علیرضا پاکدل از جمله مدیران جوان در ورزش کشور است که توانست پس از علیرضا رحیمی زمام هدایت این فدراسیون را بر عهده بگیرد و با توجه به این موضوع از او به عنوان یکی از جوانترین مدیرهای ورزش کشور یاد می‌شود.
ورزش هندبال در چندسال اخیر نتوانسته آنطور که باید در میادین موفق ظاهر شده و به همین خاطر فدراسیون به دنبال این است تا بتواند دوباره هندبال ایران را احیا کند.
علیرضا پاکدل با حضور در خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا) صحبت‌های مختلفی را در مورد شرایط این فدراسیون، ناکامی‌های اخیر تیم‌های ملی، طلب‌ها و مشکلات مالی سنگین فدراسیون و ... انجام داد.
شما یکی از مدیران جوان در ورزش کشور هستید. آیا روزی فکرش را می‌کردید که در سن ۳۵ سالگی بتوانید رییس فدراسیون مهمی مانند هندبال شوید؟
در ابتدا خوشحالم که در خبرگزاری جمهوری اسلامی ایران حضور پیدا کردم چرا که ایرنا خبرگزاری رسمی و موثق کشور است و مصاحبه و حضور در ایرنا باعث افتخار من است. در مورد سوالی که پرسیدید هم باید بگویم خیر. من از سال ۷۱ هندبال را به عنوان بازیکن آغاز کردم و در تمام رده‌های سنی در سطح بالای این رشته بازی کردم و حتی در چند مقطع در تیم‌های ملی رده‌های پایه هم حضور داشتم اما به خاطر مصدومیتی که در مسابقات قهرمانی جوانان کشور برایم رخ داد، نتوانستم دیگر به عنوان بازیکن در این رشته فعالیت کنم. در سن ۲۳ سالگی رییس هیات هندبال شهرستان کازرون شدم و چند سال بعد هم به عنوان مدیرعامل باشگاه پتروشیمی این شهر فعالیت کردم. چند وقت بعد به دلیل شرایط شغلی که در شرکت نفت داشتم به فیروز آباد رفتم و همزمان ریاست هیات هندبال آن شهر و مدیرعاملی باشگاه مونتاژ کاران را عهده‌دار و پس از آن رییس هیات هندبال کل استان فارس شدم. پس از آن شرایط خوبی که در هندبال استان فارس حاکم شد چرا که جزو 2 استان اول کشور شدیم؛ سه تیم در لیگ برتر داشتیم و جور رشته‌های توری ورزش فارس را کشیدیم و به همین خاطر در دور دوم هم حضور داشتم. در پی این موضوع در مقطعی به عنوان کاندید ریاست فدراسیون انتخاب شدم که به نفع علیرضا رحیمی کنار کشیدم. پس از آن رحیمی من را به عنوان نایب رییس اول انتخاب کرد و سپس به خاطر قانون بازنشستگی علیرضا رحیمی از هندبال خداحافظی کرد. به درخواست تعدادی از دوستان و بررسی شرایط در انتخابات حضور پیدا کردم. روزی که من ثبت نام و نام نویسی کردم عده‌ای فکر نمی‌کردند اما خودم می‌دانستم که با توجه به شناختی که از هندبال داشتم می‌توانم به ریاست فدراسیون برسم.
نظر شما در مورد جوانگرایی در سطح مدیریت ورزش کشور چیست؟
نگاه مثبتی از سوی وزارت ورزش و جوانان و همچنین کمیته ملی المپیک به مدیران جوان وجود دارد. در این چند ماهی که در هندبال حضور دارم نوع نگاه کمیته ملی المپیک و وزارت ورزش به طور کامل مثبت بوده است. مسعود سلطانی‌فر به عنوان وزیر ورزش و جوانان و سید رضا صالحی‌امیری به عنوان رییس کمیته ملی المپیک نگاه مثبتی به حضور جوانان در فدراسیون ها دارند و فکر می‌کنم این را هم ثابت کرده‌اند. حضور مدیران جوانی مانند آرش میراسماعیلی در فدراسیون جودو، علیرضا دبیر در فدرسیون کشتی، مهدی گودرزی در فدراسیون ورزش سه گانه، علیرضا سهرابیان در فدراسیون قایقرانی و... نگاه مثبت وزارت ورزش را ثابت می‌کند.
