چالش های کاهش و رفع گرسنگی در هند

در این میان پاکستان دارای رتبه ۹۴ و بنگلادش رتبه ۸۸ را به دست آورده است. چین تنها کشوری است که دارای جمعیتی نزدیک به هند است اما رتبه این کشور در گزارش نرخ گرسنگی جهان ۲۵ اعلام شده است.

در گزارش منتشر شده ،دو جنبه نگران کننده وجود دارد.  هند دارای بیشترین نرخ سو تغذیه میان کودکان کمتر از پنج سال(۲۰.۸ درصد) است. بر اساس این گزارش سو تغذیه  یا وزن کم در مقایسه با قد یکی از مهمترین عوامل مرگ کودکان زیر پنج سال در هند است.

جنبه دوم کوتاهی قد در میان کودکان به دلیل تغذیه نامناسب ۳۷.۹ درصد اعلام شده است.

اکنون خطر دیگری هند را تهدید می کند. این خطر گرمایش زمین است که می تواند به صورت مستقیم و غیر مستقیم بر امنیت غذایی هند تاثیر بگذارد. دولت هند باید طرح های بیشتری برای آموزش کشاورزان اجرایی کند تا آنها بتوانند تولید خود را در مقابل تغییرات اقلیمی حفظ کند.

برنامه ملی غذایی هند که سال ۲۰۱۷توسط کابینه دولت به تصویب رسید به دنبال پوشش نزدیک به ۱۰۰ میلیون نفر از جمله کودکان تا سن شش سال، زنان باردار و مادران شیرده و دختران نوجوان است. این  برنامه در سه مرحله بین سال های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۰ در سرتاسر هند اجرا خواهد شد.

بانک جهانی نیز اعلام کرده است که برای کمک به برنامه غذایی هند ۲۰۰ میلیون دلار به این کشور وام خواهد داد.

هدف این برنامه کاهش ۲ درصدی  سو تغذیه و  وزن کم هنگام تولد در هر سال است. از جمله اهداف دیگر آن کاهش کم خونی در بین کودکان، زنان و دختران نوجوان تا سال 2020 به میزان ۳ درصد  در سال است.

دولت هند همچنین سعی خواهد کرد تا سال ۲۰۲۲ نرخ کاهش رشد را در این کشور از ۳۸.۴ درصد فعلی به ۲۵ درصد کاهش دهد.

تنها ۱۰ درصد از کودکان ۶ تا ۲۳ ماه در هند دارای یک رژیم غذایی  مناسب هستند. در میان ایالت های هند، جارکند دارای بیشترین آمار(۴۲ درصد)  کودکان زیر ۵ سال با سوء تغذیه شدید  است. درحالی که ایالت اروناچال پرادش واقع در شمال شرق هند دارای بیشترین آمار کودکان زیر پنج سال با ضعف شدید می باشد.

پیش از این موسسه بین المللی سیاست تغذیه(IFPRI) در گزارشی اعلام کرد هند پس از پاکستان و افغانستان در رتبه سوم بیشترین تعداد گرسنه در آسیا قرار دارد.

اما چرا حل مساله گرسنگی در هند بسیار مشکل است؟

بر اساس آمار تارنمای بانک تغذیه هند، ۱۹۴ میلیون نفر در هند دچار سو تغذیه هستند. با توجه به جمعیت یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون نفری هند، این آمار به معنی آن است که ۱۴.۵ درصد از کل جمعیت هند دچار سو تغذیه می باشند.

در تعیین نرخ گرسنگی یک کشور به عواملی از جمله تعداد افرادی که دارای سو تغذیه هستند، تعداد کودکان زیر پنج سال دارای وزن کم نسبت به قد و قد کم نسبت به سن و همچنین میزان مرگ و میر کودکان توجه می شود.

همچنین ۲۰.۸ درصد از کودکان زیر ۵ سال هند دارای وزن کم و ۳۷.۹ درصد کودکان این کشور دارای قد کوتاه نسبت به سن می باشند. ۵۱.۴ درصد از زنان هندی نیز دچار کم خونی می باشند.

نبود اطلاعات کافی در مورد تغذیه مناسب، بیماری های ویروسی، بهداشت پایین و استاندارد پایین زندگی از جمله عوامل مهم در رشد گرسنگی در هند هستند.

جمعیت روستایی هند دارای درآمد بسیار پایینی می باشند. بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در هند در روستاها زندگی می کنند و فقر آنها سبب شده است که این افراد نتوانند غذای کافی برای خانواده خود تهیه کنند.

برای بهبود نرخ گرسنگی در هند این کشور باید اطمینان یابد تا قانون امنیت غذایی به درستی اجرا می شود، همه هندی ها به غلات اساسی دسترسی داشته باشند، دانش کافی در مورد تغذیه و مراقبت های بهداشتی وجود داشته باشد و زنان و کودکان هندی  به طرح های بهداشتی  خوب  و قابل اعتماد دسترسی داشته باشند.