تلخ و شیرین روزهای کرونایی از زبان بهبودیافتگان

بسیاری از افرادی که ناخواسته به دام بیماری کرونا افتادند روزها و دقایق طاقت فرسایی را پشت سر گذاشتند، لحظاتی که بنا به اظهارات آنها فکر نمی کردند گریبانشان را بگیرد و به این اندازه هم سخت باشد که صد البته از خانه ماندن و سپری کردن اوقات در منزل که برای برخی صرفا گله و شکایت به همراه دارد، بسیار سخت تر بوده است.

اکنون تعدادی از این بهبودیافتگان که از نزدیک ویروس کرونا را لمس کرده و چند روزی میزبان ناخواسته آن بوده اند تجربیات و حال و احوال خود را برای همگان به اشتراک گذاشته اند تا آنان که هنوز بی خیال آسیب های این ویروس هستند به خود آیند و بیشتر دقت کنند و کسانی که در آغاز راه مبارزه هستند نیز بتوانند با بهره گیری از این مطالب، سکان مبارزه با کرونا را در دست گرفته و این بیماری را بهتر کنترل کنند.

آنچه که بهبودیافتگان کرونا و خانواده‌های آنان به دیگران در عوامل شیوع و انتشار ویروس کرونا گوشزد می کنند ترس و دلهره، حجم زیاد مراجعات به مراکز درمانی، ناآگاهی مردم از بیماری، کمبود اقلام بهداشتی و رسیدگی در قرنطینه خانگی، ناآگاهی از بیماری و رعایت نکردن بهداشت فردی است، مواردی که شاید با اندکی دقت و بها دادن به مسائل بهداشتی بسیار ساده بتوان به قطع شیوع این ویروس کمک کرد.

بیماری کرونا یک روزه درمان نمی شود

فخریان یکی از بهبود یافتگان کرونا در اصفهان که خود را ۷۶ ساله معرفی کرده، آغاز بیماری خود را اینگونه روایت می کند که اوایل اسفند علائمی مانند سرفه شدید و تنگی نفس داشتم اما به هیچ عنوان تصور نمی کردم که به کرونا مبتلا شده باشم، بعد از مراجعه در بیمارستان چمران اصفهان بستری شدم اما پس از آن به بیمارستان خورشید منتقل شدم و نزدیک ۲ هفته آنجا بستری بودم.

وی به تلاش کارکنان بیمارستان خورشید برای رسیدگی و درمان این بیماران اشاره و اضافه کرد که آنها با وجود همه نگرانی ها و شاید کمبودها، دلسوزانه کار می کردند و خدمات می دادند و بیماران با رعایت موارد و توصیه های گفته شده زودتر به بهبودی دست می یافتند.

فخریان که از مشخص نبودن ابتلایش به کرونا متعجب بود از مردم خواست تا همه توصیه های بهداشت فردی را رعایت کنند و بیماران فکر نکنند که این بیماری یک روزه درمان می شود.

وی شرایط حاکم بر درمان بیماران کرونایی را به لحاظ روحی و روانی سخت و پر دغدغه ذکر کرد.

سفر عامل اصلی ابتلا به کرونا

بهبود یافته دیگری از اصفهان که خود را شاهزیدی معرفی کرد دلیل ابتلاش به کرونا را سفر به قم ذکر کرد و گفت:  اکنون بنا به توصیه پزشکان در منزل هستم تا فرآیند درمانم تکمیل  شود.

وی توضیح داد: ابتدا  علائمی مانند تب و لرز و بدن درد داشتم و  خودم  هر نوع قرصی که مصرف می کردم هیچ تاثیری نداشت و تب من پایین نمی آمد تا این که  با اصرار فرزندانم به اورژانس بیمارستان خورشید اصفهان مراجعه کردم، که در ابتدا به من گفتند که مورد خاصی نیست اما پس از سفارش یکی از اقوام که پزشک است از سینه من تصویربرداری کردند و متوجه این بیماری شدند.

