«دونالد ترامپ» رییس جمهوری آمریکا با آن که با فشار داخلی قبل از انتخابات ریاست جمهوری مواجه است که ۱۱ ماه بعد انجام خواهد شد، باز هم به طور مستقیم یا غیرمستقیم از طریق رژیم صهیونیستی و متحدان منطقه ای واشنگتن مانند عربستان در امور داخلی کشورهای خاورمیانه از جمله لبنان دخالت می کند.
امنیت لبنان به شدت تحت تاثیر ساختار خاص منطقه خاورمیانه و نیز رخدادهای محیط پیرامون و کشورهای این منطقه است. رخدادهای کشورهای خاورمیانه و عربی نیز به هم مرتبط بوده و هر رویدادی در هر یک از این کشورها به ویژه عربستان، ایران، سوریه، فلسطین و عراق پیش بیاید بر لبنان تاثیر می گذارد.
شماری از کشورهای عربی و غربی مانند عربستان و آمریکا که جنگ قدرت با رقیبانشان دارند، محیط آن را لبنان کوچک و آزاد قرار می دهند، بحران های خود را به این کشور منتقل می کنند و به خود حق می دهند در امور داخلی لبنان دخالت کنند. البته ساختار قومی، مذهبی و پیچیده لبنان و آزادی های گسترده اجتماعی و سیاسی این کشور، آن فضا را برای بازیگری دیگران آماده می کند.
یکی از این بازیگران، عربستان است که برخی از کارشناسان باور دارند که مقام های ریاض با فشارها و موضع گیری خود در رخدادهای گذشته و جاری لبنان از جمله اعتراض ها و استعفای «سعد حریری» در هفتم آبان ماه گذشته از پست نخست وزیری، دخالت داشته است.
این در حالی است که اکثریت مردم لبنان خواهان آن هستند که عربستان و دیگر کشورها بهتر است به مقام های بیروت برای حل بحران اقتصادی کمک کنند و نباید در اموری که فقط جنبه داخلی دارد، دخالت نمایند، زیرا این مساله به مردم لبنان و آینده آن ها ارتباط دارد، به ویژه این که جنبش اعتراضی کنونی برای بهبود وضعیت معیشت مردم، برای پایان دادن به فساد و اصلاح ساختار شکل گرفته است.
به گفته کارشناسان لبنانی، عربستان نباید مقابل خواسته مردم لبنان برای بهبود شرایط زندگی خودشان بایستد، به خصوص این که ریاض از زمان «ملک عبد العزیز» به لبنان کمک های مالی زیادی کرده و حتی او در زمان پادشاهی خویش گفته است: «من از استقلال لبنان حمایت می کنم و اجازه نمی دهم کسی نگاه بدخواهانه ای به آن داشته باشد».
خیلی از قشرها و گروه های مردم لبنان معتقدند، عربستان نباید تصور کند که لبنان، پایگاه دشمن علیه مقام های ریاض به شمار می رود و به این بهانه کمک ها و حمایت های خود را از مقام های بیروت دریغ کند و آن تصور و بهانه، انگیزه ای برای نادیده گرفتن کمک ها شود.
برای نمونه، یک برنامه و قرار این بود که هیات عالی مشترک لبنان و عربستان در ریاض برای امضای ۱۷ توافقنامه همکاری در زمینه های مختلف نشستی برگزار کند، اما مقام های ریاض به بهانه جنبش اعتراضی مردم لبنان، آن برنامه را متوقف و این نشست را لغو کردند و از سرگیری آن به زمان نامعلوم موکول شد.
در این ارتباط روزنامه «الجمهوریه» چاپ بیروت در شماره روز دوشنبه ۱۸ آذر در مطلبی به قلم «جورج سولدج» نوشت: کشورهای عربی دوست لبنان به ویژه عربستان به بازیگران و مقام های بیروت گفته اند که اگر دشمنان آن ها بر دولت آینده تسلط یابند، در حد یک دلار هم در لبنان سرمایه گذاری نمی کنند.
قرار است دوشنبه آینده بیست و پنجم آذر ماه رایزنی های نمایندگان مجلس با ریاست جمهوری لبنان برای معرفی نامزد نخست وزیری و تشکیل دولت آینده این کشور در بیروت انجام شود.
به نوشته الجمهوریه، «روسیه نیز به نیروهای ۸ مارس و ۱۴ مارس پیشنهاد داده که در پی «دولت یکدست» نباشند، زیرا معترضان داخلی، کشورهای عربی و جامعه بین المللی با چنین دولتی درگیر می شوند».
پس از ترور «رفیق حریری» نخست وزیر لبنان در ۲۶ بهمن ۱۳۸۳ خورشیدی و متهم شدن نیروهای امنیتی دولت پیشین سوریه به دست داشتن در این ترور، رهبران، احزاب و گروه های سیاسی لبنان به ۲ دسته طرفداران سوریه (نیروهای ۸ مارس) و مخالفان این کشور (نیروهای ۱۴ مارس) تقسیم شدند.
نویسنده الجمهوریه افزود: نیروهای ۸ مارس که با ۷۰ نماینده اکثریت پارلمان را در دست دارند، مایلند با توجه به آن چه ظرف یک ماه گذشته اتفاق افتاده و چند نامزد آمدند و انصراف دادند، دوباره حریری پست نخست وزیری را به دست گیرد و آمادگی دارند که با او گفت وگو و همکاری کنند.
حریری اما شرط نامزدی دوباره خود را تشکیل کابینه فن سالار (تکنوکرات) بدون حضور چهره های سیاسی از جمله «جبران باسیل» وزیر خارجه و رهبر «جریان آزاد ملی» قرار داده که با مخالفت «میشل عون» رییس جمهوری و «نبیه بری» رییس مجلس لبنان مواجه شده است. با این همه باب گفت وگو میان دو طرف و نیز بازیگران منطقه ای و بین المللی باز شده تا پیش از ۲۵ دسامبر سالروز میلاد مسیح (ع)، لبنان نخست وزیر داشته باشد.
نظر شما