری که در برابر ۶۰ کشور دنیا ایستادگی کرد و اجازه نداد دشمن به اهداف پلید خود دست یابد لقب گرفتیم.
وی افزود: در این دوران روحیه ایثار و از خود گذشتگی در میهن اسلامی فراگیر شد و همه رزمندگان با غیرت و مردانگی در برابر دشمن ایستادند و روحیه مقاومت پدید آمد و این روحیه به اقصی نقاط عالم اسلام راه یافت و موجب بیداری ملت های مسلمان شد ، اگر چه پس از جنگ متاسفانه روحیه ایثارگری تقلیل یافت و اشرافیت و تجملات در جامعه و برخی مسئولین پدید آمد و فرهنگ جبهه و شهادت کمرنگ شد اما هرگز نباید نا امید بود چرا که جبهه رنگ و بوی کربلا داشت و تا نهضت امام حسین (ع) پابرجاست فرهنگ شهادت نیز زنده است و به جامعه اسلامی نشاط می بخشد.
وی تصریح کرد: دوران دفاع مقدس برگ زرینی بود که به جهانیان نشان داد ملت ایران تسلیم توپ، تانک و گلوله نخواهد شد و نمونه بارز این استقامت و پایمردی را می‌تواند در آمار بالای شهدای و جانبازان و آزادگان و ایثارگران به‌وضوح مشاهده کرد.
وی در پاسخ به این سوال که مسئولان چه کاری انجام دهند که پیام شهدا راحت تر به مردم بویژه نسل چهارم انقلاب انتقال یابد، گفت: ارج نهادن به مقام شهید ، به خانواده شهدا و احترام گذاشتن ، بزرگداشت مقام و یاد شهیدان می تواند در توسعه فرهنگ شهادت موثر باشد اما دوصد گفته چون نیم کردار نیست و باید مسئولین باور به ارزش شهادت و مقام شهید داشته باشند و خود جهاد گونه عمل کنند تا مروج فرهنگ شهادت باشند .
رامندی خاطر نشان کرد: فرهنگ شهادت با تجمل گرایی جور در نمی آید، فرهنگ شهادت ساده زیستی، ایثارگری و خود گذشتگی است و با اختلاس و دزدی ، فامیل بازی و حزب و گروه گرایی نمی توان مروج فرهنگ شهادت بود و باید برای ترویج فرهنگ شهادت به وصیت شهدا عمل کرد و نباید فراموش کرد که امام فرمود : دهها سال عبادت کردید یکبار وصیت نامه شهدا را بخوانید ببینید آنها چه می گویند عمل به وصیت شهدا بهترین راه گسترس فرهنگ شهادت است.

صبر و استقامت، مهم ترین ویژگی آزادگان
علیرضا اصلانی مهر فرمانده آموزشی ارتش قزوین و  آزاده و جانباز۵۰ درصد قزوینی که در سال ۵۹ در سن ۱۸ سالگی در گرودان مالک اشتر در درگیری های کردستان توسط  گروهک های معاند نظام به اسارت درآمد نیز در خصوص آن دوران گفت: بعداز پیروزی انقلاب اسلامی و پیش جنگ تحمیلی هر روز شاهد درگیری در مناطق مرزی کشور توسط گروهک های منافقین بودیم و آن زمان در ارتش مشغول به خدمت بودم که توسط شهید چمران آموزش برای حضور در جبهه های جنگ علیه دشمن آموزش دیدم.

این آزاده سرافراز اضافه کرد: در آن دوران با کمترین امکانات و نیروهای کم درگیری های زیادی را شاهد بودیم و سرانجام در سال ۵۹ بعداز مجروحیت به اسارت دشمن درآمدم.
وی اظهار داشت: در مدت ۱۰ سال و دوماه اسارت  شکنجه‌های عراقی‌ها در قالب دو بخش فیزیکی و روحی، روانی انحام می‌شد که شلاق با سیم و کابل، کشاندن روی زمین، نگه‌داشتن اسرا در سلول و غذا ندادن نمونه‌هایی از شکنجه‌ها بودند. 
اصلانی مهر در بخش دیگری از سخنان با اشاره به این‌که مهم ترین ویژگی مشترک اسرا، صبر و استقامت آنان بود گفت: بدون شک اگر اسیران روزهای سخت را با امید پیروزی و آزادی تحمل نمی‌کردند، هیچ‌گاه از اردوگاه دشمن زنده بیرون نمی‌آمدند .
وی اظهار کرد: آزادگان و رزمندگان اسلام همچون شهیدان نماد مقاومت ملت بزرگ ایران در مقابل دشمنان هستند چرا که رشادت‎های خود امنیت امروز کشورمان را حفظ و تامین کرده و اجازه نداده‎اند، هیچ نامحرمی چشم ناپاک به عفت ناموس، خاک و خون ما ایرانی‎ها داشته باشند.
این آزاده تاکید کرد: در آن دوران همه تلاش ما حفظ میهن و انقلاب بود و در این خصوص از هیچ تلاشی دریغ نمی کردیم و برای تقدیم جان خود آماده بودیم اما متاسفانه امروز آزادگان ما به نوعی فراموش شده‌اند  و فرهنگ دفاع مقدس و ایثار و شهادت هنوز آنطور که باید نهادینه نشده و این وضعیت خوبی نیست و باید هم مسئولان، مردم و آزادگان اجازه ندهیم که این وضعیت ادامه داشته باشد.

وی با بیان اینکه با همه وجود جوانان امروز ما نیز حاضرند در مقابل دشمنان جانفشانی کرده و با تمام قوا در برابر هرمتجاوزی به خاک میهن اسلامی ایستادگی کنند،افزود: برای اینکه نسل چهارم انقلاب بیشتر با آرمان ها و ارزش های انقلاب خو بگیرد باید مسئولان ما برای تقویت عدالت در جامعه بیشتر بکوشند.

۷۳۸۹*۳۰۱۳