آیا در انتخابات پشتوانه‌ای داشتید؟
من در انتخابات تنها فردی بودم که هیچ پشتوانه و وابستگی به هیچ فردی نداشتم و از هیچ حمایتی برخوردار نبودم.
هنگام برگزاری انتخابات صحبت‌هایی در مورد حمایت علیرضا رحیمی از شما مطرح شد؟
به هیچ وجه چنین موضوعی صحت ندارد. رحیمی خودش هم به این موضوع اذعان داشت. به جرات تمام می‌گویم که هیچ وابستگی به هیچ جایی نداشتم. من به خواسته اهالی هندبال در انتخابات ماندم. خیلی‌ها فکر می‌کردند که ما انصراف خواهیم داد اما به خاطر قولی که به اهالی هندبال داده بودیم تا آخر هم ماندیم.
شما به عنوان نایب رییس در فدراسیون مشغول فعالیت بودید و از مشکلات زیاد این فدراسیون مطلع بودید. چرا با علم به این همه مشکل باز هم در انتخابات برای ریاست فدراسیون نامزد شدید؟
نایب رییس پست اجرایی نیست و این افراد در فدراسیون‌ها حضور فعالی ندارند. در آن مقطع فقط در جلسات هیات رییسه شرکت می‌کردم. تا زمانی که به صورت دائم در جایی حضور نداشته باشید به طور کامل از مشکلات اطلاع نخواهید داشت. البته برخی از مشکلات را می‌دانستم.
هندبال از جمله فدراسیون‌هایی است که بدهی زیادی دارد؟
اولین شوکی که به من وارد شد همان ثانیه اولی بود که برای آغاز کار قصد ورود به فدراسیون را داشتم. هنگامی که من در روز اول کاری قصد ورود به فدراسیون را داشتم یک فرد بلافاصله بعد از دیدن من گفت که از جام ریاست جمهوری یک میلیارد و پانصد میلیون باقی مانده و باید آن طلب را تسویه کنیم. شوک بعدی هم که هنوز هم برای ما و سایر فدراسیون‌ها یک معظل بزرگ است، اظهارنامه مالیاتی است که از سال ۹۱ تا ۹۴ تکمیل نشده بود و به خاطر همین سهل‌انگاری 2 میلیارد و چهارصد میلیون تومان به خاطر این چند سال باید بپردازیم. همچنین ۸۵۰ میلیون تومان به خاطر سال‌های ۹۵ و ۹۶ باید پرداخت کنیم. چندین بار حساب‌های فدراسیون ما تا آستانه مسدودی پیش رفت که تنها کاری که توانستیم انجام دهیم این است که به صورت اقساط ماهیانه ۲۰ میلیون تومان پرداخت کنیم تا حساب‌های فدراسیون مسدود نشود. همچنین به خاطر یک پرونده دیگر ۵۰ میلیون تومانی در مشهد، به پرداخت ۳۶۰ میلیون تومان محکوم شدیم. البته تفاهمی بین فدراسیون ما با وزارت ورزش انجام شده بود که ۳۰ درصد بدهی‌ها را فدراسیون تامین کند که در زمان ریاست علیرضا رحیمی این مبلغ تامین شد. ۷۰ درصد هم برای سال‌های ۹۶ و ۹۷ تقسیم شود که سال ۹۶ پرداخت شده بود اما سال بعد پرداختی صورت نگرفت. این بدهی‌ها در کنار بدهی‌های ریاست جمهوری خیلی سنگین شد. همچنین ما موفق شدیم بخشی از بدهی‌های مالیاتی را پرداخت کنیم. از طرفی متاسفانه حق‌الزحمه داوران هم پرداخت نشده بود که توانستیم تسویه کنیم. در فدراسیون از تامین کننده لباس تا رستوان‌دار می‌آمدند و می‌گفتند که پول آنها پرداخت نشده است. شرایط سختی وجود داشت.
