عبدالخالق کشاورزی روز یکشنبه در گفت وگو با خبرنگار سلامت ایرنا درباره سیستم پرداخت مبتنی بر گروه‌های تشخیصی یا «دی آر جی» (DRG) بیان کرد: تلاش می‌شود تا با فعال کردن کمیته‌های مشترک با سازمان‌های بیمه گر و صاحبنظران دانشگاهی و شرکت‌های دانش بنیان، وزن گذاری، هزینه یابی، کدینگ بیماری‌ها و تهیه دستورالعمل‌های تعریف شده برای نرم افزارهای مورد نیاز، زیرساخت سیستم پرداخت مبتنی بر گروه‌های تشخیصی به صورت آزمایشی در دانشگاه‌های علوم پزشکی منتخب و احتمالا برای چند بیماری مشخص ایجاد شود.
وی ادامه داد: تاکید این سیستم در دنیا بر پرداخت هزینه‌های بیماری به صورت واقعی و بر اساس وزن هر بیماری توسط سازمان‌های خریدار خدمت است و شیوه‌های پرداختی بیمارستان‌ها به ارائه دهندگان خدمت در هر کشور تابع مقررات و سیاست‌های آن کشور است.
مدیرکل دفتر ارزیابی فناوری سلامت، استانداردها و تعرفه‌های وزارت بهداشت بیان کرد: بیماری‌های مختلف از نظر دشواری درمان و جراحی با یکدیگر متفاوت هستند. به عنوان مثال بیمار ۴۵ ساله‌ای که بیماری عفونت ریه دارد و در یک بخش بیمارستان بستری می‌شود با بیمار ۷۰ ساله‌ای که بیماری عفونی ریوی، فشار خون، قند خون و مشکلات قلبی عروقی دارد، باید متفاوت دیده شود؛ زیرا یکی از این بیماران خطر بالاتری نسبت به دیگری دارد. با این حال، از نظر سیستم درمانی کشورا، هیچ کدام از این بیماران با هم متفاوت نیستند و سازمان‌های خریدار خدمت بر اساس تشخیص اولیه هر دو بیمار و صرفا لیست خدمات انجام شده پرداخت می‌کنند، در حالی که ریسک درمان این بیماران به علاوه هزینه‌های هتلینگ می‌تواند متفاوت باشد.
کشاورزی افزود: فرض کنید بیمار ۳۰ ساله‌ای نیازمند یک عمل جراحی فتق بوده و از طرفی بیمار دیگری نیز با ۷۰ سال سن و بیماری دیابت و سایر مشکلات به این جراحی نیاز داشته باشد، در این شرایط سازمان‌های خریدار خدمت باید در پرداخت‌های خود، سن بیمار، علائم همراه بیماری، مدت زمان پیش بینی بستری و موارد دیگری را مد نظر قرار دهند و البته امکان دارد برای بیمار جوان‌تر، هزینه کمتری توسط بیمه پرداخت شده و بیمار درمان شود، اما بیمار با سن بالاتر ممکن است به هزینه بیشتری نیاز داشته باشد.
روش «بودجه بسته» و معایب آن
وی درباره روش «بودجه بسته» در سیستم پرداخت مبتنی بر گروه های تشخیصی اظهار کرد: در این نوع سیستم پرداخت، بیمه‌ها دو مدل محاسبه با مراکز درمانی و بیمارستان‌ها دارند که در کشورهای مختلف جهان این کار انجام شده است؛ به طور مثال بیمه‌ها به مراکز درمانی میگویند بر اساس میانگین سال ۹۷ و ۹۸، چه تعداد بیمار جراحی و غیر جراحی در آن مرکز خدمات را دریافت کرده‌اند و بودجه‌ای مشخص جهت ارائه خدمت به بیمه شدگان هر سازمان در آن مرکز تامین می‌شود. حالا اگر بیمارستان بتواند بر اساس رعایت استانداردها، در هزینه‌های خود صرفه جویی کند، امکان دارد بخشی از هزینه را ذخیره سازد.
