در گزیده ای از گفت وگوی روزنامه اعتماد با محمد میرزابیگی، رییس کل سازمان نظام پرستاری، می خوانیم: استان گیلان، حالا بعد از استانهای قم و تهران، بالاترین تعداد مبتلایان آلوده به ویروس کرونا را در بیمارستانهای خود دارد. ۸۲ نفر از جمعیت استان تا امروز و بنا بر نتایج تست تشخیص کرونا، مبتلا به کووید ۱۹ و در بیمارستانها بستری هستند که این تعداد بستری و پیشبینی شیب صعودی تعداد مبتلایان در این استان شمالی، اعلام نیاز چندباره وزارت بهداشت به حضور پرستار داوطلب برای مراقبت از بیماران را به دنبال داشته است. بیپاسخ ماندن این اعلامها در نهایت به اینجا ختم شد که دیروز، معاون پرستاری وزیر بهداشت در فراخوانی از پرستاران خواست برای کمک به همکارانشان که حالا، به دلیل افزایش تعداد مبتلایان بستری در بیمارستانها، با مشکلات جدی مواجه شدهاند، راهی استان گیلان شوند و قول داد داوطلبان اعزامی در اولویت استخدام قرار خواهند گرفت.
دیروز معاون پرستاری وزارت بهداشت برای اعزام پرستار داوطلب به مراکز درمانی استان گیلان که تعداد بالایی از بیماران آلوده به ویروس کرونا دارد فراخوان داد و اعلام کرد داوطلبان اعزام به این استان در اولویت استخدام خواهند بود. اطلاع دارید که پاسخ پرستاران به این فراخوان چه بوده؟
قبل از طرح این فراخوان، سازمان نظام پرستاری پویشی با عنوان «سفیدبالان؛ شیفتگان خدمت» ایجاد کرد و اولویت اعزامهای داوطلبانه هم استان قم، استان گیلان و سایر مراکز درمانی گرفتار بحران بود چون دیروز صبح، دانشگاه علوم پزشکی قم اعلام نیاز کرد. از صبح دیروز که این پویش فعال شد، تا ساعات عصر، تعداد قابل توجهی از پرستاران بدون هیچ چشمداشت و درخواست ما بهازایی، صرفا برای پشتیبانی از همکارانشان و خدمت به بیماران، ثبتنام کردند هر چند تعداد ثبتنامها خیلی زیاد نبود چون کمبود مزمن پرستار، از چند سال قبل مطرح بوده و در این شرایط، پرستار داوطلب اعزام، باید فعلا مشغول به کار نباشد چون در صورت اشتغال، همان مرکز درمانی هم دچار کمبود پرستار خواهد شد و ممکن است روسای مرکز، از ترک کار پرستار جلوگیری کنند. تنها راهکار رفع کمبود پرستار هم استخدام دولتی است که از سه سال قبل متوقف شده است.
البته ظرف دو روز گذشته و قبل از فراخوان معاون پرستاری، نماینده تامالاختیار وزارت بهداشت در استان گیلان، دو بار برای اعزام پرستار داوطلب به استان گیلان اعلام نیاز کرد. ایراد من به این اعلامها این است که پرستاران و به خصوص افرادی که برای اعزام داوطلبانه ثبتنام میکنند، به هیچ وجه به دنبال مزایا نیستند چون آنها افرادی با انگیزههای انسانی و شرافتمندانه هستند که سالهاست در یک مرکز درمانی کار میکنند. مسوولان وزارت بهداشت باید بحث استخدام را از خدمات داوطلبانه جدا کنند. چه کسی حاضر میشود به خاطر احتمال استخدام یا حق ماموریت، جان خودش را به خطر بیندازد و در دل ویروس کرونا برود؟ این انگ همان قدر به پرستاران میچسبد که شایعهسازان میگویند مدافعان حرم برای پول عازم سوریه میشوند. اگر از فراخوان مسوولان وزارت بهداشت استقبال نمیشود به این دلیل است که آنها فکر میکنند مشکل امروز، با پول و وعده حل میشود. در حالی که سوای پرستاران داوطلب آماده اعزام، بد نیست برای جوان بیکار فارغالتحصیل پرستاری، حالا این مجوز استخدام دولتی احیا شده و شرط آغاز خدمتش هم با یک کار داوطلبانه باشد تا معلوم شود که چه اندازه عاشق حرفه پرستاری است. علاوه بر این، قول و وعدهها هم باید در قالب بخشنامه باشد که مبادا بعد از رفع بحران نادیده گرفته شود. غیر از این پرستاران در این شرایط به تجهیزات و امکانات نیاز دارند. چه در قم و چه در گیلان، باید وسایل حفاظتی مثل گان و ماسک به طور کامل برای پرستاران فراهم شود چون آنها مثل بسیجیان دوران دفاع مقدس هستند که به خط مقدم پشت خاکریز اول میروند و اگر سلاح نداشته باشند ممکن است برای خودشان و بیماران مشکل ایجاد شود.
