واشنگتن پست می افزاید: جنگ قیمت نفت که روند اقتصاد جهان را مختل کرده، در لایه سطحی جنگی است میان دومین و سومین تولیدکنندگان نفت در جهان یعنی به ترتیب عربستان و روسیه. اما هدف اصلی نشانه گرفته شده در این جنگ، اولین تولیدکننده نفت در جهان یعنی آمریکاست.
آمریکا؛ بازنده نهایی این جنگ قیمت نفت است.
واشنگتن پست در ادامه با اشاره به وضعیت تولید نفت شیل آمریکا نوشت: سالیان درازی بود که صنعت تولید نفت شیل آمریکا جوانه زد و رشد کرد و بالنده شد. اما در همان مدت سهم روسیه در بازار جهانی نفت رو به افول گذاشت؛ علت هم این بود که آمریکا، صنعت نفت روسیه را به دلیل رفتارهای نادرست مسکو در عرصه بین الملل تحریم کرده است.
"ولادیمیر پوتین" هم تصمیم گرفت تلافی کند و انتقام سختی از آمریکا گرفته و بیاید بی رویه نفت تولید کند و با این شگرد، شرکت های نفتی آمریکا را زمین بزند.
در پس زمینه این حرکت پوتین رکود مصرف جهانی نفت است. همه گیری جهانی ویروس کرونا موجب شده تا تقاضای جهانی برای نفت بشدت افت کند. عربستان به عنوان رئیس بالفعل "سازمان کشورهای صادر کننده نفت" موسوم به "اوپک" سعی کرد پوتین را راضی کند با این کارتل نفتی هماهنگ و برای بالا رفتن قیمت نفت تولید را پایین بیاورد. اما پوتین زیر بار نرفت و شاهزاده "محمد بن سلمان" ولیعهد عربستان هم برای آنکه جواب دندان شکنی به روسیه داده باشد اعلام کرد که عربستان برای آینده قابل پیش بینی تا حداکثر ظرفیت نفت تولید خواهد کرد.
اما روسیه به هر حال زیر بار نرفت چون روسیه توان آن را دارد که بودجه خودش را با نفت نسبتا ارزان هم ببندد اما عربستان اینطور نیست و حتما باید با نفت گران بودجه اش را تنظیم کند. در نتیجه عیان می شود که نشانه روی اصلی پوتین، عربستان نبوده بلکه آمریکا بوده است.
اما در مورد دو کشور ایران و ونزوئلا که شرکای صدور نفت روسیه هستند، طبیعی است که جنگ قیمت نفت بلایی مضاعفاست. ایران و ونزوئلا هردو گرفتار مشکلات عدیده سیاسی و اجتماعی اند. ایران درگیر اپیدمی کروناست و ونزوئلا هم با ناآرامی های سیاسی گلاویز است. اما در هر حال این دو کشور هم مد نظر این سیاست پوتین نبوده اند.
در آمریکا، ترامپ پایین آمدن قیمت نفت را جشن گرفت. در آمریکا، زمانی نفت ارزان می شود این به مثابه آن است که مالیاتها پایین آمده است. البته درست است که نفت ارزان در آمریکا معادل بنزین ارزان است و سبب بالا رفتن قدرت خرید مردم می شود. اما موضوع این است که نفت ارزان، ثبات نظام مالی آمریکا را بر هم می زند و خسارت آن به مراتب سنگین تر از مزیت بالا رفتن قدرت خرید مردم است. این وصله پینه های موقتی قیمت نفت، مشکلاتی را بر بستانکاران و سهامداران "وال استریت" تحمیل می کند.
نفت ارزان مشکلاتی را هم بر محیط زیست تحمیل می کند. زمانی که نفت ارزان می شود، مصرف آن بالا می رود. در نتیجه میزان انتشار گازهای گلخانه ای در جو کره زمین هم سیر تصاعدی پیدا می کند. اما وقتی تولید در میادین نفتی آمریکا پایین می آید، از انتشار این گازها در جو کم می شود.
آمریکا در آینده قابل پیش بینی، هم یک مصرف کننده عظیم نفت است و هم یک تولیدکننده بزرگ آن. در نتیجه در دو سوی این تجارت عظیم جهانی قرار دارد یعنی هم فروشنده است و هم خریدار. هم اقتصادش بشدت وابسته به این تجارت عظیم جهانی است و هم محیط زیستش.
مالیات بستن بر انتشار کربن بر جو کره زمین، می تواند به سهم خود از مشکلات تغییرات جوی پیشگیری کند فارغ از اینکه بازار نفت به کدام سو حرکت می کند.
اما در این شرایط جدید که کارزار نفتی ریاض-مسکو به بار آورده است، ترامپ باید این نگاه ژئوپولیتیکی را داشته باشد و این درس را بگیرد که رئیس جمهور روسیه هیچوقت دوست آمریکا نیست. بلکه پوتین یک حکمران مستبد و خودکامه است که فقط می خواهد بیرحمانه و ظالمانه بر ضد منافع حیاتی آمریکا بازی کند.
ولیعهد عربستان نیز به نوبه خود ثابت کرده است که هرگز نمی تواند در عرصه بین الملل یک بازیگر قابل اعتماد باشد. او هرکجا که لازم باشد اقتصاد آمریکا را به خطر می اندازد. جالب است که آمریکا کمک های نظامی در اختیار عربستان قرار می دهد. در لفاظی هم که شده، دولت ترامپ از یک چنین رژیم بیرحمی اینهمه حمایت کرده است.
در این برهه که کل دنیا با هجمه مرگبار یک ویروس کشنده روبروست که سلامت تک تک آحاد بشر را نشانه رفته است، در یک چنین شرایطی نیاز به همدلی هرچه بیشتر کشورهاست. اما گویا این دو رئیس جمهور؛ هیچ توجهی به این بلای جهانی ندارند و هرکدام دارند سنگ خودشان را بر سینه می کوبند و نمکی بر این زخم جهانی می پاشند.
نظر شما