تحریم علمی ایران شدنی نیست

شکل و نوع اجرای این تحریم ها بسیار متفاوت است از تحریم اشخاص گرفته تا انتقال تجربه و علم در میان این محدودیت ها و تحریم ها مشاهده می شود.
اما از آنجا که پژوهشگران کشورمان در رده های دانش جهانی در حال تحقیق و پژوهش هستند می توان گفت تیغ تحریم های گسترده علمی آمریکا با مجاهدت استادان، پژوهشگران و دانشجویان کشورمان کم اثر و کند شده و با وجود فشارها و مضایقی که به دنبال داشته کمتر توانسته به اهداف خود نایل شود.

بررسی وضعیت دانشگاه فردوسی مشهد به عنوان سومین دانشگاه تاسیس شده در ایران پس از دانشگاه های تهران و تبریز با بیش از شش دهه قدمت، ۲۵ هزار دانشجو و ۸۲۰  عضو هیات علمی در این زمینه موید این ادعاست. دانشگاهی که در اوج تحریم ها هم در زمینه تولید علم و مقاله شاخص است و هم بسیاری از دانشجویان کشورهای همسایه برای ادامه تحصیل به این دانشگاه مراجعه می کنند.

۲۰۰ پله صعود در نظام بین المللی
معاون پژوهش و فناوری دانشگاه فردوسی مشهد در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: در جدیدترین نتایج اعلام شده نظام رتبه بندی بین المللی شانگهای، دانشگاه فردوسی مشهد با ۲۰۰ پله صعود به رتبه های ۶۰۱ تا ۷۰۰ در میان دانشگاه های برتر جهان دست یافت.
حمیدرضا بهرامی افزود: در این نظام، عملکرد دانشگاه‌ ها و مؤسسات پژوهشی جهان به طور سالانه و بر اساس شاخص های کیفیت آموزش و پژوهش مورد سنجش و ارزیابی قرار می گیرد.  
وی اظهار داشت: این دانشگاه شهرت بسیار خوبی در دیپلماسی علمی و ارتباط با دانشگاه ها و موسسه های خارج از کشور به دست آورده و در طول یک سال گذشته توانسته است در زمینه  مرجعیت علمی و تاثیرگذاری اجتماعی فعالیت های خوبی از خود نشان دهد.

مدیر پژوهشی دانشگاه فردوسی مشهد نیز با اشاره مقالات منتشر شده در سال گذشته میلادی گفت: در سال ۲۰۱۸ میلادی تعداد هزار ۵۵۶ مقاله از سوی دانشجویان و اساتید این دانشگاه مورد تائید wos)Web of Science ) قرار گرفته و منتشر شده است.
دکتر محمدصال مصلحیان افزود: همچنین بر اساس نمایه استنادی  scopus نیز تعداد هزار و ۶۵۳ مقاله دانشگاهیان این دانشگاه قبول و منتشر شده است.

رتبه نخست تعداد پذیرش دانشجویان بین المللی
مدیر همکاریهای علمی، بین المللی و امور دانشجویان غیرایرانی دانشگاه فردوسی مشهد هم شمار درخواست‌های دانشجویان خارجی برای تحصیل در ترم کنونی این دانشگاه را در تاریخ نظام آموزش دانشگاهی ایران بی نظیر توصیف کرد.
احسان قبول گفت: تعداد درخواست برای ادامه تحصیل، با توجه به تعداد دانشجویان خارجی در حال تحصیل در دانشگاه فردوسی به بیش از دو هزار نفر افزایش یافته است.
وی افزود: علاوه بر کشورهای همسایه، تقاضاهایی نیز از برخی کشورها برای نخستین بار ارائه شده که نشانگر دستاوردی دیگر از موفقیت برنامه توسعه دیپلماسی علمی دانشگاه فردوسی مشهد است.
مدیر همکاریهای علمی، بین المللی و امور دانشجویان غیرایرانی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: دانشگاه فردوسی مشهد هم اکنون رتبه نخست تعداد پذیرش دانشجویان بین المللی را در بین دانشگاه‌ها و موسسات آموزش عالی کشور در اختیار دارد.

نمونه ای از کم اثری تحریم های علمی
عضو هیات علمی گروه مکانیک دانشگاه فردوسی مشهد هم در این خصوص به خبرنگار ایرنا گفت: در شرایط تحریم ظالمانه علیه کشورمان، باز هم پژوهشگران و استادان دانشگاهی توانسته اند حضور بین المللی خود را به اثبات برسانند.
دکتر جواد ابوالفضلی اصفهانی افزود: بیشتر استادان و پژوهشگران با همکاری بعضی از مدیران نشریات علمی که در سطح جهان منتشر می شوند راهکارهایی برای انتشار مقالات و پیگیری مباحث علمی اندیشیده اند.

وی ادامه داد: داوران مقالات علمی بر اساس سابقه تحقیقات، نوع مقالات و تعداد مقالات منتشر شده که سابقه آنها در پایگاه های اطلاعاتی هر نشریه علمی جمع آوری شده است، انتخاب می شوند و سایت Web of Science Group نیز بر اساس تعداد مشارکت داوران در دریافت و ارزش گذاری مقالات علمی آنها را رتبه بندی می کند که خوشبختانه در سالهای گذشته استادانی از دانشگاه فردوسی مشهد توانسته اند مقام یک درصد برترین داوران مقالات علمی را از میان تعداد بسیار داوران جهان کسب کنند.  

عضو هیات علمی گروه مکانیک دانشگاه فردوسی مشهد گفت: خود من در سال ۲۰۱۹ میلادی، موفّق به کسب عنوان یک درصد برترین داوران مقالات علمی جهان شدم و طی یک سال گذشته توانسته ام ۳۰ مقاله علمی در نشریات بین المللی منتشر کنم که همین نمونه نشان از تاثیر کم تحریم ها بر روی تحقیقات علمی کشور دارد.
دکتر جواد ابوالفضلی اصفهانی افزود: همچنین به طور هم‌زمان در دو رشته مهندسی و بین‌رشته‌ای Cross-Field موفق به دریافت دو نشان ویژه از موسسه  Web of Science Group  باسابقه تقریبی ۷۰ سال شده ام.
و در سال ۲۰۱۷ نیز عنوان داوری برجسته و ممتاز سال رساله ها و پروژه‌های بین‌المللی کسب کردم که ذکر همه این موارد برای نشان دادن کم اثر بودن تحریم های علمی است و این که علم را نمی توان زندانی و دربند کرد.

 ۲۰۳۰/۱۹۲۲