آزمون: «علی دایی» و «زلاتان» اسطوره‌های من هستند

تهران- ایرنا- نسخه روسی تارنمای رسمی اتحادیه فوتبال اروپا، مصاحبه‌ای اختصاصی را با «سردار آزمون» ترتیب داد که طی آن مهاجم تیم ملی ایران از روزهای کودکی و بازی در خیابان‌ها تا رسیدن به اوج دوران فوتبالی صحبت کرد.

سردار آزمون در ۲ بازی نخست خود به همراه زنیت در لیگ قهرمانان اروپا یک گل زد و به این تیم کمک کرد تا پس از بازی مقابل لیون و بنفیکا چهار امتیاز دشت کند؛ او در فصل ۲۰۱۶ - ۲۰۱۷ در مرحله گروهی برای روستوف گلزنی کرد یکی به اتلتیکو و دیگری به باواریایی ها؛ پیش از این، هیچ ایرانی در بیش از یک دهه گذشته در لیگ قهرمانان گلزنی نکرده بود و حالا مهاجم ۲۴ ساله ایرانی به همراه زنیت به این مهم دست یافت.

در مصاحبه زیر از نخستین گام‌های فوتبالی سردار سوال کردیم و اینکه رابطه عاشقانه وی با فوتبال اروپا چگونه آغاز شد.

اولین خاطراتی که از فوتبال دارید، چیست؟

هشت یا ۹ ساله بودم و برای اولین بار در خیابان‌های بندر ترکمن فوتبال بازی کردم؛ با خانواده‌ام کنار اقوام بودیم و با بچه‌های محل فوتبال بازی می‌کردم؛ خوشبختانه من کوچک‌ترین فرزند در خانواده بودم و پدرم تا جایی که در توان داشت از من حمایت می‌کرد.

چه کسی شما را به مدرسه فوتبال برد؟

وقتی تصمیم گرفتم فوتبال را شروع کنم خانواده‌ام از من حمایت کردند به ویژه خواهرم؛ او ایمان داشت که من روزی فوتبالیستی بزرگ می‌شوم. خدا را شکر همه چیز مثل این پیش‌بینی پیش رفت و به خانواده‌ام بهانه‌ای دادم تا به من افتخار کنند اما هنوز قله‌های زیادی را برای فتح کردن پیش رو دارم.

آیا به یاد دارید که در سطح نوجوانان و جوانان چطور بازی می‌کردید؟

یادم می‌آید در زادگاهم در تورنمنتی که برای زیر ۱۲ ساله‌ها بود شرکت کردم؛ یک تورنمنت بین منطقه‌ای بود و به اندازه ای بازیکن خوب در آن جمع شده بودند که یک تیم فوتبال زیر ۱۴ سال تشکیل شود و از آکادمی ما ۵ نفر انتخاب شدند و سه نفر از آنان در لیگ برتر ایران رشد کردند.

سرمربی فوق العاده‌ای به نام محمود سیدی داشتیم؛ هنوز هم از چیزهایی که به من یاد داد، استفاده زیادی می‌کنم. نصحیت‌های او را به یاد دارم اگر او نبود هرگز تا اینجا پیشرفت نمی‌کردم.

در کودکی رقابت‌های یورو را تماشا می‌کردید؟

در ۱۵ سالگی شروع به دیدن لیگ قهرمانان و لیگ اروپا کردم؛ فوتبال می‌دیدم اما دوست داشتم با خانواده‌ام وقت بگذرانم؛ فوتبال را با خانواده نگاه می‌کردم و برای من این خاطرات ارزشمندترین‌ها است.

هیچ اسطوره ای در فوتبال دارید؟

در ایران اسطوره من از دوران کودکی علی دایی بود و از بازیکنان خارجی زلاتان ابراهیموویچ؛ مقابل زلاتان بازی کردم و باید بگویم چیزهای زیادی از او یاد گرفتم.

یک بارعموی مرحومم به من گفت که روزی بایرن را شکست می‌دهم و این اتفاق افتاد. او به این موضوع فکر می‌کرد و زمانی که با روستوف با بایرن مونیخ هم قرعه شد، شروع کردم به رویاپردازی و این رویا به حقیقت پیوست.

شما از یک خانواده والیبالی می آیید، چطور فوتبالیست شدید؟

بله، خانواده من والیبال بازی می‌کنند؛ خوش شانس بودم که خانواده‌ای ورزشی دارم و آنها هرگز مرا رها نکردند؛ با این حال فوتبال را انتخاب کردم زیرا پدرم همیشه می‌خواست فوتبالیست شوم.

