درخواست من این بود که با توجه به نوع تخصصش به شهروندان توصیه کند تا در خانه‌های خود بمانند و بیرون نروند؛ اما او حاضر به توصیه نشد! وقتی علت را پرسیدم زمزمه کرد "خسته‌ام از مردمی که دغدغه تمام شبهای ما هستند و ما دغدغه‌ای برای آنها نیستیم".
وی که این روزها در بیمارستان شهید صدوقی با هدف بهبود بیماران کرونایی به جنگ این مهمان ناشناخته و مرموز رفته و مدام بر بالین بیماران مبتلا به این ویروس حاضر است ادامه داد: هم ما و هم شما به وظایف خود عمل کردیم، ما صبح تا شب و شب تا صبح با بیماران کرونایی به سر کردیم و شما هم مدام نوشتید که در خانه بمانید، اما چند درصد شهروندان ما گوش کردند؟.
این پزشک متخصص، چند کلیپ برای من ارسال کرد که در یکی از آنها پزشکی بر سر بالین بیمار کرونایی حاضر شده بود و آرام آرام و بی‌صدا اشک می ریخت و در کلیب دیگری عده‌ای از شهروندان یزدی را نشان می داد که در چهارشنبه سوری، آتش روشن کرده بودند و می رقصیدند و خوش بودند و انگار نه انگار که کرونا آمده و کار کادر درمان استان یزد زیاد شده و پزشکان و پرستاران ما هر روز و هر شب درگیر این ویروس هستند!.
از برخی همکاران پزشک و پرستارش گفت که گرفتار کرونا شده بودند و در قرنطینه به سر می بردند و با مرگ دست و پنجه نرم می کردند.
این پزشک ادامه داد: بیش از این خودتان را خسته نکنید، آنهایی که باید بفهمند فهمیدند و این تعداد باقی مانده هم بگذارین در عالم خود باشند!
وی گفت: من دیگر حاضر نیستم داد بزنم که "در خانه بمانید" و مدام این جمله را تکرار کنم و از آن طرف عده ای بدون توجه به هشدارهای ما، راهی خیابان شوند و ما و خودشان را گرفتار کنند.
این پزشک که دل پری از برخی بی‌توجهی‌ها داشت اضافه کرد: من وقتی از بیمارستان به منزل بر می گردم خودم را در خانه قرنطینه می کنم ولی عده ای در خیابان قدم می زنند.
"من باید یک ساعت بعد از سال تحویل، برای ویزیت ۳۶ بیمار کرونایی بستری در بیمارستان، حاضر باشم و وقتی هم به خانه برمیگردم باید گوشی به دست و آنکال باشم؛ آن وقت هر چه فریاد می زنیم در خانه بمانید کسی برای حرف ما تره هم خرد نمی کند.
اما من خبرنگار...
چه باید می گفتم و چه عکس‌العملی باید نشان می دادم؟ جز اینکه واقع‌بین باشم و حق را به او بدهم؟، اویی که خودش و همکارانش در بیمارستان شهید صدوقی که محل اصلی پذیرش و بستری بیماران کرونایی در استان یزد است خدمت می کنند و هر آن احتمال ابتلای خودشان به کرونا نیز وجود دارد.
این متخصص از اینکه به مردمش و هم نوعانش خدمت می کند ناراحت و آشفته نیست و به آن افتخار می کند؛ از این ناراحت است که عده ای از شهروندان بی مسوولیت، بدون توجه به توصیه های پزشکان، راهی خیابان میشوند و خود و مردم و کادر درمان بیمارستان را گرفتار می‌کنند.
همشهریانم، لطفا در خانه بمانید؛ اگر روزی این پزشکان و پرستاران جان بر کف، فرسوده شوند یا خودشان مبتلا گردند آنوقت چه باید کرد؟ پس در خانه بمانید و برای کادر درمان استان هم دعا کنید.
نظر شما