براساس این گزارش، امرسون امنانگاگوا" در کنگره حزب حاکم "زانو-پی اف" گفت که به رغم آنکه دلار زیمبابوه به سبب بحران های اقتصادی و تورم زیاد ناشی از تحریم ها بسیار ضعیف شده است، اما محال است نظام مالی و اقتصادی کشور بار دیگر به دلار آمریکا بازگردد.
وی گفت: اگرچه اوج تورم در این کشور در سال 2009 (1388) موجب شده بود تا نظام اقتصادی زیمبابوه در دوره رابرت موگابه، رئیس جمهوری مخلوع و فقید به ارزهای خارجی از جمله دلار آمریکا تکیه کند، اما از ماه ژوئن (خرداد ماه) امسال با راه اندازی مجدد دلار زیمبابوه به رغم ضعف های آن همچنان بر نظام پولی خودمان تکیه می کنیم و محال است بخواهیم دلار را در چرخه مبادلادت داخلی خود دخالت دهیم.
امنانگاگوا با رد درخواست اقتصاددانها، تاجران و مخالفان دولت برای بازگشت به دلار آمریکا برای تقویت پشتوانه مالی کشور و نیز مهار فزاینده قیمتهای کالا و خدمات در برابر ارز محلی (دلار زیمبابوه) گفت که هیچ کشور پیشرفته ای نمی تواند از ارز مملکتی خود فاصله گرفته و با استفاده از سایر ارزها و به ویژه دلار آمریکا اقتصاد خود را شکوفا کند.
وی که در دو سال گذشته با وعده انجام اصلاحات سخت اقتصادی برای ترمیم کسری بودجه و رساندن آن به کسری یک رقمی توانسته بود علیه نزدیک به 40 سال حاکمیت رابرت موگابه قیام کند و جانشین او شود، مدتی است که استفاده از ارزهای خارجی را در مبادلات و معاملات داخلی ممنوع کرده است، به همین دلیل این اقدام بر تجارت بین المللی به ویژه در بخش معدن این کشور تاثیر منفی گذاشته است.
اقتصاد کشور آفریقایی زیمبابوه در یک دهه اخیر با چالش های بسیار سنگینی رو به رو به بوده است به گونه ای که در سال ۲۰۱۵، تورم در این کشور تحت حاکمیت موگابه به جایی رسیده بود که یک اسکناس 100تریلیون دلاری زیمبابوه حتی نیم دلار آمریکا نیز ارزش نداشت.
بحران اقتصادی در این کشور به ویژه در دو سال اخیر به دلیل بحران های زیست محیطی جنوب آفریقا موجب شد که مردم این کشور دچار یک وضعیت فقر و فلاکت شدید شوند تا جایی که سازمان ملل مجبور شد بارها به این کشور کمک های بشردوستانه ارسال کند.
هفته گذشته (13 آذر) بود که سازمان ملل متحد اعلام کرد: حدودا نیمی از جمعیت زیمبابوه به دلیل قحطی و فروپاشی اقتصادی ویرانگر در این کشور، از مشکل گرسنگی رنج می برند.
این سازمان از افزایش دو برابری شمار افراد تحت پوشش خود توسط برنامه جهانی غذا خبر داد و افزود که از این پس بیش از ۴ میلیون زیمبابوه ای تحت پوشش این برنامه قرار خواهند گرفت چرا که بیش از ۷ میلیون نفر در زیمبابوه نیازمند حمایت غذایی هستند.
کمبود بارش باران در زیمبابوه، بر شدت قحطی و گرسنگی در این کشور افزوده است. بحران اقتصادی در زیمبابوه و مشکل قحطی در این کشور، موجب شده تا قیمت کالاهای اساسی در زیمبابوه به شدت بالا برود و تعداد زیادی از مردم قادر به خرید آن ها نباشند.
نظر شما