در این شرایط برخی اعزام‌ها نیز بدهی‌های فدراسیون را اضافه کرد. همین طور است؟
همینطور است. برای مثال تیم زنان ما که به اذعان کادر فنی نمی‌توانست در مسابقات جایگاهی داشته باشد و حتی اردوهایش هم تعطیل شده بود، یک ماه مانده به آغاز مسابقات اردوهایش را آغاز کرد و به مسابقات اعزام شد و در نهایت هم حدود ۹۵۰ میلیون هزینه برای فدراسیون در بر داشت.
شرایط تیم ملی بزرگسالان هم به نحوی بود که احتمال المپیکی شدن آن خیلی ضعیف بود. چرا تیم ملی به این مسابقات اعزام شد؟
این مسابقات یک میلیارد و دویست میلیون برای فدراسیون هزینه به همراه داشت. این مبلغ یک چهارم تمام اعتباری است که ما در سال از کمیته ملی المپیک دریافت می‌کنیم. ما ابتدا به این موضوع رسیدیم که روی تیم‌های نوجونان و جونان به ویژه در بخش زنان سرمایه گذاری کنیم اما متاسفانه عده‌ای خارج از انتقاد کارشناسانه دنبال تخریب بودند. ما این کار را با تیم‌های نوجوانان و جونان کردیم و از مربیان این‌ها سوال کردیم که چقدر شانس صعود دارند. مربی تیم جوانان گفت که تیم او در حد یک تیم منتخب دبیرستان‌های کشور هم نیست. بررسی ما در تیم نوجوانان هم این بود که خوشبینانه بین سایر تیم‌ها هشتم و یا نهم شویم. من فکر کردم چه اجباری دارد که به طور حتم این تیم‌ها اعزام شوند. پای تصمیمم ایستادم و 2 هفته بسیار سخت را به این خاطر سپری کردیم اما چون می‌دانستم این تصمیم به نفع هندبال است پایش ایستادم. برای مسابقات انتخابی المپیک هم می‌دانستم که از شانسی برخوردار نیستیم. با صالحی امیری هم در این زمینه صحبت کردم و نظر او این بود که تیم شرکت کند. همچنین جلسه‌ای را با سرمربی تیم برگزار کردیم. او گفت که به این خاطر که مسابقات قهرمانی انتخابی جهانی را پیش رو داریم اگر در انتخابی المپیک شرکت کنیم تدارک خوبی برای این بازی‌ها خواهیم داشت.
چه شد که به این نتیجه رسیدید برای تیم ملی مربی داخلی انتخاب کنید؟
خیلی‌ها می‌گفتند که اگر فدراسیون در زمان من پول داشت حبیبی را به عنوان سرمربی تیم ملی انتخاب نمی‌کرد اما اگر باز هم فدراسیون پول داشت باز هم حبیبی را انتخاب می‌کردم. از طرفی برای مثال بحرین که یک مربی خارجی آورده ماهیانه بیش از سی هزار دلار حقوق به مربی می‌دهد. این در حالی است که ما حتی نمی‌توانیم سه هزار دلار هم پرداخت کنیم. اگر فدراسیون روزی به شرایطی برسد که بتواند یک مربی تراز اول دنیا که بیش از بیست هزار دلار حقوقش است، بیاورد، آن زمان موافقت خواهم کرد. ما سال قبل زوران را آوردیم و ماهیانه ۶ هزار دلار به او پرداخت می‌کردیم. در بازی‌های آسیایی او پنجم شد. حبیبی سال‌ها کنار مربیان مختلف خارجی بود و سال‌ها در لیگ ایران سرمربی گری کرده بود. او تجربه لازم را داشت و تا امروز از عملکرد حبیبی راضی هستیم.
