به گزارش پایگاه اینترنتی مدیکال اکسپرس، این داروی جدید به نام آبروگپنت (ubrogepant) به دسته جدیدی از داروهای پیشگیرانه موسوم به بازدارنده‌های CGRP تعلق دارد که سال گذشته به بازار آمدند.
CGRP پروتئین کوچکی است که عصب سه قلو در طول حملات میگرنی آزاد می‌کند. به گفته ریچارد لیپتون مدیر مرکز سردرد Montefiore دانشکده پزشکی آلبرت انیشتین در نیویورک، این پروتئین نقشی کلیدی در ایجاد دردهای ناشی از حملات میگرنی ایفا می‌کند.
هر سه داروی بازدارنده CGRP موجود از داروهای تزریقی هستند که به طور منظم برای پیشگیری از بروز حملات میگرنی مصرف می‌شوند. تفاوت آبروگپنت با این داروها در آن است که این دارو قرصی است که میگرن را در طول حمله درمان می‌کند. نتیجه تحقیق بر روی نزدیک به یک هزار و ۷۰۰ بیمار تاثیر این دارو را بر روی تسکین سردردهای میگرنی تایید کرده است. نتایج تحقیقات اخیر همچنین حاکی از آن است که این داروی جدید نسبت به درمان‌های موجود در تسکین درد و دیگر علائم و عوارض ناشی از میگرن چون تهوع و حساسیت به نور یا صدا، تاثیر بیشتری دارد.
در زمان حاضر از تریپتان‌ها برای درمان حملات میگرنی شدیدتر استفاده می‌شود. این داروها که در دهه ۹۰ میلادی به بازار آمدند با تحریک گیرنده‌های سروتونین در مغز که التهاب را کاهش داده و عروق خونی را منقبض می‌کند، حملات میگرنی را متوقف می‌کنند. اما این داروها در همه افراد مبتلا به میگرن جواب نمی‌دهد و به دلیل انقباض عروق خونی افرادی که در خطر حمله قلبی یا مغزی قرار دارند، نمی‌توانند از این داروها استفاده کنند. به علاوه، استفاده از تریپتان‌ها با عوارض جانبی از قبیل بی‌حسی، گیجی و خواب‌آلودگی نیز همراه است.
به گفته لیپتون، آبروگپنت سازوکاری جدید دارد و به همین دلیل می‌توان از آن در کمک به بیمارانی که از تریپتان‌ها نتیجه نگرفته‌اند، استفاده کرد. این دارو همچنین عروق خونی را نیز منقبض نمی‌کند.
اگرچه عوارض جانبی استفاده درازمدت از آبروگپنت هنوز ناشناخته است اما به گفته پژوهشگران، داده‌های به دست آمده از میزان تحمل‌پذیری این دارو امیدبخش بوده است. تهوع شایع‌ترین عارضه جانبی گزارش شده برای آبروگپنت است که ۲ درصد از بیماران به مدت دو روز استفاده از این دارو آن را تجربه کردند.
نظر شما