۲۵ دی ۱۳۹۸، ۱۰:۳۲
کد خبرنگار: 834
کد خبر: 83634676
T T
۰ نفر

برچسب‌ها

پروندهٔ خبری

مردم باید احساس کنند صدای آنها شنیده می‌شود

۲۵ دی ۱۳۹۸، ۱۰:۳۲
کد خبر: 83634676
مردم باید احساس کنند صدای آنها شنیده می‌شود

تهران- ایرنا- یکی از موضوعاتی که هر چندوقت یکبار به بحث داغ رسانه‌ها تبدیل می‌شود اصل ۲۷ قانون اساسی است چراکه در برهه‌های حساس کشور مثل امروز که تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی از یک سو و فشارهای روحی مثل حادثه سقوط هواپیمای بوئینگ از سوی دیگر به مردم فشار می‌آورد، اقشار مختلف جامعه به دنبال راهی هستند تا مطالبات و چه بسا اعتراضات بحق و قانونی خود را مطرح کنند.

روزنامه آرمان ملی در گفت و گو با حسین کاشفی، فعال سیاسی، آورده است: یکی از موضوعاتی که هر چندوقت یکبار به بحث داغ رسانه‌ها تبدیل می‌شود اصل ۲۷ قانون اساسی است چراکه در برهه‌های حساس کشور مثل امروز که تحریم‌ها و فشارهای اقتصادی از یک سو و فشارهای روحی مثل حادثه سقوط هواپیمای بوئینگ از سوی دیگر به مردم فشار می‌آورد، اقشار مختلف جامعه به دنبال راهی هستند تا مطالبات و چه بسا اعتراضات بحق و قانونی خود را مطرح کنند. به‌رغم اینکه بارها صحبت از این موضوع شده است، تاکنون امکان تجمعات قانونی برای مردم فراهم نبوده و این مطالبه بی‌پاسخ مانده است. «آرمان ملی» در گفت‌ وگو با حسین کاشفی فعال سیاسی به بررسی این موضوع پرداخته است.

اصل ۲۷ قانون اساسی چقدر می‌تواند در آرامش جامعه تاثیرگذار باشد؟

اعتراض و پیشنهاد طبق اصل ۲۷ قانون اساسی جزء مهمی از حقوق مردم است. مردم اگر نسبت به وضع موجود و آینده خود بی‌تفاوت باشند جامعه مرده به حساب می‌آید. پویایی مردم هم با نگاه به آینده معنادار می‌شود. کسانی که امروز مسئول هستند باید بستری را برای اعتراضات مردم فراهم کنند تا زمینه پویایی مردم بیش از پیش فراهم باشد. جوانان باید با امید به آینده احساس کنند مسئولان به فکر ایران هستند. کشور با وجود مردم معنا پیدا می‌کند و وقتی مطرح می‌کنیم کشور متعلق به مردم است و قانون اساسی هم جایگاه اعتراض را برای مردم قائل شده، طبیعی است که مردم هم باید بتوانند نظر خود را ابراز کنند. وقتی مردم احساس کنند که کشور مال آنهاست در حفظ و امنیت آن هم بیشتر تلاش می‌کنند. ما خوشبختانه به لحاظ سرمایه اجتماعی، تحصیلی، علمی و تجربی، ملت پویایی داریم و باید از آنها استفاده کنیم. طبیعی است که این سرمایه انسانی باید نظرات و پیشنهادهای خود را مطرح کنند.

اجرای این اصل آیا می‌تواند برای مردم التیام‌بخش باشد؟

مردم باید احساس کنند صدای آنها شنیده می‌شود. حتی اگر نقدی از آنها هم زمینه اجرایی نداشت، باید درست، منطقی و صریح با آنها سخن گفته شود تا قانع شوند و باید از مردم بابت پیشنهادات، اعتراضات و مطالباتی که مطرح می‌کنند تشکر کرد. با اتفاقات پی‌درپی اخیر که مردم در مدتی کوتاه، چند حادثه را پشت سر گذاشتند، بهترین فرصت است که به آنها نشان داده شود صدایشان شنیده می‌شود. زمینه‌ای باید فراهم شود مشکلات و اندوه مردم کم‌تر شود. با اتفاقات اخیر مردم برای کشور نگران هستند طبیعتا باید در این زمینه با مردم منطقی و قانونی برخورد شود.

تعیین محلی برای تجمعات قانونی مردم تا چه میزان قابل اجراست؟

بارها صحبت شده باید برای تجمعات محل خاصی تعیین شود، بارها گفته شده وزارت کشور قرار است محل‌هایی برای اعتراضات تعیین کند اما در حد قول و صحبت باقی ماند. از دیدگاه من هرچه زودتر باید به این مساله پرداخته شود. وقتی زمینه لازم برای آن فراهم نشود افراد از راه‌های دیگری وارد می‌شوند که نه به نفع کشور است و نه منافع ملی. وقتی محلی مشخص شود، افراد هم احساس مسئولیت می‌کنند و بازخورد بهتری خواهیم گرفت. باید به اعتراضات به چشم حقوق شهروندی نگاه کنیم و آنها را به رسمیت بشناسیم. نباید مکان‌هایی برای تجمعات انتخاب شود که هزینه‌ها را افزایش دهد. افراد باید آزادانه بتوانند اعتراضات خود را مطرح کنند.

چه بسترهایی لازم است فراهم شود تا مردم بدون نگرانی مطالبات خود را مطرح کنند؟

باید پس از اعتراضات امنیت افراد تامین شود و پاسخگویی هم به مطالبات آنها وجود داشته باشد. درواقع این موضوع از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است که اعتراضات و مطالبات مردم نباید بدون پاسخ بمانند. حتی امروز هم برای پرداختن به این اصل قانون اساسی دیر است و هرچه زمان بیشتری بگذرد، اجرای آن سخت‌تر خواهد شد. روشن است که اگر راه‌های قانونی برای ابراز مطالبات مردم باز باشد، به نفع کشور است تا اینکه مردم بخواهند به دلیل فقدان چنین مسیری، از مسیرهای دیگری مطالبات خود را طرح کنند. هرچه سریع‌تر به این الزام قانونی پاسخ داده شود، برای کشور مفیدتر است.

اما با وجود همه این مسائل بازهم پس از گذشت چند دهه مکانی برای تجمع مشخص نشده، علت را چه می‌دانید؟

نباید برای اجرای اصل ۲۷ قانون بهانه بیاوریم و جوری به مردم تلقی کنیم که انگار قصد نداریم به این قانون عمل کنیم. قانون صراحتا به این موضوع پرداخته و قید و بندی جز قانون هم نباید به آن اضافه کنیم. باید کاملا طبق قانون پیش برویم. خصوصا اگر فرد یا شخصیت شناخته شده‌ای مجوز برگزاری تجمع می‌خواهد، قطعا مسئولیت آن را هم به عهده می‌گیرد. در قانون تفاوتی بین افراد نیست و در قانون حق توهین و تعرض به هیچ جمعی داده نشده است. در قانون اساسی روش رسیدگی به مطالبات مردم ذکر شده و افراد نسبت به یکدیگر حقوقی دارند. اکنون باید سوال کرد که چه چیزی مانع اجرای این قانون است؟ کسانی که به هر دلیلی تا به امروز اجرای اصل ۲۷ قانون اساسی را به تعویق انداخته‌اند، بی‌اعتمادی را به مردم تزریق کرده‌اند. اعتماد مردم مهم‌ترین سرمایه اجتماعی است و نباید آن را ساده از دست بدهند.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha