حجت الاسلام هادی صادقی عصر پنجشنبه در مراسم تجلیل از آیت الله مرتضی نجومی که در تالار انتظار کرمانشاه برگزار شد، اظهار داشت: بدون شک اگر این عالم وارسته در عراق باقی می ماند آیت الله سیستانی دیگری می شد چرا که او مجتهدی مسلم بود و آیت الله علامه سبزواری و آیت الله محمدباقر زنجانی اجتهاد او را تایید کرده بودند.
وی افزود: آیت الله نجومی اگر هم در قم می ماند یکی از مراجع بزرگ می شد ولی ایشان راهی دیگر را برگزید و تشخیص داد که به زادگاه خود کرمانشاه بازگردد و در کنار همشهریان خود باشد.
حجت الاسلام صادقی تصریح کرد: ایشان ۴۰ سال در کرمانشاه به هدایت و رهنمود مردم پرداخت و در این سالیان طولانی افراد زیادی را تربیت و به راه حق دعوت کرد.
این مقام مسوول همچنین به هنر زبانی آیت الله نجومی اشاره کرد و گفت: این مجتهد وارسته زمانی که با عالمان نشست و برخاست می کرد عالمانه سخن می گفت و زمانی هم که با هنرمندان دیدار داشت با زبان هنر تکلم می کرد.
وی خاطرنشان کرد: آیت الله نجومی اهل زهد و تقوا بود و از دنیا دل کنده بود، ایشان در همه کارهایش خدا را درنظر داشت و تنها در مسیر حق حرکت می کرد.
حجت الاسلام صادقی با بیان اینکه انقلابی بودن از خصیصه های ممتاز آیت الله نجومی بود، افزود: ایشان یک انقلابی بی ادعا بود که در جریان پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی مجاهدت های بسیاری کردند و بیانیه های حضرت امام (ره) را به خط خود می نوشت.
معاون فرهنگی قوه قضاییه یادآوری کرد: منزل آیت الله نجومی به محلی برای نگهداری و تکثیر اعلامیه ها و بیانیه های انقلابی تبدیل شده بود تا این مجاهد وارسته در پیروزی انقلاب نقشی پررنگ داشته باشد.
وی گفت: تواضع و فروتنی از دیگر ویژگی های آیت الله نجومی بود، تکبر و غرور در ایشان جایی نداشت و همواره غمخوار و محرم اسرار مردم شهرش بود.
حجت الاسلام صادقی در پایان یاد و خاطره سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی را نیز گرامی داشت و گفت: با خون مطهر این شهید والامقام اتحاد و همدلی میان مردم کشور و ۲ ملت ایران و عراق و همچنین تنفر از امریکا و استکبار به بالاترین حد خود رسید.
در این مراسم از تندیس آیت الله سید مرتضی نجومی رونمایی و با اهدای هدایایی از خانواده این عالم ربانی تجلیل شد.
آیت الله سید مرتضی نجومی از هنرمندان و مفسران قرآن ایرانی و عضو پیوسته فرهنگستان هنر و چهره ماندگار هنر ایران بود که ۲۶ بهمن ۱۳۰۷ در کرمانشاه به دنیا آمد.
وی در سال ۱۳۱۴ در دبستان هدایت کرمانشاه به تحصیل پرداخت و تا کلاس ششم آنجا بود که بعد در سال ۱۳۲۱ و ۱۳۲۲ کلاس‌های اول و دوم دبیرستان را نیز گذراند و به تحصیل دروس حوزوی پرداخت.
آیت الله نجومی در سال ۱۳۲۹ خورشیدی (۱۳۶۹ قمری) به شهر نجف رفت و در مدارس سیدمحمد کاظم یزدی، مدرسه آیت‌الله آخوند خراسانی، مدرسه «مرحوم حاج میرزا حسین حاج میرزا خلیل» و مدرسه مرحوم آخوند به تحصیل دروس حوزوی پرداخت و به درجه اجتهاد رسید. وی در سال ۱۳۳۴ با دختر یکی از علمای نجف، سیدعباس ناجی که اصالتاً از اهالی آذربایجان ایران بود ازدواج کرد و از او سه پسر و سه دختر و تعدادی نوه به جای مانده است.
در پی اخراج ایرانیان مقیم عراق توسط بعثی‌ها آیت الله نجومی نیز در سال ۱۳۴۹ به کرمانشاه بازگشت و از آن به بعد در کرمانشاه زندگی کرد و به یکی از چهره‌های پرنفوذ معنوی شهر تبدیل شد.
در آثار به ثبت رسیده از او می‌توان به مجموعه عکسی از آثار خطی او، چند رساله ارزشمند با عناوینی چون رساله بعد معنوی هنر خط، رساله التصویر و التمثیل، رساله الغناء، رساله النجاسه الخمر، تفسیر سورهٔ مومن، و رساله‌ای در تعظیم شعائر اسلامی اشاره کرد.
آیت الله نجومی که از برترین‌های هنر خوش‌نویسی جهان بود، نزد خطاطان بزرگی همچون هاشم بغدادی و احمد نجفی به تمرین و ممارست پرداخت تا در انواع خطوط اسلامی استاد و در خط نسخ و ثلث صاحب‌نام شد و در تذهیب و تشعیر و تجلید و گل و بوته‌سازی آثاری ماندگار پدید آورد.
وی لوح تقدیر در نخستین گردهمایی و جشنواره خوشنویسان جهان را از آن خود نمود و نیز بعنوان چهرهٔ ماندگار ایران در عالم هنر مورد تقدیر قرار گرفت.
آیت الله نجومی ۲۵ آبان سال ۸۸ در ۸۱ سالگی دارفانی را وداع گفت.
