این پیکارها چند سالی است که با ابتکار کشورمان با صرف هزینههای زیاد و در بدترین زمان ممکن همه ساله برگزار میشود، با این وجود شرایط حضور تیمهای خارجی از جمله «تایتان مرکوری» آمریکا در سالهای غیر المپیکی به گونه دیگری است و کشورها و تیمها تمایل بیشتری برای حضور در آن دارند اما در سالی که المپیک را پیش رو داریم این شرایط کمی متفاوت است.
اما این پیکارها امسال در اواخر آذر ماه و در سالی که کشتیگیران و کشورهای مطرح جهان خود را برای المپیک آماده میکنند و برنامهریزی آنها حضور در تورنمنتهای مطرح جهان است در حالی در بجنورد برگزار شد که ۶ تیم حاضر در این رقابتها به جز چین و جمهوری آذربایجان با ترکیبی تقریبا ناقص حضور پیدا کرده بودند و سطح فنی مبارزات نمایندگان کشورمان با خارجیها تقریبا یک طرفه و بدون داشتن بار فنی مطلوب بود. به غیر از چندین مورد، تنها آن چیزی که سبب داغ شدن مسابقهها شده بود حضور تعداد زیادی از ملیپوشان عنواندار کشتی آزاد و فرنگی بود که بعضا در مبارزههای رودرو موجب گرما بخش مسابقات شده بود.
از جمله دیدارهای جذاب این دوره از پیکارها میتوان به مبارزههای حاجی علی اف دارنده مدال طلای جهان و برنز المپیک با امیر محمد یزدانی، میثم نصیری با محمدرضا سرگو، علیرضا کریمی با حسین جلالی نژاد، جبرییل حسناف با حمیدرضا زرین پیکر، محمدحسین محمدیان با حسین شهبازی، امیرمحمد یزدانی با امیرحسین مقصودی، رضا افضلی با محمد نخودی و در کشتی فرنگی نیز مبارزه الدانیز عزیزلی با مصیب اکبری، الدانیز عزیزلی با آرجون هالاکروکی از هند اشاره کرد و از سوی دیگر بازگشت پرویز هادی و مصطفی حسین خانی ۲ آزادکار کشورمان به میادین از دیگر نکات مثبت این دوره از رقابتها بود.
بدون شک حضور سرمایهگذاران و بخش خصوصی در کشتی را باید به فال نیک گرفت اما اینکه همه ملیپوشان کشتی آزاد و فرنگی کشورمان تقریبا در یک تیم متمرکز شده باشند، فرصت رقابت و رویارویی بسیاری از آنها را از یکدیگر میگیرد به نحوی که قهرمان لیگ و یا قهرمان جام باشگاههای جهان از همان ابتدا را میتوان پیشبینی کرد در حالی که پخش شدن ملیپوشان در تیمهای مختلف ضمن آنکه تنور رقابتها را داغ میکند، میتواند ارزیابی خوبی برای آنها برای کادر فنی داشته باشد.
این در حالی است که سرمربیان تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی یعنی «غلامرضا محمدی» و «محمد بنا» از برگزاری این پیکارها در این برهه از زمان و در حالی که تیمهای ملی باید خود را آماده حضور در تورنمنتهای مختلف و مسابقههای کسب سهمیه المپیک شود، برگزاری جام باشگاهها را به صلاح کشتی نمیدانستند و به نظر میرسد که مجموعه فدراسیون نیز تمایل چندانی به برگزاری آن نداشتند اما به دلیل آنکه در تقویم اتحادیه جهانی به ثبت رسیده بود چارهای جز برگزاری آن نبود و با توجه به هزینههای گزاف برگزاری آن برای کشورمان و حضور تیمهای بیکیفیت خارجی، برگزاری آن در سالهای آینده به صلاح کشتی کشورمان نخواهد بود.
از سوی دیگر لغو جام جهانی کشتی فرنگی در تهران از سوی اتحادیه جهانی کشتی را نیز باید به فال نیک گرفت، موضوعی که به طور حتم نه تنها فدراسیون بلکه کادر فنی تیم ملی کشتی نیز از آن استقبال کردند تا جایی که سایر کشورهای شرکت کننده در این تورنمنت نیز علاقه زیادی برای برگزاری آن نداشتند، حال آنکه چرا کشورمان در سالی بسیار حساس که المپیک را پیش رو داریم، اصرار به برگزاری مسابقاتی همچون جام باشگاههای جهان که هیچ سودی برایمان ندارد، جای سووال است.
رقابتهای بینالمللی جام جهان پهلوان تختی نیز قرار است دی ماه امسال کشتی آزاد در کرمانشاه و کشتی فرنگی در شیراز برگزار شود، مسابقاتی که حکم انتخابی تیم ملی را نیز دارد و ملیپوشان و همه مدعیانی که سهمیه حضور در جام تختی را دارند در فاصله تقریبا یک ماه دیگر باید در این مسابقهها شرکت کنند و بعد از آن نفرات برتر به اردوهای تیم ملی دعوت میشوند و کار تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی بعد از آن وارد فاز جدیدی برای کسب سهمیه المپیک و آمادهسازی جهت حضور در توکیو خواهد شد.
از سوی دیگر مصدومیت «حسن یزدانی» و «علیرضا کریمی» ۲ ملیپوش کشتی آزاد کشورمان در حالی که خود را باید برای المپیک آماده کنند، شوک بزرگی به کشتی کشورمان بود که از تبعات برگزاری جام باشگاههای جهان بود و به طور حتم خیلی شانس آوردیم که سایر نفرات تیمهای ملی کشتی آزاد و فرنگی در فاصله تقریبا ۷ مانده به بازیهای المپیک دچار مصدومیت نشدند.
در این بین نباید از میزبانی بسیار خوب استان خراسان شمالی و شهر بجنورد بگذریم که هر چه در توان داشتند برای برگزاری آبرومند این رقابتها به کار گرفتند و اتفاقا میزبانی شایسته و خوبی داشتند و از این بابت باید به مردم خونگرم و صمیمی بجنورد تبریک گرفت و در این چند روز و در حالی که نماینده این شهر یعنی اترک خراسان شمالی به مقام سوم رسید و پیروزیهای کشتیگیران بومی این شهر برابر حریفان موجب شور و شعف علاقمندان و کشتیدوستان این شهر شده بود.
اما آنچه که مهم است، سالن دانشگاه بجنورد که به هیچ عنوان استاندارد برگزاری چنین مسابقههایی و حتی مسابقههای داخلی هم نیست موضوعی که تنها مختص خراسان شمالی نیست بلکه سایر نقاط کشورمان از داشتن سالن استاندارد برای برگزاری رقابتهای ورزشی رنج میبرد.
نظر شما