شاهزیدی با اشاره به مشکلاتی که در اورژانس وجود داشت،  یادآور شد: تعداد مراجعه کننده به این بخش در آن روزها زیاد بود و در آن بخش فقط یک سرویس بهداشتی فرنگی وجود داشت که امکان انتقال ویروس کرونا از این سرویس بسیار زیاد است.

وی با بیان اینکه پنج روز در بیمارستان خورشید بستری بود، گفت: رسیدگی خوبی توسط کادر درمانی انجام می شد و پس از سه روز، تب و بدن درد من کاهش یافت و سرفه ام خیلی کم شده است.

وی از مردم خواست تا در خانه های خود بمانند و این بیماری را جدی بگیرند.

تهیه دارو برای مبتلایان به کرونا بسیار مشکل است

برادر" ا. ف " یک دانش آموز مبتلا به کووید ۱۹ نیز گفت: برادرم از ۱۷ روز قبل دارای علایم سرماخوردگی ساده مانند آبریزش بینی، سردرد، دل درد، تب، تنگی نفس و درد در قفسه سینه بود که به بیمارستان خورشید اصفهان مراجعه کردیم.

وی با اشاره به اینکه پس از مراجعه به بیمارستان خورشید، از ریه برادرش عکس‌برداری و آزمایش خون گرفته شد افزود: جواب آزمایش حدود دو تا سه ساعت بعد به ما اعلام و جواب ابتلای به کرونای برادرم مثبت اعلام شد.

خانواده این بیمار مبتلا به کرونا با بیان اینکه فرزندشان در بیمارستان بستری نشد و بستری تنها مربوط به افراد بدحال با وضعیت تنفسی وخیم بود تصریح کرد: به ما گفته شد که پسرمان باید در منزل در اتاقی قرنطینه و به دور از سایر افراد خانواده باشد و مایعات و مواد غذایی گرم مصرف کند.

خانواده این بیمار مبتلا به کرونا از دشواری تهیه داروهای فرزند خود اشاره کردند و اظهارداشتند: سه نوع دارو که به  ظاهر برخی داروهای آنفلوآنزا بود برای بیمار ما تجویز شد که ۱۰ عدد بود ولی در داروخانه ها پیدا نشد و در نهایت با داشتن آشنا در هلال احمر توانستیم آن را اما به تعداد کمتر از تعداد تجویزی تهیه کنیم.

برادر این بیمار کرونایی تصریح کرد: پس از پنج روز برادرم شب هنگام دوباره دچار تنگی نفس شد و او را به بیمارستان خورشید بردیم و پس از عکس‌برداری از ریه اعلام کردند حال وی رو به بهبودی است.

بی توجهی به اخبار کذب فضای مجازی اثرگذار در بهبود شرایط روحی مبتلایان

بهبودیافته دیگری با اشاره به شرایط بد روحی خانواده‌های کرونایی اظهارداشت: در چنین مواقعی خانواده بیمار روحیه خود را می‌بازند و نیاز به حمایت دارند که در فرآیند درمان به این مهم توجه نشده است.

وی انتشار مطالب کذب در فضای مجازی را در تضعیف روحیه افراد بسیار موثر دانست و افزود: من با حذف فضای مجازی بسیار مخالف بودم اما اکنون به راستی دیدم که نبودن در فضای مجازی و برخی اخبارها و شایعات موجود در آن در روند بهبود شرایط روحی خانواده بیماران مبتلا بسیار تاثیرگذار است.

وی استرس ناشی از اخبار دروغ در شبکه های اجتماعی را عامل تضعیف سیستم ایمنی بدن و روحیه افراد دانست و بیان کرد: در شرایط فعلی، خانواده بیماران مبتلا به کووید ۱۹ به فضایی آرام و خدمات حمایتی روانشناسی نیاز دارند.

