به گزارش تارنمای نشریه «نیوزویک»، این دو آدمک که هلگا و زوهار نام دارند توسط مرکز هوافضای آلمان (DLR) و با شبیه‌سازی از روی نیم‌تنه خانم‌ها، ساخته شده‌اند. جنس این آدمک‌ها از پلاستیکی است که از بافت انسانی چون تفاوت تراکم میان استخوان‌ها، بافت‌های نرم و دیگر ارگان‌ها تقلید می‌کند.
در هر کدام از این آدمک‌ها بیش از ۵ هزار و ۶۰۰ حسگر تعبیه شده است که امکان اندازه‌گیری میزان قرار گرفتن در معرض اشعه فضایی را از پوست آن‌ها گرفته تا اندام‌های داخلیشان، ممکن می‌کند.
اشعه فضایی تهدیدی جدی برای سلامت فضانوردان است و می‌تواند عاملی محدودکننده در اجرای ماموریت‌های طولانی مدت به ماه، مریخ و ورای آن باشد.
هلگا و زوهار سال آینده در بخشی از پروژه آرتمیس ۱ در داخل فضاپیمای اوریون به اطراف ماه اعزام خواهند شد. طی این ماموریت، زوهار یک جلیقه مخصوص موسوم به StemRad را به تن خواهد داشت که برای حفاظت فضانوردان در برابر اشعه‌های مضر طراحی شده، این در حالی است که هلگا بدون هیچ محافظی به این ماموریت اعزام می‌شود. این تفاوت به پژوهشگران شانس آن را می‌دهد تا با مقایسه تاثیر قرار گرفتن در معرض اشعه در این دو آدمک، اطلاعات ارزشمندی را در مورد نحوه حفاظت از فضانوردان واقعی به دست آورند.
StemRad از پلی اتیلن فوق متراکم ساخته شده است که در مسدود کردن راه ورود ذرات رادیواکتیو نقش موثری دارد. این نسخه از جلیقه StemRad مختص بدن خانم‌ها طراحی شده است که نسبت به مردان در برابر اشعه فضایی آسیب پذیری بیشتری دارند.
اعزام هلگا و زوهار به فضا، گامی مهم در برنامه‌های بلند مدت ناسا برای فرودآوردن نخستین فضانورد خانم و فضانورد مرد همراهش بر سطح ماه تا سال ۲۰۲۴ میلادی، به شمار می‌آید.
نظر شما