خانواده ثروتمندی نداشتم چیزی بین فقیر و متوسط؛ آدم‌هایی بودند که به من می‌خندیدند و می‌گفتند که هرگز فوتبالیست نخواهم شد؛ اما این حرف‌ها فقط مرا و عزمم را برای تبدیل شدن به یک فوتبالیست حرفه‌ای قوی‌تر کرد و ثابت کردم که می‌توانم یک بازیکن خوب باشم.

از اولین بازی‌های خود در رقابت‌های اروپایی چه خاطره‌ای دارید؟

لیگ قهرمانان و لیگ اروپا از لحاظ سطح با سایر رقابت‌ها تفاوت زیادی دارند؛ به نظر من، لیگ قهرمانان اروپا بهترین تورنمنت جهان است؛ هر بازیکنی در جهان می‌خواهد در این تورنمنت یا لیگ اروپا بازی و به تیمش برای موفقیت کمک کند.

مهم نیست با چه تیمی اما امیدوارم هر سال در لیگ قهرمانان بازی کنم؛ در عین حال باید بگویم که لیگ برتر روسیه تورنمنتی سطح بالا است؛ این لیگ بیشتر روی قدرت بدنی متمرکز بوده و بازیکنان قدرتمند و فیزیکی زیادی دارد.

آیا با حضور در لیگ قهرمانان به بازیکن بهتری تبدیل شدید؟

بله، در این تورنمنت شما با بهترین بازیکنان جهان بازی می‌کنید؛ بهترین و قدرتمندترین تیم‌ها جمع می‌شوند و این موضوع روی عملکرد و پیشرفت شما تاثیر مستقیم دارد.

تجربه حضور در لیگ قهرمانان اعتماد به نفس شما را بالا می‌برد و از لحاظ روانی شما را قوی می‌کند؛ بعد از حضور در این تورنمنت دیگر از هیچ مسابقه‌ای نمی‌ترسید؛ حتی یک شکست در لیگ قهرمانان همه چیز را برای شما عوض می‌کند بنابراین تمایل به نباختن در وجود شما رخنه می‌کند.

واضح‌ترین خاطرات شما از رقابت‌های اروپایی چیست؟

خاطرات خوب زیادی دارم؛ یکی از آنها گلی بود که در بازی مقابل بایرن به ثمر رساندم؛ خانواده‌ام در ورزشگاه بودند؛ خوشحال بودم که باعث خوشحالی آنان شدم؛ آن روز یک لحظه خاص در زندگی من بود؛ علاوه بر این، بازی مقابل بایرن را در مونیخ به یاد دارم اگرچه آن دیدار را با نتیجه ۵ بر صفر باختیم. از آن بازی چیزهای زیادی یاد گرفتم و قوی‌تر شدم؛ فکر می‌کنم چیزهایی که از آن بازی یاد گرفتم به مراتب خوشحال کننده‌تر از گلی بود که در برابر چشمان خانواده و دوستانم به بایرن زدم.

آیا تمام گل‌هایی که در رقابت های اروپایی زدی را به یاد دارید؟ کدام یک ارزشمندترین بود؟

البته که همه چیز را به یاد دارم؛ فکر می‌کنم گلی که مقابل اتلتیکو زدم ارزشمندترین بود؛ پیش از بازی در نشست مطبوعاتی انتقادهایی از من شد زیرا مدت‌ها بود که گلی نزده بودم. در سوی دیگر اتلتیکو هم ۱۰ یا ۱۱ بازی اخیر خود را در لیگ قهرمانان نباخته بود و گلزنی در چنین شرایطی خیلی ارزشمند است و به نظرم بهترین گل دوران فوتبالم است.

از همان روزهای اول برای زنیت تاثیرگذار بودید؛ چه چیزی باعث شد به این سرعت وفق پیدا کنید؟

این موضوع فقط مختص من نیست؛ هر بازیکنی که به تیمی بزرگ همچون زنیت برود این کار را خواهد کرد؛ این اتفاق با حمایت هم تیمی‌ها، هواداران، مربی‌ها و تمام اعضای باشگاه می‌افتد.

ما هواداران فوق‌العاده‌ای داریم؛ صبور و همیشه حامی؛ بازیکنان خوبی هم داریم و کادر فنی قوی در اختیارمان است و این موضوع به هر بازیکنی کمک می‌کند؛ امیداورم سال‌ها برای زنیت بازی کنم و برای موفقیت به یکدیگر کمک کنیم.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha