شیوع گسترده ویروس منحوس کرونا یک اپیدمی همدلی در بین هنرمندان و نویسندگان و دیگر اقشار مسئولیت پذیر به‌وجود آورده است، همدلی و تلاش برای کمک از هر راهی که مردم را در ادامه خانه نشینی به عنوان مهمترین راه مقابله با شیوع ویروس یاری کند.
در این راه بسیاری از فرهیختگان هرگونه در توان دارند در تلاش برای کمک هستند. مریم اسلامی متولد ۱۳۵۵ در شهر ادب خیز نیشابور است. وی در حال حاضر در تهران سکونت دارد و کارشناس شعر در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان است. او که دانش آموخته زبان و ادبیات فارسی در مقطع کارشناسی ارشد است برگزیده دو دوره جشنواره بین المللی شعر فجر در بخش شعر کودک و نوجوان در سال های ۱۳۷۹ و ۱۳۹۱ است.
وی همچنین داوری چندین جشنواره بین المللی و ملی شعر را در مدیریت آفرینش های ادبی کانون پرورش فکری به عهده داشته است. در حال حاضر نیز اسلامی عضو شورای بررسی کتاب در کمیته کتاب و عضو شورای کارشناسی شعر نوجوان امروز و همچنین عضو کارگروه تحقیقات و ارزیابی کتاب و سرگرمی در کانون پرورش فکری است.
مریم اسلامی بیش از ۱۰۰ عنوان کتاب برای کودکان و نوجوانان شامل شعر و قصه تالیف و منتشر نموده که تعدادی از آن ها جوایز معتبری نیز کسب کرده اند.
این نویسنده در حال حاضر یک مجموعه ۱۰ جلدی شعر برای خردسالان با عنوان حالا با چی بازی کنم دارد که به انتشارات خراسان سپرده است که مراحل تصویرگری و انتشار را طی می کند.
اسلامی در گفت وگو با خبرنگار ایرنا گفت: معمولا سوال بچه ها به ویژه تک فرزندها در خانه از والدین شان این است: «حالا با چی بازی کنم»، این مجموعه ۱۰ جلدی در قالب شعر با موضوعاتبازی با لباس ها، بازی با وسایل خانه، بازی با وسایل آشپزخانه، بازی_نمایش، بازی های ترسوندنی، بازی با اسباب بازی ها، بازی با مامان و بابا ، بازی با رنگ ها، بازی در پارک ، به بچه ها کمک می کند که بازی های خلاقانه انجام دهند تاحوصله شان سر نرود.
وی افزود: در این روزها که به دلیل شیوع بیماری کرونا، کودکان به مدت طولانی در خانه هستند با هماهنگی مدیر ادبی انتشارات خراسان، تعدادی از این شعرها را در اختیار کودکان عزیز کشورمان می گذارم تا استفاده کنند.
بازی کنیم یه عالمه
با کفگیر و با قابلمه
لگن لگن زرده لگن
لگن میشه کلاه من
کلاهو میذارم سرم
میرم تو آشپزخونه پیش مادرم
میگم مامان
من یه آتش نشان شدم
اگه خونه آتیش گرفت
زود تلفن کن به خودم
من می خونم ببو ببو
قاه و قاه وقاه می خنده او
قان و قان و قان
من اومدم کار کنم
کامیونو بار کنم
اجی مجی فتیله
قاشق آشپزخونه مثل بیله
بار چیه؟ خاک و ماسه
کجاست کجاست؟ تو کاسه
پر می کنم کامیونو با یه بیل
بار می برم برای آقای فیل
اتل متل چه جوری
بازی کنم با قوری
قوری ما چیه؟ چراغ جادو
میرم پیش مامان و بابا
با او
میگم که من چراغ جادو دارم
غول از توی چراغه در میارم
مامان و بابا می خندن
چشماشونو می بندن
مامان میگه کیفم پر از پول بشه
بابا میگه بچه ی ما غول بشه
فوری خودم غول می شم
یوهو هاها می کنم
بابا رو صدا می کنم
میگم خودم شدم غول
زود به مامان بده پول
بازی با لباس ها
بازی چه خوبه آخ جونم
با چادر مامان جونم
میارمش کشون کشون
باهاش می سازم سایبون
چادر مامانم میشه یه خونه
چی می خورم تو خونه؟
هندوونه
برین کنار
تو خونه ی ما جنگه
شلوار داداش کوچیکم تفنگه
تو لوله هاش من دو تا چوب گذاشتم
فشنگامو یک جای خوب گذاشتم
بالش ها سنگرم شدن
تیر می زنم بنگ و بنگ
مامان میگه وای خدا...لعنت به جنگ
مقابله با بحران نیازمند عزم همگانی است. بدون یک اراده جمعی معطوف به مواجهه مؤثر با بیماری امکان رهایی از زنجیره انتقال آن وجود ندارد. برهمین اساس و به ابتکار ایرنا و روزنامه ایران پویشی برای فراخوان عمومی به مسؤولیت‌پذیری جمعی در برابر کرونا به راه افتاده است.
نظر شما