با انحلال کنست رژیم صهیونیستی، امروز دوازدهم اسفند (۲ مارس ۲۰۲۰) سومین انتخابات در سرزمینهای اشغالی در طول کمتر از یک سال گذشته برگزار میشود. پیش از این، ساکنان سرزمینهای اشغالی دو بار در ۲۰ فروردین و ۲۶ شهریور ماه برای انتخابات کنست به پای صندوقهای رأی رفتند که در هر دو بار تشکیل کابینه رژیم صهیونیستی به شکست انجامید.
کنست رژیم صهیونیستی ۱۲۰ کرسی دارد و حمایت ۶۱ نماینده برای تشکیل کابینه ضروری است. در دو انتخابات گذشته، هر دو حزب «لیکود» به رهبری «بنیامین نتانیاهو» و ائتلاف «آبی- سفید» به رهبری «بنی گانتس» به عنوان اصلیترین احزاب در کسب اکثریت ناکام شدند.
اکنون رژیم صهیونیستی در حالی سومین انتخابات کنست را برگزار میکند که آخرین نظرسنجیهای انجام شده طی سه هفته گذشته نشان میدهند دو رقیب اصلی پا به پای هم پیش میروند. براساس این نظرسنجیها شمار کرسیهای راستگرایانِ همراه نتانیاهو بین ۵۶ تا ۵۹ کرسی و شمار کرسیهای چپگرایان و میانهها که رقیب نتانیاهو محسوب میشوند بین ۵۴ تا ۵۶ کرسی بوده است. با این توصیف گره تشکیل کابینه همچنان به قوت خود باقی است و ممکن است انتخابات چهارم نیز در راه باشد.
تقلای نتانیاهو برای رهایی از شکست
بنیامین نتانیاهو در شرایطی در این دور از انتخابات وارد رقابت شده است که پیروزی در آن برای وی حکم مرگ و زندگی را دارد و در صورت شکست در انتخابات او به پایان سیاسی خود نزدیک می شود. این در شرایطی است که او به دلیل اتهامهای مربوط به فساد مالی و خیانت در امانت در تنگنا قرار گرفته است و «اویگدور لیبرمن» رهبر حزب «اسرائیل خانه ما» بزرگترین همپیمان نخست وزیر رژیم صهیونیستی از وی جدا شده است. همچنین ائتلاف آبی- سفید به رهبری «بنیگانتس» رئیس سابق ستاد مشترک ارتش رژیم صهیونیستی در رقابت با نتانیاهو موفق ظاهر شده است و بنیگانتس خود را به عنوان یک رهبر سیاسی جدید معرفی میکند که با در هم پیچیدن طومار نتانیاهو میتواند رژیم صهیونیستی را در آینده رهبری کند.
به نوشته روزنامه «الخلیج» امارات، نتانیاهو در انتخابات گذشته از حمایت سیاسی «دونالد ترامپ» رئیس جمهوری آمریکا برخوردار بود و او چهار با در کاخ سفید از نتانیاهو به عنوان یک رهبر سیاسی و دوست نزدیک استقبال کرده است. این در حالی است که دست و دل بازیهای ترامپ در حمایت از نتانیاهو نتوانسته است نتیجه نهایی انتخابات را به سود نتانیاهو رقم زند و بنیگانتس رقیب نتانیاهو توانسته در انتخابات سپتامبر نتانیاهو را در تنگنا قرار دهد.
نتانیاهو بارها تلاش کرده است با تعریف و تمجید از دستاوردهای سیاسی، امنیتی و اقتصادی خود را به عنوان گزینه برتر شهروندان رژیم اسرائیل معرفی کند. او در تبلیغات انتخاباتی شعارهای پوپولیستی را چاشنی تبلیغات خود ساخت و خود را به عنوان دولتمردی معرفی کرد که با رهبران کشورهای جهان از جمله ترامپ رئیس جمهوری آمریکا، «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهوری روسیه، «بوریس جانسون» نخست وزیر انگلیس، «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان دارای روابط خوبی است. او پوسترهای بزرگی را چاپ کرده بود که با ترامپ دست میدهد و ترامپ با به رسمیت شناختن قدس به عنوان پایتخت رژیم اسرائیل و انتقال سفارت آمریکا به این شهر و به رسمیت شناختن حاکمیت این رژیم بر بلندیهای جولان از او حمایت کرد.