سفر به تهران عامل ابتلای والدینم به کرونا

س. م شهروند دیگری از اصفهان که به همراه یکی از اعضای خانواده خود که به کووید ۱۹ مبتلاست به یکی از مراکز درمانی خدمات‌رسان به بیماران کرونایی در اصفهان رفته بود هم وضعیت را اینگونه روایت کرد: فضای بیمارستان در چند روز گذشته شلوغ و پرهیاهو بود اما اکنون کمی منظم تر به نظر می‌رسد که شاید به دلیل نظم‌دهی به خدمات رسانی به مراجعه کنندگان باشد.

وی گفت: مادرم ۵۲ سال و پدرم ۵۸ سال سن دارند و از پنجم اسفندماه مادرم علایمی مانند سرفه‌های بسیار شدید همراه با درد قفسه سینه، دو روز تب شدید، لرز، خواب آلودگی، بی میلی به غذا، تهوع، ضعف، تشنج و حتی غش و پدرم نیز سرفه، تب و بی‌حالی داشتند.

این بانوی اصفهانی با اشاره به اینکه پس از انجام آزمایش خون، پزشک خانوادگی وجود ویروس در بدن این زوج را تایید کرد افزود: والدینم به دلیل نگرانی و ترس از بستری، به بستری در بیمارستان رضایت ندادند و اکنون به تشخیص پزشک خانواده روزهاست که در قرنطینه خانگی هستند.

وی سفر به تهران را عامل ابتلایش به بیماری کرونا  اعلام کرد.

وی درباره داروهای تجویز شده برای والدین خود نیز تصریح کرد: داروهای مربوط به تنگی نفس، ضد درد و تهوع تجویز شده بود که در تهیه آن با مشکل مواجه نبودند اما همچنان برای تهیه ماسک و مواد ضدعفونی دچار مشکل هستند.

به گفته دیگر اعضای این خانواده بهبود یافته اکنون والدینم ۲ روز است که تب ندارند و پس از مدت‌ها بی میلی به غذا می‌توانند غذا بخورند، سرفه هایشان کاهش یافته و فقط در صورت صحبت کردن دچار سرفه می‌شوند. 

در ادامه پای درد و دل بهبودیافتگان کرمانی ها نشستیم آنها نیز عنوان کردند که این ویروس یک درد مشترک در جامعه است و نباید آن را به شوخی گرفت دردی که تا پای مرگ انسان را می‌کشاند پس همگان با رعایت بهداشت فردی سهامدار سلامت سایر افراد جامعه باشیم.

آنها به این نتیجه رسیده اند که خانه‌نشینی و رعایت موازین بهداشتی راه حل کلیدی و آسان این ویروس مرگبار برای مردم است اما ‌گویی شهروندان کرمانی با وجود مبتلا شدن تعداد زیادی هنوز این ویروس را جدی نگرفته اند.

روزهای ماندن در بیمارستان بسیار سخت گذشت

مهران بهروزی ۶۷ ساله یکی از بهبودیافتگان کرونا ویروس در کرمان درباره روند ابتلای خود به بیماری کرونا گفت: اهل اصفهان اما مقیم کرمان و بازنشسته آموزش و پرورش هستم ۱۴ روز پیش در ریه ام درد احساس کرده و به پزشک مراجعه کردم و دکتر داروهایی برایم تجویز کرد.

بیمار بهبودیافته کرونا در کرمان ادامه داد: تا  ۲ روز بعد از دکتر رفتن این حساسیت‌ ادامه پیدا کرد و مجدد به پزشک مراجعه کردم  که برای آزمایش و عکس از ریه به بیمارستان مهرگان رفتم و به دلیل التهاب ریه  اما بدون تنگی نفس و سرفه به بیمارستان افضلی پور  منتقل شدم. 

بهروزی با اشاره به اینکه در بیمارستان افضلی پور بعد از انجام اقدامات اولیه به بخش عفونی منتقل شدم تصریح کرد: بعد از آن آزمایش  تست کرونا گرفته شد و پنج روز در این بیمارستان تحت درمان بودم و هیچ یک از اعضای خانواده ام دچار این عارضه نشدند. 

