۱۶ آذر ۱۳۹۸، ۱۰:۰۰
کد خبرنگار: 2089
کد خبر: 83583747
T T
۰ نفر

برچسب‌ها

آلودگی هوا و کودکان کار در نگاه مطبوعات سمنان

سمنان- ایرنا- مطبوعات استان سمنان در هفته‌ای که گذشت به مسایل مختلفی پرداختند که آلودگی هوای شهرهای استان، کودکان کار و تصمیم‌های ناگهانی مسئولان مهم‌ترین این موضوع‌ها بود.

حکومت قانون یا حکومت ادراکات، چاره‌اندیشی ترافیک سنگین خودروها، مردم ایران با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشتند، کرامت انسانی و کمک‌های معیشتی، آلودگی هوا، تعطیلی ناگهانی دانشکده قرآن دامغان،  کودک کار، بافندگان فرش و تصمیم نظام برای اصلاح قیمت بنزین از جمله موضوع‌هایی بود که مطبوعات محلی استان سمنان در هفته جاری به آن‌ها پرداختند.

هفته‌نامه کویر امروز

« هفته نامه کویر امروز » استان سمنان یکی از نشریه های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی استان به موضوع تعطیلی ناگهانی دانشکده قرآن دامغان به قلم حسن اشجعی با عنوان « تصمیمات ناگهانی » پرداخت.

در  این مطلب آمده است: ظاهرا مــردم باید بــه تصمیم‌هــای ناگهانی مســوولان عادت کنند چرا که آنان چراغ راه ما هستند و صلاح ما را در نظر می گیرند هرچند صدای مردم درآید و یا به ضررشــان باشد.

البته تصمیم که گرفته شد اگر اشتباه هم باشد مردم باید تابع قوانین باشــند و در این میان آن کس که باید تاوان اشــتباهات را بدهد مردم هستند نه مسوولان!

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: اما خبر دیگری در استان به ســرعت باد، دهان به دهان و گوش به گوش در میان مردم پیچید و همه را شــوک زده کرد.

آن خبر این بود: " تعطیلی ناگهانی دانشکده قرآن دامغان وانتقال ســریع اموال آن به سبزوار" اینکه این تصمیم کی گرفته شد وچرا علیرغم وجود دانشجویان سال‌های دوم به بالا و جذب دانشجویان سال اولی ناگهان مسوولان به تعطیلی دانشکده رای دادند و بلافاصله اموال آن را به سبزوار انتقال دادند مسوولان را خیالی نیست که نسبت به آن پاسخگو باشــند چون قرار است مسولان به جای مردم زحمت بکشند، فکر کنند وتصمیم بگیرند و دستور اجرا دهند.

مردم نیز باید تابع بی چون و چرای تصمیم‌های مقامات باشند و آن چه که به گفته آنان خیر و صلاح است دعا کنند.

ولی آقایان مسوول! خدایی اداره کردن یک تشکیلات یعنی این! اینکه شبانه یک تصمیم گرفته شود و در لحظه اجرایی شود بدون آنکه مقدمه و توضیحی بر این تصمیم ناگهانی ارائه شود یعنی چه.

چرا ظرفیت افکار عمومی برای چنین تصمیماتی سنجیده نمی شود. مسئولیت تبعات چنین تصمیماتی را چه کسی بر گردن خواهد گرفت؟ نکند اینگونه تصمیمات از فضای چالشــی تصمیم دولت مبنی بر افزایش نرخ بنزین به سر آقایان زده باشد وخود را پاسخگو ندانند و یا پاسخ آنها هم جبر و خشونت خواهد بود؟ امیدواریم که چنین نباشد ومسوولان دانشگاه علوم قرآنی در برابر اعمال و تصمیمات خود اعتماد مردم را با منطق پاسخگو باشند نه وعده های دروغین!

روزنامه بیان مردم

روزنامه « بیان مردم » نشریه استان سمنان است که در هفته جاری موضوع‌هایی چون کودک کار، بافندگان فرش و تصمیم نظام برای اصلاح قیمت بنزین را مورد اشاره قرار داد.

از مسائل مهمی که در هفته جاری مورد توجه این روزنامه قرار گرفت، مطلبی به عنوان « آن کودک و آن جوان نماد یک درد عظیم اجتماعی اند! » نوشته مهین ملک‌زاده است.

در این مطلب آمده است: در چند روز گذشته ویدیویی منتشر شد که در آن جوانی از سر نادانی کودک کاری را که تا کمر در سطل زباله خم شده بود تا شاید میان زباله های متعفن چیزی برای امرار معاش بیابد درون سطل زباله می‌اندازد و می‌خندد و تاسف بارتر این که فرد دومی هم از این حرکت زشت و غیر انسانی فیلم‌می گیرد.

کمی بعد صدا و سیما در یک گزارش تلویزیونی با جوان کودک آزار صحبت می‌کند و صحبت‌های وی را که در واقع ابراز ندامت و پشیمانی قلبی اوست پخش می‌کند و آن جوان از میلیونها ایرانی عذرخواهی می نماید در این میان شماری از هم وطنان همواره متأسف ما، که از قضا برخی از آنها چهره های شناخته شده و مطرح اجتماعی و سیاسی و هنری هستند دهان به نفرین و لعنت باز می‌کنند و مثلاً با آن کودک کار همدردی می نمایند.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: اصلا چرا راه دور برویم همین سمنان خودمان را مثال بزنیم؛ آن همیشه متأسف ها، که بلدند ژست های زیبا بگیرند و عکس و فیلم و مطلب منتشر کنند، کافیست فقط یک روز یا یک غروب، سری به بازار بالا بزنند تا چندین نفر از آنها را کنار ترازو و بساط جوراب و آدامس و غیره ببینند.