یکی از انتقاداتی که به فدراسیون هندبال وارد می‌شود، تعامل زیاد با بازیکنان لژیونر است. چرا این اتفاق رخ داد؟
مطالب ضد و نقیض زیادی در مورد این موضوع مطرح شد. آنها معتقد بودند که در مقاطعی با آنها بد برخورد شد. ما جلسه‌ای را با حضور لژیونرها، مدیر تیم ملی و سرمربی برگزار کردیم و شرایط هندبال کشور را برای آنها تشریح کردیم. به آنها گفتیم که همانطور که شما برای هندبال زحمت کشیدید هندبال هم برای شما هزینه کرده است. صحبت‌هایی در این میان مطرح شد و همه هم‌قسم شدند که با تمام توان در خدمت تیم ملی خواهند بود. چند تن از لژیونرهای ما روی وعده‌ای که داده بودند ایستادند. حتی الله‌کرم استکی با مصدومیت برای تیم ملی بازی کرد و این موضوع موجب شد تا هنوز نتواند برای باشگاهش به میدان برود. اما برخی از سایر بازیکنان کم‌لطفی کردند. آنها گفتند که باشگاه‌شان اجازه نمی‌دهد و به همین خاطر ما با فدراسیون جهانی مکاتبه کردیم. آن باشگاه‌ها هم گفتند که با نظر خود بازیکنان آنها را در اختیار ما قرار نخواهند داد.
اگر آن بازیکنان به تیم ملی می‌آمدند آیا شانس المپیکی شدن داشتیم؟
فکر نمی‌کنم. شاید نتایج بهتری می‌گرفتیم و در فینال مسابقات شرکت کنیم. ما باید جزو چهار تیم برتر قرار می‌گرفتیم. البته راستش را بخواهید روزی که تیم اعزام شد حتی انتظار حضور در بین چهار تیم برتر را هم نداشتیم اما زمانی که کره را بردیم انتظارات بالا رفت. بحرین را هم می‌توانستیم شکست دهیم که بر اثر چند اشتباه فردی بازی را واگذار کردیم. اتفاقی که در این 2 بازی رقم خورد و با توجه به عملکرد خوب بازیکنان تصورمان بر این بود که به طور حتم سوم خواهیم شد اما در مجموع اتفاقاتی که رخ داد مثبت بود.
آیا از این بازیکنان در مسابقات انتخابی جهانی استفاده خواهید کرد؟
در مسابقات جهانی دیگر جای آزمون و خطا نیست. ما بحث لژیونرها را ما در کمیته فنی مطرح کردیم و این کمیته این اختیار را به سرمربی تیم داد تا در این باره تصمیم گیری کنیم. البته این را هم بگویم که این شهامت را داریم که جوانگرایی کنیم. در مسابقات مقدماتی المپیک هم از چند بازیکن جوان استفاده کردیم که برای اولین بار بود به تیم ملی دعوت می‌شدند.
اگر این عدم حضور لژیونرها در مسابقات انتخابی جهانی هم اتفاق بیافتد برخورد فدراسیون چه خواهد بود؟
شک نکنید تصمیمات دیگری می‌گیریم.
شرایط حال حاضر تیم‌های آسیایی در مسابقات انتخابی جهانی چطور است؟
ژاپن در مسابقات انتخابی المپیک نبود اما با توجه به اینکه میزبان المپیک است، با تمام قدرت در مسابقات پیش رو حضور خواهد داشت. بحرین هم قهرمان آسیا است و مسلح در مسابقات حضور پیدا می‌کند. عربستان هم از جمله تیم‌های آماده است. یک جنگ برای چهار سهمیه میان هشت کشور که مدعی هستند و اینکه ما از الان بخواهیم قول موفقیت در این مسابقات را بدهیم، اشتباه است. من این قول را نخواهم داد. قول می‌دهیم تلاش کنیم تا با تمام توان حاضر شویم. روز اولی هم که آمدم نه قول حضور در المپیک را دادم و نه مسابقات جهانی، اما قول می‌دهم با تمام توان امکانات را فراهم کنیم و هندبال‌مان را به جایگاه خوبی برسانیم.
