ضرورت همراهی مالکان باغ‌های رها شده برای کنترل آفت مگس میوه در مازندران

مگس میوه مدیترانه ای از آفات مخرب جهانی است که نسبت به سایر گونه‌های مگس میوه دارای دامنه میزبانی وسیعی است و می تواند بیشترین خسارت را به بار بیاورد.هلو، خرمالو، انجیر، سیب زرد، آلو و گلابی و مرکبات از جمله میزبان‌های این آفت هستند و بررسی ها نشان داده بیش از  شش دهه گذشته این آفت  وارد ایران شده و از سال  ۱۳۸۵ ابتدا در شهرستان نور استان مازندران مشاهده و گسترش پیدا کرده است.

حشره مگس میوه به طور معمول تا ۲ ماه زنده می مانند، اما اگر شرایط مساعد باشد تا ۶ ماه هم امکان زنده بودن آنها وجود دارد.وجود میزبان از جمله میوه  آلوده رسیده در سر درخت یا آلوده پوسیده در پای درخت و  شرائط محیطی مناسب  زمینه برای فعال باقی ماندن آفت مگس میوه مهیا می کند .

دکتر اسماعیل غلامیان روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود : بررسی ها نشان داده  یکی از  منابع  آلودگی این  آفت در حقیقت  باغ های  رها شده ، شهرک ها  یا ویلاهای ساخته شده خالی از سکنه در این استان هستند که هیچ نوع همکاری برای کنترل یا کاهش جمعیت آفت مگس میوه مدیترانه ای ندارند و در نتیجه چنین وضعیتی باعث شده تا اقداماتی که با همکاری دیگر مسئولان و دست اندرکاران ذیربط در بعد پیشگیری ، مقابله و کنترل این آفت انجام می گیرد از اثر بخشی مطلوبی برخوردار نباشد.  

وی با بیان آنکه حدود  ۳۵۰ رقم میوه میزبان این آفت در دنیا شناخته شده اند ، توضیح داد : به عنوان نمونه وقتی که فردی در یک قطعه زمین ویلا می سازد اشتیاق دارد در محوطه اش درختی مانند خرمالو ، نارنگی و پرتقال کشت کند و پس از به بار نشستن این درختان برخی از میوه های آنان ماه ها از درختان چیده نشوند و روی درختان باقی بماند و در نتیجه مگس روی محصولات این درختان می نشیند و سپس دیگر محصولات باغی را  نیز آلوده می کند.

عضو هیات علمی بخش آفات پژوهشکده مرکبات و میوه های نیمه گرمسیر کشور مستقر در رامسر  گفت: متاسفانه به علت خلاء قانونی و نداشتن مجوز نمی توان از این شهرک ها و باغ های رها شده که ممکن است ماه ها خالی از سکنه باشد بازدید کرد و این مساله امروز یکی از دغدغه های جدی مسئولان و کارشناسان دست اندرکار در بعد پیشگیری ، مقابله و کنترل این افت در کشور است.

غلامیان با تاکید بر آنکه امنیت غذایی باید به عنوان یکی از موارد بسیار مهم در دستور کار مسئولان ذیربط قرار گیرد ، افزود : امیدوارم در مجلس شورای اسلامی قوانینی مصوب و نظام جامعی تدوین شود تا هر فردی نتواند در محوطه واحد مسکونی اش درختی بکارد و آن را رها کند و  چنین مشکلاتی را برای دیگر سازمان های مسئول و  باغداران این استان بوجود آورد.

وی  با ارائه گزارشی از انجام کارهای تحقیقاتی و نحوه همکاری این پژوهشکده با دیگر سازمان های مرتبط و نیز باغداران در کشور و نیز مازندران اظهارداشت :  از زمان شیوع این آفت در سال ۱۳۸۵ در مازندران  اقدامات فراوانی با همکاری سازمان حفظ نباتات و مدیریت بر کنترل آفات ، سازمان های جهاد کشاورزی  و  سازمان تحقیقات ، آموزش و ترویج کشاورزی انجام شده است که از جمله آن تهیه و تدوین کامل ترین دستورالعمل اجرایی در بعد پیشگیری ، مبارزه و کنترل این آفت در کشور بوده است.

وی اظهار داشت: علاوه برآن کارگاه های آموزشی کنترل خسارت ، کلاس های آموزشی ترویجی با دهیاران و باغداران ، تهیه  نشریات متعدد تحقیقاتی و  بروشور های مختلف در این زمینه انجام گرفته است ضمن آنکه از تمامی باغ های میوه سطح استان مازندران بازدید به عمل آمده و آموزش های ترویجی برای مهار این آفت به آن ها آموخته شده است .

کارشناسان نیز برداشت سریع و کامل تمامی میوه‌های مرکبات باقیمانده سال قبل و میوه‌های رسیده سال جاری مانند هلو، شلیل، آلوچه، ازگیل ژاپنی، گلابی و سیب برای فرار از خسارت و پیشگیری از افزایش جمعیت آفت و رعایت بهداشت عمومی باغ شامل جمع آوری و دفن هرگونه میوه ریخته شده پای درختان در عمق ۵۰ سانتی متری خاک ضروری می دانند.

نصب تله‌های جلب کننده حاوی مایع سراتراپ، فرمون و سراتینکس برای شکار انبوه، طعمه پاشی باغات آلوده با استفاده از پروتئین هیدرولیزات و حشره کش مالاتیون بر اساس دستورالعمل، ۲۰ تا ۲۵ روز قبل از رسیدن میوه، رعایت مسائل قرنطینه ای شامل عدم جابجایی و نقل و انتقال میوه‌های آلوده از باغ آلوده به دیگر نقاط استان و کشور از نکات قابل توجه برای مقابله و جلوگیری از گسترش این آفات است.

۷۰۷۸ / ۱۶۰۲ /۱۸۹۹