کشاورزی افزود: برای اینکه این روش باعث کاهش ارائه خدمت نشود، همزمان با اجرای پرداخت مبتنی بر گروه‌های تشخیصی یا «دی آر جی»، یک گروه ناظر بر ارائه خدمت و رعایت استانداردها و عدم ارجاع به سایر مراکز یا کم فروشی نظارت می‌کند که در کشورهای مختلف به روش‌های متفاوتی انجام می‌شود.
وی ادامه داد: البته هر روش تامین بودجه مزایا و معایب خود را دارد که سیاست‌گذران سلامت هر کشور بر اساس قوانین بالادستی یکی از روش را انتخاب می‌کنند تا ضمن رعایت کیفیت و کمیت خدمت و به علاوه صرفه جویی لازم با رعایت دستورالعمل‌های علمی از القای خدمات غیر ضروری نیز اجتناب شود.
پرداخت به ازای بسته خدمتی
کشاورزی گفت: مدل دوم پرداخت به مراکز مدل پرداخت مبتنی بر اساس هر تعدادگروه‌های تشخیصی یا «دی آر جی» است و به ازای هر تعداد بسته خدمتی انجام شده، به بیمارستان اعتبار پرداخت می‌شود. امکان دارد در بیمارستانی ریفرال در مرکز یک استان که پذیرای تعداد بیماران پیچیده و سخت است با بیمارستان کوچکی در یک شهرستان، مدل‌های تامین اعتباری متفاوت باشد. هر دو روش در کشورهای مختلف جهان انجام شده و هر کدام مزایا و معایب مختلفی دارد. به طور مثال ممکن است در روش بودجه بسته، کم فروشی خدمات اتفاق بیفتد و در روش دوم امکان دارد که بیمار بدون رعایت استانداردها بستری شده و برای او هزینه بیهوده شود.
وی افزود: اکنون اجرای این روش‌ها در کشورهای مختلف جهان مطالعه و مزایا و معایب این سیستم پرداخت بررسی شده است.
بومی سازی نرم افزارهای سیستم پرداخت مبتنی بر گروه‌های تشخیصی
مدیرکل دفتر ارزیابی فناوری سلامت، استانداردها و تعرفه‌های وزارت بهداشت گفت: نرم افزارهای مربوط به سیستم پرداخت‌ها بسیار گران است و حتی برای آموزش هم هزینه‌های زیادی دریافت می‌کنند. اکنون سیستم‌های مشابهی در کشور داریم و اصرار بر این است که با کمک شرکت‌های دانش بنیان، نرم افزارهای مربوطه را طراحی و آماده کنیم. این نرم افزارها مشابه «اچ آی اس(HIS)»های بیمارستانی است و می‌تواند اطلاعات را در نهایت به صورت کد ارائه کند. این اطلاعات شامل سن، جنس، نوع عمل جراحی و موارد دیگر است. کد خروجی برای بیمه‌ها معنی مشخص و هزینه تعیین شده‌ای دارد.
کشاورزی بیان کرد: در شرایط تحریم، باید این نرم افزارها را در داخل کشور تولید کنیم و به نیروهای بومی اعتماد داشته باشیم.
به گزارش ایرنا، حمیدرضا صفی خانی مدیر پروژه ملی پرونده الکترونیک سلامت نیز پیش از این درباره این نوع از نظام پرداخت به خبرنگار سلامت ایرنا گفته بود: برای پرداخت هزینه‌های سلامت در دنیا نظام‌های مختلفی وجود دارد مثل پرداخت بر اساس تعداد خدمات (مدل کنونی ایران) و پرداخت سرانه که در هیچ کدام از آنها به کیفیت خدمت توجه نمی‌شود، اما در نظام «دی آر جی» پرداخت بر اساس کیفیت است.
نظر شما