این کتاب نوشته ابهاس ک. جها، تادوی. ماینر و زوزانا استانتن. گدس است به همت مترجمان کُرد ترجمه شده است.
تمرکز بر شهرها، خطر و عدم اطمینان، ایجاد تاب آوری شهری، اصول، ابزارها و روشها، تابآوری در برابر بلایای شهری، زیرساختی، نهادی، اقتصادی، اجتماعی، مدیریت خطر بلایا و فرصتهای تابآوری از جمله فهرست مطالب عنوان شده در این کتاب است.
از دیگر فهرست عناوین این کتاب میتوان به کاهش موقعیت مکانی، کاهش ساختاری، کاهش علمیاتی، ارتقای سطح دسترسی برای آسیب پذیر و فقیر، برنامهریزی کاربرد زمین، ابزارهای ایجاد تابآوری شهری، ارزیابی ریسک و تصمیمات سرمایه گذاری، روش شناسی، شناسایی مخاطره، تجزیه و تحلیل آشکارسازی اشاره کرد.
در دیباچه این کتاب به قلم سیروان بهرامی آمده است: امروزه، حوادث طبیعی و آثار مخرب حاصل از فعالیت های صنعتی (همانند افزایش گازهای گلخانه ای) و همچنین پسماندهای صنعتی، به عنوان تهدیدات شهری غیرقابلپیشبینی در نظر گرفته میشوند بنابراین، آمادگی شهرها در پاسخگویی به مخاطرات طبیعی و انسانی میتواند آسیب پذیری را به حداقل ممکن برساند.
یکی از مشکلات جامعه امروزی، رشد شهرهای بزرگ است که انتظار میرود در دهههای آتی شاهد افزایش چشمگیر آنها باشیم. بطور مثال چین قادر خواهد بود تا سال ۲۰۲۵ ده شهر به اندازه جمعیت نیویورک ایجاد کند.
از آنجایی که شهرنشینی به میزان قابلتوجهی با منابع انسانی، فعالیتهای اقتصادی و مصرف منابع در شهرها مرتبط است، لذا افزایش مداوم آنها به لحاظ اندازه، تنوع جمعیتی و پیچیدگی، میتواند باعث آسیبپذیری بالقوه نسبت به حوادث و بلایای طبیعی نشأت گرفته از تغییرات آب و هوایی، سونامی، زلزله و طوفان تلقی شود.
با در نظر گرفتن این موضوع، آمادگی در برابر فجایع طبیعی، یک چالش کلیدی برای شهرها و جوامع آنها است علیرغم تعداد زیادی از حوادث بزرگی که در سالهای اخیر رخ داده است، تعداد کمی از آنها، بقای مناطق شهری را تهدید کردهاند.
به این ترتیب همزمان با افزایش مگاپولیس ها ضرورت ناشی از هوشمندسازی شهرها، بیشتر محسوس میشود. در این میان، ارزیابی و تبیین تابآوری در برابر تهدیدات و سوانح طبیعی و همچنین شناسایی ابعاد مختلف آن در اجتماعات شهری ضروری است.
اگر چه فجایع طبیعی یا انسانی همیشه غمانگیز هستند، لیکن مراحل بازسازی پس از سانحه و بازخوانی دقیق از جزئیات حوادث، میتواند اطلاعات منحصربفردی در خصوص معایب کارکرد ساختاری فضاها و طرح های توسعه شهری از جمله طرح تفصیلی، برای جلوگیری از آسیب مجدد به شهرها را فراهم کند.
همین امر می تواند منجر به افزایش پایداری جوامع محلی شود؛ بنابراین، تاب آوری را می توان از طریق یک فرآیند صعودی با ساکنان شهر به دست آورد، که منجر به ایجاد شبکههای اجتماعی قوی شده و هویت محلی را آشکار و تقویت میکند. این تاب آوری به طور فزایندهای در روش هنجاری مثبت و غیر قابل انکار در جوامع شهری مورد استفاده قرار میگیرد و به طور فزایندهای در ساختارهای سیاسی و آکادمیکی نیز ادغام میشود.
در نتیجه، اقدامات نوآورانه اجتماعی، به عنوان منبع اصلی تاب آوری از طریق خلاقیت بین جوامع و سهامداران (مؤسسات خصوصی و دولتی) در نظر گرفته میشود. جوامع شهری و نهادهای دولتی با استفاده از طرح¬هایی نظیر آماده¬سازی اراضی و اتخاذ سیاست های کاهش ریسک پذیری، قادر به ایجاد شهرهایی هستند که در برابر سوانح طبیعی تاب آور باشند، به گونه ای که انطباق-پذیری آنها با محیط، پس از بروز حادثه، با کمترین هزینه صورت گیرد.
مطالعات در مورد تابآوری شهری در دهه گذشته به سرعت افزایشیافته، لیکن نیاز به تحقیقات بیشتری در زمینه مورفولوژی و ساختار فضایی شهرها وجود دارد.
امید است، این اثر بتواند به عنوان الگویی در زمینه تاب آور ساختن شهرها، مورد استفاده محافل آکادمیک، سیاست گذاران و متولیان تهیه و اجرای طرح های توسعه شهری و همچنین علاقه¬مندان به مسائل شهرسازی، مدیریت بحران و محیط¬زیست قرار گرفته و راهگشای سلسله مطالعات آینده پیرامون موضوع تابآوری و ارتقای آن در شهرها و روستاهای ایران باشد.
سیروان بهرامی دانش آموخته رشته شهرسازی و برنامهریزی شهری، دبیر علمی اولین همایش منطقهای اقتصاد پنهان، دارای ۱۳ عنوان جلد کتاب، بیش از ۶۵ مقاله علمی در مجلات معتبر داخلی و خارجی و ۱۶ سال سابقه تدریس در مقاطع مختلف دانشگاهی، همچنین دارای پروانه اشتغال نظام مهندسی، طراحی و نظارت در رشته شهرسازی و نیز فعالیت در مناصب دولتی و اجرایی از جمله مشاور فنی شهردار سنندج، معاون مدیر کل دفتر امور شهری و شوراهای استانداری، سرپرست دفتر پدافند غیرعامل استانداری و مدیر کل دفتر امور شهری و شوراهای استانداری کردستان در کارنامه فعالیت خود دارد.
نظر شما