نشریه "نشنال اینترست" روز دوشنبه نوشت: در ادامه این گزارش آمده است: با این وجود، هند برای موشک های هسته ای خود که در در حال ساخت هستند به پلوتونیوم نظامی بیشتری احتیاج خواهد داشت و این کشور اکنون در حال ساخت مراکز تولید پلوتونیوم بیشتری می باشد.
هند همچنان در حال نو سازی زرادخانه هسته ای خود است. این کشور در حال توسعه حداقل ۵ سلاح نظامی جهت افزایش توانمندی و یا جایگزینی سیستم های قدیمی مانند بمب افکن های اتمی، سیستم های پرتاب موشک زمینی و دریایی است.
این گزارش حاکی است: برخلاف آمریکا و روسیه، هند همچنان وابسته به بمب افکن های خود است. این کشور احتمالا دارای ۳ تا ۴ اسکادران بمب افکن های اتمی متعلق به دوره جنگ سرد مانند جنگنده های میراژ ۲ هزار و جگوار می باشد. با هدف مقابله با پاکستان و چین، هند به دنبال نو سازی تجهیزات هسته ای و همچنین خرید جنگنده های مدرن با قابلیت حمل بمب هسته ای می باشد. این کشور اخیرا ۳۶ فروند جنگنده رافائل را از فرانسه خریداری کرده است. جنگنده های رافائل به خدمت گرفته شده در نیروی هوایی فرانسه می توانند بمب هسته ای حمل کنند و احتمالا جنگنده های خریداری شده از سوی هند نیز دارای این قابلیت می باشند.
نیروی اتمی هند تنها ۱۵ سال عمر دارد اما این کشور تاکنون چهار نوع موشک هسته ای تولید کرده است. این موشک ها شامل موشک های با برد کوتاه پریتوی ۲ و آگنی ۱، موشک برد متوسط آگنی ۲ و موشک نیمه سنگین آگنی ۳ می باشند. این کشور همچنین در حال تولید دو موشک اتمی با برد بالا می باشد. این موشک ها شامل آگنی ۴ و ۵ می باشند.
اگرچه دولت هند تاکنون در مورد استراتژی تولید انواع مختلف موشک های اتمی سخنی نگفته است، اما انتظار می رود این کشور تولید موشک های کوتاه برد را متوقف کرده و بر روی توسعه موشک های با برد متوسط و بالا متمرکز شود. این استراتژی به هند کمک خواهد کرد تا برای مقابله با اهداف مختلف، آمادگی بیشتری داشته باشد.
از سوی دیگر هند در حال تولید موشک کروز زمین به هوا موسوم به "نیربای" است. این موشک مشابه نوع آمریکایی آن با نام "تام هاوک" می باشد. موشک کروز "دانوش" نیز در حال توسعه توسط سازمان های هندی می باشد. این موشک دارای قابلیت پرتاب از دریا است. هند همچنین در حال ساخت سه یا چهار زیردریایی اتمی است که خواهند توانست چندین موشک اتمی کوتاه برد و یک موشک اتمی با برد بیش از ۲ هزار کیلومتر را حمل کنند.
دولت هند قصد دارد یک نیروی موشکی گسترده را تولید کند، اما نگاه داری این موشک ها برای هند بسیار هزینه بر خواهد بود. از آنجایی که پاکستان و چین نیز دارای سلاح اتمی هستند، گسترش زرادخانه هسته ای هند تنها به یک رقابت تسلیحاتی در منطقه تبدیل خواهد شد.
دهلی نو قوای سه گانه خود را در زمین، دریا و هوا مجهز به سلاح هسته ای کرده است. اولین قدم در این راستا ساخت سلاح هسته ای برای شلیک از هواپیماهای نیروی هوایی هند بود.امروزه این کشور دارای بیش از ۲۰۰ فروند جنگنده سوخوی ۳۰ ام کی ای، ۶۰ میگ ۲۹ و ۵۱ میراژ ۲۰۰۰ می باشد. تعدادی از این جنگنده ها دارای توانایی حمل سلاح هسته ای هستند.
طبق این گزارش ، در بخش زمینی هند دارای یک سری از موشک های قاره پیما با قابلیت کلاهک هسته ای است. نیروهای مسلح هند اکنون دارای موشک های پریتوی ۲ با برد ۳۵۰ کیلومتر، آگنی 1 با برد 700 کیلومتر، آگنی 2 با برد دو هزار کیلومتر و آگنی 3 و 4 با برد سه هزار و 500 کیلومتر و آگنی ۵ با برد بیش از ۵ هزار کیلومتر می باشد.
هند در سال های اخیر دور از توجه رسانه ها در حال ساخت ناوگان زیردریایی هسته ای خود به ارزش تقریبی ۱۴ میلیارد دلار بوده است.
نظر شما