وی ادامه داد:  بعد از دوره درمان در بیمارستان به دلیل ناقل بودن و قرنطینه شدن به نقاهتگاه (هتل کرمان) منتقل شدم  و پنج روز در نقاهتگاه بودم روزها برایم سخت می گذشت زیرا از آن دسته افرادی که مرتب به پارک و کوه می رفتند؛ بودم.

وی تصریح کرد: هر شخصی که بهداشت فردی و در خانه ماندن را رعایت نکند و  اگر دچار این بیماری ناقل شود به اقتصاد کشور ضربه وارد می کند زیرا دریافت دارو برای هر انسان بار مالی برای دولت دارد و این دارو با ارز دولتی وارد می شود که این امر می تواند برای سازندگی کشور در حوزه های دانشگاهی، بهداشت و درمان، رفاه و مسکن مردم هزینه شود. 

این بیمار بهبودیافته ۶۷ ساله ادامه داد: داروهایی که برای بیماران استفاده می شود بار مالی به دوش دولت می گذارد و رعایت کردن بهداشت و درمان از خانه هر شخص با شستن دست ها و رعایت بهداشت فردی شروع می ‌شود.

هیچ بدنی در برابر ویروس کرونا مقاوم نیست

بانوی ۵۴ ساله کرمانی که دچار کرونا ویروس شده نیز روند ابتلای خود را اینگونه تشریح کرد: در ابتدا علائمی مانند سرماخوردگی داشتم که ۲روز در خانه بودم و در ادامه دچار تب و لرز شدید و عرق سرد شدم اما علائم سرفه و تنگی نفس نداشتم.

وی ادامه داد: ۲ هفته با تب لرز شدید در منزل استراحت کردم اما یک روز صبح همراه با تهوع شدید از خواب بیدار شدم که  با دخترم به بیمارستان برای ادامه درمان مراجعه کردم. 

این بانوی کرمانی افزود: بعد از ورود به بیمارستان عکس ریه و آزمایش گرفتند که دکتر گفت ریه در ابتدای درگیر شدن با این ویروس است.

وی با بیان اینکه در بخش عفونی بیمارستان بستری شدم و گفت: بعد از پنج روز دکتر گفت باید برای  ادامه درمان قرنطینه باشید به دلیل اینکه دخترم سرماخورده بود و شرایط در منزل برای قرنطینه مهیا نبود برای پیشگیری از شیوع این بیماری به جامعه و خانواده به نقاهتگاه (هتل کرمان) رفتم.

وی با اشاره به اینکه به مدت سه روز در نقاهتگاه به سر بردم، اظهار داشت: ویروس کرونا با کسی شوخی ندارد و هیچ بدنی در مقابل این ویروس مقاوم نیست.

بیمار ۵۴ساله بهبودیافته ویروس کرونا در کرمان  با تاکید بر رعایت بهداشت از شهروندان و هم استانی ها خواست تا در خانه بمانند و از بیرون رفتن اجتناب کنند.

ابتلا به بیماری کرونا بسیار سخت است

روایت یک خانم ۵۷ ساله اهل روستای «قره چای» ساوه هم شنیدنی است او که پس از بهبودی با شاخه های گل شادی خود از بازیافتن سلامتی را با کادر پزشکی و پرستاران بیمارستان مدرس تقسیم کرده است.

روایت چگونگی ابتلا به کرونا، مبارزه تا رسیدن به رهایی و توصیه های این مادربزرگ ساوجی که دارای ۸ فرزند است قطعا هم می تواند خواندنی و جالب باشد و هم تلنگری به دیگر افراد تا موضوع را جدی تر بگیرند و با ماندن در خانه به قطع زنجیره انتقال این ویروس کمک کنند.

نخستین جمله این خانم بهبود یافته از کرونا این بود:  «شما را به خدا قسم می دهم به داد پرسنل و پرستاران بیمارستان مدرس برسید».

وی اظهار داشت: در اتاقی که من بستری بودم، ۲ فرد دیگر که به کرونا مبتلا بودند که یکی از آنها ترخیص شد اما من شاهد نزدیک تلاش و زحمات پرستاران بودم و خستگی طاقت فرسا را در چشمان آنها می دیدم؛  از این رو درخواستم از مسوولان این است که تعداد پرستاران و حتی خدمه بیمارستان را افزایش دهند.