نتانیاهو در تبلیغات انتخاباتی به طور گسترده خود را به عنوان یک رهبر سیاسی ماهر معرفی کرد که دارای رویکرد امنیتی فراگیر است و میتواند با دشمنان این رژیم مقابله کند. او همچنین خود را به عنوان تنها رهبر از جنس سیاسی برای رژیم اسرائیل معرفی کرد که فقط «ایهود باراک» نخست وزیر سابق این رژیم در این زمینه از او پیشی گرفته است. او همچنین به رقبای خود حمله کرد و آنان را به به ضعف در مواضعگیری در برابر تهدیدهای ایران و روند صلح با فلسطین متهم کرد. او خود را تنها رهبر جنگ و صلح خواند.
به نوشته تارنمای «مرکز مشورت ها و پژوهش های لبنان»، نتانیاهو در این دور از انتخابات از یک راهبرد سه بعدی استفاده کرد. او از طرح معامله قرن آمریکا استفاده سیاسی کرد و مدعی شد که به دلیل روابط شخصی تنگاتنگ با ترامپ توانسته موضع آمریکا را درباره روند صلح به سود اسرائیل تغییر دهد. او در بعد دوم در میان شهروندان خود را به عنوان یک دیپلمات سیاسی ماهر در عرصه بین الملل معرفی کرد. سوم اینکه او در این دور برخلاف جریان حرکت کرد. او تلاش کرد نشست ها و گردهماییهای گستردهای را در سراسر سرزمین های اشغالی برگزار کند و زمان و انرژی زیادی را در این زمینه صرف کرد تا همه هواداران لیکود را به پای صندوقهای رای آورد. او برای کشاندن همه جریانهای تندرو به سوی خود اعلام کرد تمایل بالایی دارد که به روند شهرک سازیها ادامه دهد.
وجه مشترک همه احزاب رژیم صهیونیستی
در این دور از انتخابات کنست، تبلیغات حول چند محور مهم میچرخید. نخستین محور درباره رویکرد آمریکا در طرح «معامله قرن» بود. همه فهرستهای انتخاباتی از این موضوع در تبلیغات خود استفاده کردند. حزب آبی - سفید در تبلیغات خود تلاش کرد نظر راستگرایان تندرو هوادار شهرکسازی را به سوی خود جلب کند. این حزب آمادگی خود برای الحالق دره اردن و شمال بحرالمیت به سرزمینهای اشغالی را اعلام کرد. موضوع شهرکسازیها نیز به عنوان یکی از اصلیترین محورهای تبلیغاتی جریانها بود. نتانیاهو با اعلام احداث سه هزار ۵۰۰ واحد مسکونی در چارچوب طرح «E۱» به موضع امریکا درباره به رسمیت شناختن حاکمیت اسرائیل بر دره اردن و شمال بحرالمیت افتخار کرد. سوم اینکه جنگ روانی علیه فلسطینیهای حاضر در سرزمین اشغال شده هم ادامه یافت. حزب لیکود با اتهامزنی به حزب آبی - سفید کار خود را در این زمینه آغاز کرد و گفت اگر حزب آبی - سفید پیروز شود با حمایت فهرست مشترک عربی کابینه تشکیل خواهد داد. نتانیاهو و اطرافیان وی تلاش کردند آرامش شهروندان عربی و فهرست مشترک عربی را بر هم زنند و سبب پراکنده شدن آرای آن شوند.
به نوشته تارنمای شبکه «الغد» مصر، اظهارات مقامهای رژیم اسرائیل در تبلیغات انتخاباتی نشان داد آنان نسبت به مردم فلسطین کینهتوزند و درباره مردم فلسطین و حقوق مردم این کشور سیاست آپارتایدی در پیش گرفتهاند. در این زمینه طرح معامله قرن آمریکا هم فضای خصمانه علیه مردم فلسطین را فراهم کرده است. همه احزاب و رهبران این رژیم که در حال رقابت انتخاباتی هستند این رویکرد را دارند که دشمنی با مردم فلسطین و نادیده گرفتن حقوق آنان فرصت پیروزی در این انتخابات را برای آنان فراهم میکند. همه احزاب و رهبران رژیم اسرائیل در تبلیغات انتخاباتی خود درباره روند صلح با مردم فلسطین هیچ موضعی را در پیش نگرفتند، بلکه آنها در سخنرانیهای خود مردم فلسطین را نادیده گرفتند و حتی وعدههایی مبنی بر تقویت اشغالگری و شهرکسازی و اقدامات یکجانبه علیه مردم فلسطین در پیش گرفتند. کسی که مواضع و اقدام احزاب و نمایندگان آنها را دنبال کنند به خوبی حجم نژادپرستی، وجود فرهنگ اشغالگری و ادامه شهرک سازی را مشاهده خواهد کرد.