کودکانی که گوشه دیوار کز می کنند و جلو هر رهگذری را می‌گیرند تا به قول خودشان یکی از آنها دشت اول شان باشد و دست خالی به خانه بر نگردند؛ حال بماند که حضور همین کودکان چه آسیبی وارد می‌سازد به سیمای بازاری که جزء ابنیه تاریخی فاخر این استان است و گردشگاه مسافران گذری و غیره گذری!

تکدی گری به ویژه تکدی گری کودکان ابداً پدیده پذیرفته شده ای نیست و نخواهد بود اما به نظر می‌رسد علی رغم فرهنگ سازی ها و آگاهی رسانی ها و مقابله‌های صورت گرفته همچنان با این معضل مواجه هستیم و متاسفانه تعدادشان هم رو به فزونی است.

بنابراین پس از دیدن آن ویدیوی آزار دهنده آن چه بیشتر باید دلمان را به درد بیاورد حرکت زشت آن جوانک نادان نیست بلکه چرایی وجود پدیده ای به نام کودک کار است؛ موضوعی که بارها از آن صحبت شده اما بی‌ثمر!

پس مشکل عمیق تر و ریشه ای تر از حرکت آن جوان کودک آزار و اعتراف‌های ندامت بارش است؛ چرا که حتی اگر آن جوان نادم، کودک  زباله گرد را به درون سطل زباله هم نمی انداخت وی با توجه به جثه نحیفش  روزی از روزها طی همین زباله گردی ها که شاید قامتش به دهانه سطل هم نمی رسید به درونش سرنگون می شد وتنها فرقش شاید این بود که آن وقت نه کسی بود فیلم بگیرد و نه کسی که بخندد و مسخره کند.

روزنامه پیام

«روزنامه پیام» استان سمنان در هفته‌ای که گذشت مطالبی چون حکومت قانون یا حکومت ادراکات، چاره‌اندیشی ترافیک سنگین خودروها، مردم ایران با سیلی صورت خود را سرخ نگه داشتند، چرا تخریب و کرامت انسانی و کمک‌های معیشتی را مورد اشاره قرار داد.

یکی از موضوع های مهمی که در این روزنامه مورد توجه قرار گرفت، مطلبی به عنوان « راهکارهای کاهش آلودگی هوا در سمنان » به قلم روح‌الله ساعدی است.

در این مطلب آمده است: خبر تعطیلی دیروز مدارس پیش‌دبستانی و ابتدایی چهار شهرستان استان سمنان همان‌طور که برای برخی از والدین و دانش آموزان این نقاط خوشحال‌کننده بود، نوعی نگرانی را در میان دوستداران محیط زیست، رسانه‌ها و به ویژه اقشار در معرض خطر ناشی از بیماری‌های ریوی به وجود آورد.

وضعیت استقرار صنایع در استان سمنان بیانگر عدم برنامه‌ریزی مناسب برای توسعه متوازن صنعتی و استقرار شهرک و نواحی متعدد و صنایع پراکنده در اطراف شهرها است.

این عدم برنامه‌ریزی، باعث شده است که امروزه سمنان با وجود تعداد واحدهای صنعتی زیاد و به عنوان یک شهر صنعتی، با بحران آلودگی هوا مواجه گردد و شهر سمنان را به یکی از نقاط مستعد آلودگی هوا تبدیل نموده است.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است: ارایه برنامه‌های آموزشی در رابطه با کاهش مصرف سوخت از طرق مختلف مانند آموزش تعمیر و نگهداری خودروها، الگوهای رانندگی و عوامل موثر بر میزان مصرف سوخت خودرو می‌توان راهکار مناسبی باشد. استفاده از رسانه‌ها ی همگانی و محلی (صدا وسیمای مرکز استان، مطبوعات، فضای مجازی و. . . ) و نیز فعالیت‌های سازمان یافته برای آموزش و افزایش دانش در باره ی تهدیدهای آلوده‌کننده‌های هوا و ایجاد آگاهی از اجرای قوانین بر ضد تمامی آلوده‌کننده‌ها بسیار مهم و ضروری است.

این رسانه‌ها یکی از اولین ابزارهای ما برای ایجاد تغییر به شمار می‌آیند. باید به کودکانمان از همان سنین کودکی آموزش دهیم که استفاده از وسایط نقلیه همگانی، دوچرخه یا پیاده طی کردن چه فوایدی دارد.

و از همه مهم‌تر در استان سمنان استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر که هم اکنون در نقاط مختلف دنیا از آن‌ها استفاده می‌شود از جمله انرژی خورشید و بادی که استان سمنان ظرفیت و پتانسیل آن را دارد.

و در نگاه کلان‌تر خارج کردن صنایع آلاینده از محدوده شهری از جمله آنهاست. از رده خارج کردن خودروهای قدیمی و فرسوده با حفظ حقوق صاحبان آن که به نظر می‌رسد بنا به دلایلی طرح به کندی پیش می‌رود.