دیروز نماینده تامالاختیار وزارت بهداشت در استان گیلان، درخواست کرد که پرستاران بازنشسته هم برای اعزام داوطلبانه اقدام کنند. به پرستار جوان بیکار، وعده استخدام میدهند اما پرستار بازنشسته به چه امتیازی نیاز دارد؟
وعده استخدام به شرط حضور در یک بحران، ایراد ندارد اما به طور مشخص اعلام شود که مثلا ۵۰۰ یا هزار پرستار اعزامی استخدام خواهند شد و علاوه بر این، باید نیروهای مشمول استخدام از پرستار بازنشسته تفکیک شوند چون پرستار بازنشسته با انگیزههای معنوی و انسانی، نباید کنار نیروهای در صف استخدام قرار بگیرد اما این امکان هست که برای پرستاران بازنشسته هم امتیازاتی مثل افزایش گروه شغلی یا حقوقی یا حتی اطلاق عنوان «شهید خدمت» در نظر بگیرند ولی در مجموع، مطرح کردن این امتیازات تا وقتی عملیاتی نشده، انگیزهها را از بین میبرد چون در وقوع بحران بعدی با بدقولیهایی که از بعضی مسوولان سراغ داریم، قداست کار داوطلبانه هم از بین خواهد رفت.
در بیمارستانهای محل قرنطینه باید امکانات کامل برای تمام بخشها فراهم باشد و حتی در حد اسراف استفاده شود. ممنوعیت استفاده از این وسایل در بیمارستان خصوصی هم کاملا غیرعلمی و از سر بیسوادی است و کادر ورودی بیمارستان نگهبان ورودی و پرستار تریاژ و پرستار بخش باید حتما از این وسایل استفاده کنند چون در این ایام و با این تعداد بیماری که شناسایی شدهاند، فرض بر این است که تعدادی هم ناقل هستند و در جامعه گردش آزادانه دارند و اگر با علایم آنفلوآنزا وارد بیمارستان میشوند تیم درمان باید فرض را بر آلودگی به کرونا بگذارد مگر آنکه خلافش ثابت شود .
شنیده شده که در بیمارستانهای گیلان، پرستاران اعتراضاتی به کمبود وسایل محافظتی داشتهاند.
من این خبر را نه تایید میکنم و نه شنیدهام اما خبر قطعی دارم که در لاهیجان و لنگرود، کمبود وسایل محافظتی بسیار شدید است و خست نگرانکنندهای در توزیع این وسایل برای کادر درمان رخ داده. این وسایل باید هر طور شده برای این افراد تامین شود چون ما با کمبود این وسایل در کشور روبرو نیستیم بلکه توزیع و نظارت و ساماندهی مناسب نداریم که حالا گلهمندی کادر درمان را شاهدیم.
اعزام پرستاران داوطلب به استانهای قم و گیلان چطور خواهد بود ؟
به دانشگاه علوم پزشکی قم و گیلان اعلام میکنیم که چه تعداد پرستار داوطلب با چه مدت زمانی استقرار ثبت نام کردهاند و هیاتمدیره نظام پرستاری در استانهای قم و گیلان برای اعزام داوطلبان با دانشگاههای علوم پزشکی هماهنگ خواهد شد و امروز این امکان هست که تا ۵۰ پرستار اعزام شوند و البته با وجود آنکه کمبود پرستار در هر دو استان، چندان بالا و بحرانی نیست. در صورت ادامه شیوع ویروس، پرستاران باردار و شیرده و میانسال باید از خدمت معاف شوند و جایگزین داشته باشند و بنابراین، تسریع در استخدام دولتی تنها چاره حل این وضعیت در این شرایط بحرانی است.
نظر شما