به گزارش پایگاه تحلیلی مدرن دیپلماسی ، هند از زمان آغاز به کار دولت نارندرا مودی در سال ۲۰۱۴ اهداف بالاتر و جسورانهتری در نظر داشته است. یکی از حوزههایی که این مساله در آن مشهود است به سیاست خارجی مربوط میشود. دولت هند در این مدت مقیاس سیاست خارجی را گسترش داده تا امنیت ملی و اقتصادی را در بر بگیرد.
در این گزارش نوشته "ویجت کاناهالی" آمده است: دیپلماسی هند این دقت را داشته است تا محدودیتهای خود را درک کند و تلاش نکرده که پایش را از گلیم خود درازتر کند. هند با هنر دیپلماسی خود با قدرتهای خارجی مختلف با قدرت بیشتر از گذشته تعامل کرده و در عین حال از استقلال خود نیز دست برنداشته است. هند تصمیم گرفته که از برخی نبردهای بیحاصل دست بردارد و به رفاه مردم اولویت بدهد. وزیر خارجه هند تاکید کرده که این کشور دیپلماسی متوازنی را در تعامل با آمریکا ،روسیه ، چین ، ژاپن و کشورهای اروپایی در پیش گرفته است.
این کشور تفکرات مربوط به زمان جنگ سرد و رویکردهای آشکار غیرمتعهدانه را کنار گذاشته و اکنون بنا بر مصلحت خود در هر زمان با شریکان بینالمللی همکاری و رقابت میکند. هند به نظم جهانی مبتنی و چندجانبهگرایی احترام میگذارد اما همزمان جسارت کافی را دارد تا به منافع ملی خود اولویت بدهد.
در پی حملات پاتانکوت در اوایل سال ۲۰۱۶ هند از طریق حملاتی دقیق و سریع پاسخ داد و وارد بخش پاکستانی کشمیر شد و تروریستهای تحت حمایت پاکستان را خنثی کرد . این یک پیروزی دیپلماتیک برای هند بود بخصوص که همه قدرتهای بزرگ با درخواست از هر دو کشور هند و پاکستان برای خویشتنداری واکنش نشان دادند و هند دچار اصطکاک مهمی با جامعه دیپلماتیک نشد.
این حملات دقیق نشان دهنده این مساله است که هند چگونه در حال تغییر دیدگاه به سیاست خارجی است و وزارت دفاع ، وزارت امور داخلی و وزارت امور خارجه هند هماهنگ با هم عمل میکنند .
نارندرا مودی نخست وزیر هند هم تا حدی احساس ملیگرایی را وارد سیاست خارجی هند کرده است. وزارت امور خارجه دیگر بصورت مجزا کار نمیکند و نگرانیهای داخلی هند را جدیتر میگیرد و پذیرفته که باید در داخل و خارج با هدف تامین و تحقق خواستههای هندیها عمل کند. همچنین مودی نخست وزیر دیپلماسی هند را وارد عرصه عمومی کرده و حوزه تاثیر مردم عادی هند بر اولویتهای سیاست خارجی را افزایش داده است.
این مساله زمانی واضحتر شد که هند از توافق تجارت آزاد RCEP در بر گیرنده چین کشورهای "آسهآن" و کشورهای دیگر خارج شد. نخست وزیر هند در این ارتباط نگرانیهای کشاورزان و صاحبان صنایع هند را مورد توجه قرار داد و وزارت خارجه هم بهسرعت اقدام کرد و از این توافق خارج شد.
دیپلماسی هند همچنین از رسانههای اجتماعی و سایر پیشرفتهای فناوری برای بهبود زندگی هندیها در خارج کشور استفاده کرده است .
یک نمونه دیگر فعالیت شدید و هماهنگ دیپلماسی هند با وزارت امور داخلی مربوط به لغو ماده ۳۷۰ قانون اساسی درباره جامو و کشمیر در اوت ۲۰۱۹ بود. در مواجهه با انتقادهای شدید پاکستان با حمایت چین و همچنین مواضع انگلیس درباره این موضوع امروز مشخص شده است که هند دربرابر فشارهای بینالمللی تسلیم نشد.
هند به هیاتی غیررسمی از پارلمان اروپا اجازه داد تا در اکتبر ۲۰۱۹ از کشمیر بازدید کند تا از واقعیتهای موجود و دشواری مبارزه هند با تروریسم آگاه شود.
دیپلماتهای هندی که نمیخواستند این پیروزی دیپلماتیک به عنوان تاکتیکی برای منزوی کردن چین در نظر گرفته شود بهسرعت از طریق مذاکرات غیررسمی زمینه نزدیکی با چین را فراهم کردند. دیپلماتهای هندی همچنین از طریق موافقت با قراردادهای تسلیحاتی جدید با روسیه و اجلاسی غیررسمی بین نخست وزیر هند با رئیس جمهور روسیه در ولادیوستوک ، دوستی خود را به روسها هم نشان دادند. در ارتباط با آمریکا نیز هند با درخواست دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای لغو سامانه ترجیحی برای هند در حوزه تجارت موافقت کرد. روشن است که هر کاری بهایی دارد اما دیپلماسی هند مایل بوده که بهای درست را بپردازد بجای اینکه اقدامی نکند و اجازه دهد که جامعه بینالمللی شرایط را به هند دیکته کند.
درخواستهای داخلی در هند هماکنون تعیین کننده سیاست خارجی است و این مساله بار دیگر با اصلاحات انجام شده در قانون شهروندی سال ۱۹۵۵ دیده شد. دولت این قانون را اصلاح کرده تا به اقلیتها از کشورهای بنگلادش ، پاکستان و افغانستان که به علت آزار مذهبی به هند پناهنده شده اند شهروندی اعطا کند. دولت تاکید کرده که این اصلاحات به منظور رفع بیعدالتیهای تاریخی برای اقلیتهای این کشورها بوده است.
هند پلیس جهان نیست و قصد این کار را هم ندارد و هرچند بزرگترین دموکراسی دنیا است اما به هیچ کشوری درباره نحوه اداره آن کشور موعظه نمیکند. هند به منظور افزایش نفوذ و قدرت جهانی خود باید بیشتر در جبهه اقتصادی تمرکز کند و به سمت اقتصاد ۵ تریلیون دلاری حرکت کند.
نظر شما