خانم بهرامی نیا در تعریف چگونگی ابتلا به کرونا، گفت: وقتی به مراسم ختم یکی از بستگان رفتم و در بازگشت به خانه احساس سردرد و سرگیجه داشتم و با اینکه فرزندانم مرا به بیمارستان تامین اجتماعی شهید چمران بردند اما اعلام شد که کرونا ندارم.

وی ادامه داد: چند روز بعد با تداوم شرایط بدنی نامناسب دچار اسهال شدم و در خانه قرص مسکن مصرف کردم اما حالم بهتر نشد و کم کم اشتهایم را از دست دادم تا اینکه برای بار دوم مرا به بیمارستان شهید چمران بردند و پس از انجام آزمایش، دوباره اعلام کردند که هیچ مشکلی ندارید و پزشک معالج فقط یک دارو برایم تجویز کرد.

این خانم اهل روستای قره چای اظهار داشت: چند روز بعد در حالی که تشخیص پزشکان بیمارستان شهید چمران این بود که مشکلی ندارم دچار تب و لرز شدیدی شدم و در نیمه های شب همسرم مرا به بیمارستان شهید مدرس برد که با تشخیص اولیه پزشکان، ابتلایم به کرونا تایید و به سرعت بستری شدم.

وی در مورد اینکه آیا سابقه بیماری داشته یا خیر، گفت: به دلیل اینکه ۱۰ سال است به دلیل روماتیسم دارو مصرف می کنم، ضعف بدنی دارم و بدنم در برابر ویروس کرونا تاب مقاومت نداشت اما حالا که از این کرونا رها شده ام فقط یک قرص (چرک خشک کن) به توصیه پزشکان مصرف می کنم.

وی گفت: اکنون در خانه یک اتاق و سرویس بهداشتی مجزا در اختیارم است و به خاطر رعایت مسائل بهداشتی و توصیه پزشکان ارتباطی با فرزندانم ندارم،  اعضای خانواده هم به نحو مطلوب از من مراقبت می کنند و محیط زندگی و خانه را به صورت مرتب ضدعفونی می کنند.

بهرامی نیا اظهار داشت: همواره در ۱۰ روزی که بستری بودم از ذکر و خواندن دعا غافل نبودم و ایمان داشتم که خداوند به من توجه دارد و شکرگذارم که لطف الهی شامل حالم شد از دام کرونا نجات یافتم.

وی گفت: به مردم التماس می کنم به عنوان کسی که تا لب مرز مرگ و زندگی رفتم، در این روزها به شدت مراقب خود باشند و نسبت به رعایت بهداشت فردی از قبیل شست و شوی مرتب دستها، استحمام و ضدعفونی منازل خود اقدام کنند تا به این بیماری مبتلا نشوند.

وی اظهار کرد:‌ چند هفته در خانه ماندن کار سختی نیست و اگر هم مسوولان در این خصوص توصیه هایی دارند در اصل برای سلامت مردم است؛ از این رو شاید خانه نشینی آن هم در آستانه بهار سخت باشد ولی سلامتی از بهترین و بالاترین نعمت هایی است که خداوند به ما ارزانی داشته و اگر مراقب نباشیم باید در آن دنیا پاسخگوی بی مبالاتی در قبال تندرستی خود و خطری که متوجه دیگران می کنیم، باشیم.

این بهبود یافته از کرونا، گفت: اکنون فرزندان من در روستای قره چای در خانه هستند و به دلیل ترس از ابتلا به کرونا از خانه خارج نمی شوند.

وی گفت: ابتلا به کرونا بسیار ترسناک است و دوران سختی دارد که تجربه آن را دارم و به عنوان یک مادر از مردم می خواهم مراقب خود و فرزندانشان باشند و با صبوری و در خانه ماندن به پایان و شکست این بیماری در ساوه و کشور کمک کنند.

