محمد قانع‌فرد در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا درباره برگزاری جشنواره فیلم نوستالژیا، اظهار داشت: این جشنواره با برنامه‌های مرسومی که به عنوان پخش فیلم در کشورهای اروپایی برگزار می‌شود تفاوت دارد، ما در برنامه‌ریزی این رویداد تصمیم گرفتیم که آن را به صورت جشنواره و با ارسال فراخوان برگزار کنیم.
قانع‌فرد، با اشاره به راه اندازی سایت جشنواره، افزود: دوستانی که متقاضی حضور بوده‌اند در سایت ثبت‌نام و فیلم‌هایشان را ارسال کرده‌اند، فیلم‌های بلند انتخاب شده‌اند و فیلم‌های کوتاه در پروسه انتخاب و بازبینی هستند و به زودی اعلام خواهند شد.
وی ادامه داد: این برنامه، در قالب جشنواره‌ای که هر سال قرار است برگزار شود، سابقه نداشته است، در گذشته ما جشنواره فیلم‌های ایرانی را در ایتالیا نداشتیم، بیشتر کارها نمایش فیلم بوده که معمولا از جانب رایزنی‌های فرهنگی انجام می‌شود و این فیلم‌ها یا قدیمی هستند، یا با سیاست‌های خاصی ساخته یا انتخاب شده‌اند و فیلم‌هایی هستند که به هر صورت توافقی با سازمان فرهنگ و ارتباطات دارند.
این مستندساز ایده اصلی جشنواره را شناساندن سینمای ایران به اهالی هنر ایتالیا دانست و اظهار داشت: تلاش ما ایجاد مسیر بهتری در شناساندن فیلم‌های سینمایی و سینمای ایران، در همه حوزه‌ها از مستند تا داستانی، بوده و برای معرفی آن‌ها به جامعه غیرایرانی شمال ایتالیا که خیلی هم با فرهنگ و هنر و ادبیات بیگانه نیستند، برنامه‌هایی داریم.
وی ادامه داد: ایتالیا به نظرم مهد فرهنگ و هنر و موسیقی و سینما است و جز معدود کشورهایی است که جایگاه چنین جشنواره‌ای در آن خالی بوده است. فکر می‌کنم بیشترین جشنواره‌های فیلم را ایتالیا برگزار می‌کند، بنابر تجربه شخصی‌ام می‌دانم که هر شهر کوچک و حتی دور افتاده‌ای در ایتالیا جشنواره هنری خاصی دارد.
قانع‌فرد، گفت: ضرورت این ماجرا در این دیده‌ایم که این جشنواره بتواند، سینما و به تبع آن هنر و ادبیات و موسیقی ایرانی را به نمایش بگذارد، همچنین به دلیل این که ایرانی‌هایی شمال ایتالیا پرتعداد هستند و حدود ۲ تا ۳ هزار ایرانی در این منطقه داریم، تا حدی که در میلان کنسول‌گری دایر شده است. مخاطبین ما هم ایرانیان شمال ایتالیا هستند که کمتر به فیلم‌هایی از جنس این فیلم‌ها که قصد پخش آن‌ها را داریم، دسترسی دارند. ما فضای نوستالژیکی را در ذهن داشته‌ایم که بتوانیم از طریق این جشنواره آن را برای ایرانی‌ها ایجاد کنیم و بازتاب کوچکی هم از نخستین دوره جشنواره برای ایتالیایی‌ها باشد.
وی دلیل انتخاب فیلم‌های کمدی را این‌گونه شرح داد: یکی از اولویت‌هایی که این جشنواره برای انتخاب فیلم‌های بلند داشته، استقبال مخاطبان در ایران بوده است و این که فیلم جزو آثار پرفروش بوده باشد و از آنجا که در ده سال اخیر، عمدتا فیلم‌های کمدی این امتیاز را داشته‌اند و در جدول پرفروش‌ها همیشه جایگاه ویژه خود را در اختیار دارند، بنابراین این فیلم‌ها بنا بر استقبال خوبی که از آن‌ها شده است، می‌تواند برای ایرانی‌های شمال ایتالیا هم به اصطلاح مورد توجه باشد و آن‌ها را جذب کند.