سطح لیگ کشور هم نسبت به سال‌های قبل خیلی بهتر شده است. نظر شما در مورد لیگ چیست؟
ما سعی کردیم نظم خاصی به لیگ بدهیم و پای تیم‌هایی که مشکل داشتند ایستادیم. حتی بسیاری از مواقع خیلی از مسئولان و نمایندگان مجلس از ما دلخور شدند. برای اینکه لیگ برتر هر رشته ویترین آن است. در لیگ امسال بازیکنان جوان زیادی هم پیدا شدند که می‌توانند در آینده پیشرفت زیادی داشته باشند. ما قانونی گذاشتیم که تیم‌ها باید تعدادی بازیکن جوان و نوجوان را در فهرست‌شان قرار دهند. همچنین اگر در سطح جوانان و نوجوانان تیم‌داری کنند امتیازهای خوبی به آنها می‌دهیم. نتیجه‌اش این بود که ۳۲ تیم در مسابقات نوجوانان کشور شرکت داشتند زیرا سال آینده جوانان و نوجوانان ما مسابقات قهرمانی آسیا را پیش رو دارند و برگزاری چنین لیگ‌هایی می‌تواند به داشتن تیم خوبی در سطح ملی کمک کند.
زمانی در لیگ هر تیمی هر زمانی دوست داشت بازی‌هایش را برگزار می‌کرد. آیا الان هم چنین شرایطی حاکم است؟
ما به صورت خیلی محکم جلوی این داستان ایستادیم. برای مثال تیم مشهد در یکی از بازی‌هایش شرکت نکرد و کمیته انضباطی خیلی زود نتیجه آن مسابقه را ۱۰ بر صفر به سود حریف اعلام کرد و جریمه مالی سنگینی هم در نظر گرفت. یک بار دیگر هم اگر تکرار شود به طور حتم این تیم را از لیگ کنار خواهیم گذاشت. باید در این زمینه سازماندهی صورت گیرد.
برنامه‌ای برای میزبانی در مسابقات بین‌المللی دارید؟
بله. سال آینده میزبان مسابقات جوانان قهرمانی آسیا هستیم. در شهرهای شیراز و تبریز این مسابقات را برگزار خواهیم کرد. بحث زیرساخت و هوادار خیلی برای ما مهم است و باید زیرساخت هم فراهم باشد. ما به این میزبانی نیاز داشتیم چرا که چند سال هیچ میزبانی در آسیا نداشتیم و این کلاس بزرگی هم برای داوران، مربیان و بازیکنان ما خواهد بود.
در مسابقات قهرمانی باشگاه‌های آسیا هم نمایندگان ایران عملکرد خوبی نداشتند. درست است؟
تیم زاگرس در شرایط بسیار عجیبی به این مسابقات اعزام شد. ما به مسئولان این تیم گوشزد کرده بودیم که شرایط را بسنجید و اگر توانایی دارید به مسابقات بروید. سپاهان دیگر نماینده ما بود و انتظار داشتیم که بازیکن خارجی بگیرد تا بتواند نتایج خوبی کسب کند. این تیم هم مسابقاتش را با نتایج نزدیک واگذار کرد.
آیا برای بهتر شدن اوضاع مالی فدراسیون حامی مالی انتخاب کرده‌اید؟
در این مدت برای این موضوع جلسات متعددی برگزار کردیم و با توجه به اینکه هندبال در سال‌های قبل پخش زنده نداشته و در آسیا هم نتوانسته عنوانی کسب کند، حامی مالی چندانی نداشتیم چرا که آنها قصد دارند به سمتی بروند که بیشتر دیده شوند. حتی وزیر ارتباطات هم با یکی از اپراتورهای تلفن همراه برای ما صحبت کرد و دستور داد اما این کار هم مسکوت ماند. امیدوارم بتوانیم به نتیجه برسیم. گذر از این شرایط سخت است و اگر بتوانیم از این مرحله عبور کنیم اوضاع بهتر خواهد شد. تاکنون ۵ هفته از بازی‌های لیگ و همچنین فینال مسابقات جوانان پخش زنده شده و امیدوارم که با توجه به این موضوع شرایط از نظر حامی مالی بهتر شود.