به نوشته روزنامه «رای الیوم» در صورتی که نتانیاهو و جریان راست افراطی بتوانند کابینه تشکیل دهند همانطوری که خود نتانیاهو گفته است برای او آینده دولت خودگردان فلسطین و همچنین از بین رفتن توافق صلح با اردن در صورت الحاق دره اردن و بخشهایی از کرانه باختری به سرزمینهای اشغالی دارای اهمیت نیست. همه گونه اقدام ممکن است از نتانیاهو سر بزند. زیرا باقی ماندن در قدرت و فرار از دادگاه برای او از همه چیز مهمتر است. ادامه دولت خودگردان فلسطین یا فروپاشی آن برای نتانیاهو هیچ اهمیتی ندارد. اگر نتانیاهو در راس قدرت بماند و ترامپ هم بار دیگر به عنوان رئیس جمهوری آمریکا انتخاب شود در این صورت طرحهای وی در کرانه باختری پیش خواهد رفت و برای اجراییسازی طرح معامله قرن هم تلاش خواهد شد. در صورتی هم کابینهای به ریاست بنیگانتس تشکیل شود باید منتظر ماند تا همپیمان وی در این زمینه مشخص شوند. در صورتی که وی با حزب کار و فهرست مشترک عربی وارد ائتلاف شود، ماموریت آنها کنار زدن نتانیاهو خواهد بود. در این صورت آنها نمیتوانند برای جنگ در غزه یا الحاق بخش هایی از کرانه غربی و دره اردن به سرزمین های اشغالی تصمیم بگیرند. زیرا در این صورت فهرست مشترک عربی از آنان جدا خواهد شد و کابینه آنان چند ماه محدود ادامه خواهد داشت. در صورتی که که اتفاقات شگفتآوری رخ دهد و رژیم اسرائیل از تنگنای تشکیل کابینه خارج شود و کابینهای با حضور احزاب آبی سفید و احزاب راستگرای دیگر تشکیل شود در این صورت باز هم آنها هر چه در توان دارند با استفاده از فضای بینالمللی و حمایتهای آمریکا برای ادامه اشغالگری خود به کار میبندند.
فلسطینیان و نتیجه انتخابات رژیم صهیونیستی
از دید بسیاری از ناظران و تحلیلگران مسائل عربی، در هر شرایطی باید مردم فلسطین سرنوشت خودشان را به دست خود رقم زنند و منتظر تغییراتی در سیاست رژیم صهیونیستی پس از انتخابات نباشند. تنها راه برای نجات فلسطین و حمایت از حقوق و منافع و کرامت مردم آن، سامانبخشی اوضاع داخلی، پرهیز از تفرقه، نگاه به آینده و کنار گذاشتن تجربههای تلخ گذشته است.
اندیشکده «الناطور» فلسطین در گزارشی به قلم «اکرم عطاء الله» نوشت: انتخابات رژیم اسرائیل و روند سیاسی در این رژیم چیزی را برای مردم فلسطین تغییر نخواهد داد. تفاوتی ندارد که نتانیاهو در قدرت باقی بماند یا از قدرت کنار رود. رژیم اسرائیل در ترس و دلهره به سر میبرد و شهروندان این رژیم با این عُقده در پای صندوقهای رای حاضر میشوند و این رژیم به سوی افراطگرایی و اشغالگری بیشتر پیش خواهد رفت و برای به کنترل درآوردن مناطق بیشتری از فلسطین تلاش خواهد کرد. با توجه به این موضوع مردم فلسطین باید توجهی به نتیجه انتخابات نداشته باشند بلکه باید به ساماندهی اوضاع و تعیین اولویتهای خود توجه داشته باشند.
نظر شما