گذراندن ۲۰ روز در بیمارستان با درد بیماری، طاقت فرسا است

شنیدن جزییات بیماری کرونا و راهکارهای گذراندن دوران نقاهت از زبان امیر یکی دیگر از بهبودیافتگان قمی نیز قابل تامل است، وی از آغاز ابتلای خود اینگونه روایت کرده است: سپری کردن بیش از ۲۰ روز در بیمارستان با درد بیماری بدون هیچ همراهی سخت و طاقت فرسا است،‌ حتی اکنون که در خانه هستم بازهم به دلیل رعایت نکات بهداشتی هیچ‌کدام از اعضای خانواده به من نزدیک نمی‌شوند.

وی بیان کرد: این‌ها را برای این نمی‌گویم که مردم تصور کنند کرونا درمان ندارد و یا آخر راه است،‌ بلکه هدفم این است که مردم بیشتر نکات بهداشتی را رعایت کنند.

وی ادامه داد: تنگی نفس و تب بالا در این مدت من را خیلی اذیت کرد و به‌سختی می‌توانستم غذا بخورم،‌ شرایط این بیماری سخت است و نباید تصور کرد که چیزی نیست و مانند سرماخوردگی است.

این بهبودیافته گفت: اگر امروز به قبل بازمی‌گشتم، نکات بهداشتی را بسیار رعایت می‌کردم تا به این بیماری مبتلا نشوم و از مردم هم می‌خواهم با درخانه ماندن، آنچه را ما تجربه کردیم دیگر تجربه نکنند.

وی بیان کرد: حتی هنوز هم در نفس کشیدن مشکل دارم و به همین دلیل احساس می‌کنم درمان کامل بیماری کرونا زمان بر و تدریجی است،‌ امیدوارم مردم این روزها را با رعایت کامل نکات بهداشتی درنهایت سلامتی به‌سرعت سپری کنند.

اسفندماه سخت ترین روزهای عمرم را سپری کردم

یک خانم از شهروندان قمی بهبودیافته از بیماری کرونا هم گفت: اسفندماه ۹۸ سخت‌ترین روزهای عمرم را سپری کردم، اصلا فکر نمی‌کردم روزی برسد که نتوانم یک ماه خانواده و فرزندانم را ببینم،‌ آن‌هم در شرایط سخت بیماری که بیش از هر زمان دیگری به آن‌ها نیاز داشتم.

وی بیان کرد: اگر زحمات پزشکان و کادر درمان نبود، بهبود پیدا نمی‌کردم، خیلی بیماری سختی بود، تمام بدنم درد می‌کرد و دائم تب داشتم و سرفه می‌کردم، اصلاً روزهای خوبی نبود،‌ امیدوارم هیچ‌کس این شرایط را تجربه نکند.

وی ادامه داد: از همه مردم می‌خواهم موضوع را شوخی نگیرند و با تمام توان نکات بهداشتی را رعایت کنند و در خانه بمانند تا شیوع این ویروس متوقف شود.

بیماری کرونا را باید جدی گرفت

حسین نیز که ازجمله بهبودیافتگان بیماری کرونا در قم است در این رابطه اظهار داشت: روزهای اول بیماری همه‌چیز برایم عادی بود و حتی این‌که گفته می‌شود مبتلایان به کرونا باید در قرنطینه باشند را هم رعایت نمی‌کردم و نیازی به آن نمی‌دیدم اما به‌مرور شرایط جسمی‌ام آن‌قدر سخت شد که دیگر نتوانستم از خانه خارج شوم.

وی در توصیه به مردم افزود: من ازجمله افرادی بودم که کرونا را شوخی می‌گرفتم اما این بیماری به من نشان داد اصلا اهل شوخی نیست و باید با آن کاملا جدی برخورد کرد، من پس از مراجعه به پزشک و بستری چند روزه در بیمارستان،‌ اکنون بهبودی خود را پیدا کردم اما هنوز هم در خانه می‌مانم تا ناخواسته موجب مبتلا شدن دیگران به این بیماری خطرناک نشوم.