چه برنامه‌ای برای استفاده از پیشکسوتان دارید؟
ما ارتباط خوبی با پیشکسوتان واقعی هندبال داریم. کسانی که برای هندبال ایران زحمت کشیدند و هیچ وقت هم خواسته نابجایی نداشتند. ما مسابقات پیشکسوتان را برگزار می‌کنیم و در سایر موارد هم از پیشکسوتان استفاده خواهیم کرد. در حال حاضر توانستیم جو و خوب و آرامی را حکمفرما کنیم.
آیا در فدراسیون هندبال تبعیضی بین مردان و زنان وجود دارد؟
بدون تعارف اگر بخواهیم بگوییم، نه تنها در فدراسیون هندبال بلکه در بیشتر فدراسیون ها برای اینکه اخبار و حواس‌ها بیشتر معطوف مردان است، توجه به آنها بیشتر است. اما هنگام حضورم در هندبال استان فارس هم بیشتر مدال‌های ما در بخش زنان بود. در مورد تیم ملی هم اگر واقع‌بین باشیم تیم ما در بخش زنان فاصله زیادی با سطح اول فوتبال آسیا دارد. ژاپن، کره، چین، قزاقستان همه از شرایط خوبی برخوردار هستند و رده واقعی ما هفتم و یا هشتم آسیا است. ما خیلی بحث توسعه هندبال بانوان را دنبال کردیم و طبق صحبت‌هایی که در این زمینه داشتیم فدراسیون جهانی قرار شد که بهترین مدرسان خود را در بخش زنان به ایران بفرستد. مسابقاتی هم فدراسیون جهانی برای کشورهای کمتر توسعه یافته در نظر دارد اما با وجود اینکه ما شرایطش را داشتیم اما از حضور در این بازی‌ها استفاده نمی‌کردیم که با این حال با توجه به برنامه‌های صورت گرفته از سال آینده در این بازی‌ها شرکت کنیم. شرایط بین زنان و مردان فرق دارد و نمی‌شود اسمش را تبعیض گذاشت.
آیا برنامه‌ای برای کسب کرسی‌های بین‌المللی دارید؟
داشتن کرسی در آسیا به هندبال ایران کمک خواهد کرد. مهم نیست من باشم یا شخصی دیگر. افراد خوبی داریم که می‌توانند در آسیا کرسی داشته باشند. تلاش می‌کنیم که چند کرسی کلیدی را که به هندبال ایران کمک کند، کسب کنیم. البته توانستیم در این مدت کمی که زمام امور را به دست گرفتیم ارتباط خوبی را با کنفدراسیون هندبال آسیا برقرار کنیم.
برنامه‌ای برای تغییر نسل در هندبال دارید؟
ما مسابقات قهرمانی جوانان آسیا را میزبانی می‌کنیم که همانطور که گفتم بازیکنان می‌توانند درس بزرگی از این مسابقات بگیرند و اگر هم قرار باشد پوست‌اندازی در هندبال صورت گیرد، این بازیکنان هستند که می‌توانند نسل خوبی را برای هندبال ایران بسازند. باید در یک فرآیند چند ساله این کار صورت گیرد. ما برنامه داریم تا خون تازه‌ای را به هندبال تزریق کنیم.
و صحبت پایانی...
هندبال ما نیاز به توجه بیشتری دارد و توقع داریم که امسال با توجه به مشکلات و شرایط سختی که داریم به ویژه در بحث اعتبارات هندبال را حمایت کنند تا بتوانیم از این پیچ تاریخی که پیش رو ما است گذر کنیم. قول می‌دهم اگر هندبال حمایت شود بتوانیم شرایط خوبی را تجربه کنیم. انتظار داریم با نگاه ویژه دیده شویم.
نظر شما