دبیر جشنواره نوستالژیا ضمن دلیل دیگر این انتخاب‌ها را کم توجهی جشنواره‌های داخلی و خارجی به فیلم‌های کمدی دانست و افزود: در جشنواره‌هایی که در ایران برگزار می‌شود، کمدی ایرانی جایگاهی ندارد، مثلا فیلمی مثل رحمان ۱۴۰۰ در ایران به آن بهایی داده نمی‌شود، فضا، محتوا یا فرم آن هم مورد علاقه جشنواره‌های غیر ایرانی نیست، جشنواره‌های غیرایرانی عمدتا دنبال فیلم‌هایی هستند که محتوای آن اجتماعی باشد یا فرم و ساختار خاصی داشته باشد، فضاها و لوکیشن‌ها و ادبیاتی ویژه داشته باشد اما این همه بضاعت سینمای ایران نیست، یکی از ضرورت‌های ما برای این که این جایزه را راه اندازی کنیم همین بوده است.
قانع‌فرد ادامه داد: نمی‌گویم در دور اول جشنواره همه ایده‌های ما پیاده شده، اما تلاش کرده‌ایم در جشنواره فیلم نوستالژیا، فیلم‌هایی که شاید مهجور مانده‌اند یا خیلی به آن‌ها توجهی نشده اما قسمتی از سینمای ایران و بازتابی از جامعه و فرهنگ ایران در آن‌ها وجود دارد را نمایش بدهیم، البته فیلم‌های برگزیده تقریبا نصفی کمدی است، نصف دیگر از فیلم‌های اجتماعی رضا، روزهای نارنجی، در جست‌وجوی فریده یا دوباره زندگی است و تقریبا سعی کرده‌ایم که تعادل را رعایت کنیم و در میان فیلم‌های بلند فیلم مستند اجتماعی داریم، انیمیشن آخرین داستان را هم در میان این فیلم‌ها است.
وی برنامه نمایش فیلم‌ها را سه روزه خواند و عنوان کرد: این فیلم‌ها در یک برنامه جامع از ۲۶ تا ۲۸ نوامبر، پنجم تا هفتم آذر ماه در میلان نمایش داده می‌شود، امکان دارد که در صورت فراهم شدن شرایط در شهرهای دیگر، مثل تورین، رم و فلورانس که جشنواره با مراکز فرهنگی آن‌ها در ارتباط است، برنامه‌هایی را به صورت تک برنامه یا یک روزه ترتیب بدهیم و فیلم‌های جشنواره را دوباره به نمایش بگذاریم، اما جشنواره رابط فیلم با سینماهای ایتالیا نیست، چون فیلم‌ها پخش کننده دارند و این موضوع به خود پخش‌کننده بین‌المللی‌شان مربوط می‌شود.
قانع‌فرد خاطرنشان کرد: این کار برای اولین بار و به شکل مستقل در کشوری که پتانسیل تعامل فرهنگی بسیاری دارد، برگزار می‌شود و در حمایت نهاد یا مرکزی نیست، کمک‌هایی به ما شده اما تیم اجرای جشنواره این کار را به طور کاملا مستقل و خودجوش انجام داده که فضایی فرهنگی را باز کند، ممکن است که در ابتدا و اولین دوره‌ای که برگزار می شود، همه آن‌چه می‌خواهیم را به دست نیاوریم اما امیدواریم که در سال‌های آینده جشنواره‌ای خوب و خاص و گام کوچکی برای نشان دادن بضاعت ایران در سینما باشد.
نخستین جشنواره فیلم نوستالژیا از ۴ تا ۷ آذرماه سال جاری در میلان ایتالیا برگزار می‌شود و فیلم‌های رحمان ۱۴۰۰، قانون مورفی، خجالت نکش، مستند سینمایی در جست‌وجوی فریده، رضا، روزهای نارنحی، دوباره زندگی، زهرمار و انیمیشن آخرین داستان، ۹ فیلم بلندی هستند که در بخش مسابقه این جشنواره حضور دارند.
جشنواره فیلم نوستالژیا اولین جشنواره فیلم های ایرانی در ایتالیاست که با هدف ایجاد فضای نوستالژیک برای ایرانیان شمال ایتالیا و ارائه بخشی از فرهنگ و هنر ایران به ایتالیایی ها راه اندازی شده و در دو بخش رقابتی کوتاه و بلند، به دبیری محمد قانع فرد و با همکاری سینه کلوب دسیکا برگزار می شود.
نظر شما