وی ادامه داد: تجربه به من نشان داد، این ویروس به‌سرعت به بدن منتقل و به‌سختی از آن خارج می‌شود، به مردم هشدار می دهم که در مقابل ویروس کرونا جدی باشند و با رعایت کامل مسائل بهداشتی به زندگی خود ادامه دهند. 

آسیب پذیری از بیماری کرونا در سنین بالا جدی است

کبری شمس ۶۳ ساله که دارای چهار فرزند پسر و ۲ دختر است و اکنون در شهر «آوه» از توابع شهرستان ساوه زندگی می کند درباره نحوه ابتلا به بیماری کرونا گفت:‌ بیستم اسفند احساس ناراحتی داشتم که همسرم مرا به مرکز درمانی گازران در شهر جعفریه برد و پزشک معالج هم برایم سرم و یک آمپول تزریق کرد که برای حدود ۲۴ ساعت تسکین یافتم.

وی ادامه داد: اما پس از این مدت دچار حالت تهوع شدم و باز هم به همان مرکز درمانی مراجعه کردیم که با تزریق آمپول آرام شدم اما پزشک معالج نوار قلب گرفت و اظهار کرد که ضربان نامنظمی دارم به همین دلیل درخواست اعزام به شهر قم با آمبولانس کرد اما ما به دلیل شیوع گسترده کرونا در این شهر به این کار رضایت ندادیم.

وی گفت: در مراجعه بعدی به بیمارستان شهید چمران ساوه رفتم که در آنجا به مدت ۲ روز تحت بستری قرار گرفتم و پزشکان نیز درخواست عکسبرداری از قفسه سینه کردند اما به ما گفتند که دستگاه عکسبرداری بیمارستان فقط برای بیماران کرونایی فعالیت می کند و ما هم ناگزیر برای انجام این کار به تهران و بیمارستان قلب رفتیم که در آنجا مشخص شد مشکل حاد قلبی چندانی ندارم اما با تداوم حال نامناسبم در روز ۲۷ اسفند به مطب یکی از پزشکان ساوه مراجعه کردیم که او هم مشکوک به تیروئید شد و برایم آزمایش نوشت.

شمس اظهار کرد: نتیجه آزمایش نشان داد که مبتلا به کرونا هستم و به همین دلیل در بیمارستان شهید مدرس ساوه تحت مراقبت و بستری قرار گرفتم.

وی رفتار و تلاش های کادر درمانی و پرستاران بیمارستان را در مدت بستری،  بسیار انسانی و ایثارگرانه دانست و از آنها قدردانی کرد.

این بانوی بهبودیافته از کرونا، گفت: پیش از ابتلا به این ویروس دارای بیماری دیابت بودم و پس از ۱۲ روز بستری با تشخیص پزشکان و بهبودی کامل از بیمارستان ترخیص و به خانه بازگشتم. 

وی اظهار کرد: به عنوان کسی که تجربه مستقیم درگیر شدن با کرونا را دارم باید بگویم که فقط لطف الهی من را به زندگی بازگرداند اما از مردم می خواهم که به هیچ عنوان از خانه های خود خارج نشوند و به توصیه های پزشکان توجه داشته باشند.

وی افزود: ابتلا به این ویروس در یک لحظه اتفاق می افتد و اگر خدای ناکرده کسی به آن دچار شود باعث نگرانی و آشفتگی خانواده و اتفاقات ناگوار می شود بنابراین چند هفته در خانه ماندن ارزش این را دارد که رخت عزا بر تن هیچ خانواده ای نرود.

شمس گفت: در خانه ماندن مخصوصا برای افراد مسن و کسانی که دارای بیماری های قلبی یا دیابت هستند بسیار ضروری است و در سن و سال ما، به شدت آسیب پذیری از کرونا جدی است.

وی گفت: روحیه ام برای مقابله با این بیماری در زمانی که بستری بودم بسیار عالی بود و همیشه احساس می کردم که می توانم به زندگی بازگردم و کرونا را شکست دهم که چنین هم شد.

نوزاد ۳۵ روزه بهبودیافته‌ کوچک بیماری کرونا 

در میان بهبود یافتگان خبر بهبودی نوزاد ۳۵ روزه شهرستان تربت حیدریه نیز روزنه امیدی گشود تا افراد مبتلا روحیه خود را برای مبارزه با ویروس کرونا حفظ کنند با تلاش کادر درمانی بیمارستان علامه بهلول گنابادی خطر مرگ نوزاد یک ماهه مبتلا به کرونا در این شهرستان برطرف شد.

به گفته کادر درمانی گناباد نوزاد در ابتدای بستری بدحال و با تنفس تند و علائم تنگی نفس تحت درمان قرار گرفت و آزمایشهای بالینی گواه این مساله و ابتلای وی به بیماری کرونا بود که با تلاش کادر درمانی بیمارستان بهلول به صورت خاص درمان وی شروع شد.

هم اکنون خطری سلامتی این نوزاد مبتلا به کرونا که در نوع خود در بین بیماران مبتلا به کرونا در سطح کشور بسیار نادر است را تهدید نمی کند و وی در بخش قبلی کودکان بیمارستان بهلول گناباد که به کودکان مبتلا به کرونا اختصاص یافته تحت نظر است و با هدف جلوگیری از هر گونه مخاطرات احتمالی بخش کودکان به قسمت دیگری از بیمارستان انتقال یافت و مشکلی سلامتی دیگر کودکان بستری در بیمارستان را تهدید نمی کند.

مصرف غذاهای سالم جلوی ابتلا به کرونا را می گیرد

صالح مریمی بیمار ۱۱۲ ساله کرونایی اهل بانه است که بعد از یک هفته مبارزه سخت توانست کرونا را شکست دهد و بیمارستان رازی را به مقصد منزل شخصی‌اش به سلامت ترک کند. 

هادی مریمی فرزند این فرد مبتلا اینگونه توضیح داد: پدرم را با علائم تب شدید و تنگی نفس به درمانگاه ژین بانه بردیم و بعد با تشخیص پزشکان این درمانگاه در بیمارستان رازی بانه به عنوان بیمار مشکوک بستری شد  و پس از انجام تست مشخص شد که کرونای وی مثبت است.

وی گفت: پدرم از زمان شیوع ویروس کرونا در خانه بوده و با کسی ارتباط نداشته و احتمال بیماری کرونا در وی بسیار پایین بود.

وی با اشاره به اینکه پدرش سابقه بیماری ریوی و قلبی داشته افزود: هفته پیش پدرم به طور ناگهانی تب کرد و به دنبال آن حالت تهوع و دل درد شدیدی داشت که برای مداوا وی را به درمانگاه ژین بردیم.

مریمی اظهار داشت: ما به هیچ عنوان فکر نمی کردیم که پدرم به کرونا مبتلا شود چراکه با کسی ارتباط نداشته و همیشه در خانه بوده و بهبودی وی نیز باتوجه به شرایط جسمی و سنیش معجزه است.

وی گفت: با بروز علائم بیماری پدرم را به درمانگاه ژین بردیم و عکس برداری از شش ها و تست کرونای از وی گرفتند که تست کرونا مثبت نشان داد که با همکاری کادر درمانی به بیمارستان رازی منتقل شد.

مریمی افزود: امکانات بیمارستان برای بیماران کرونایی بسیار خوب بوده و در این زمینه هیچگونه کمبودی نداشتند و پرستاران بیمارستان شبانه روز با وجود تمام مشکلات از بیماران کرونایی پرستاری می کنند تا سلامتی خود را دوباره بدست بیاورند.

صالح مریمی بهبودی خود را از لطف و بزرگی خدا و تلاش کادر درمانی بیمارستان رازی می‌داند و به همه مردم توصیه می‌کند غذاهای سالم و طبیعی مصرف کرده برای حفظ محیط زیست تلاش کنند چرا که هوای سالم و پاک مهمترین عامل سلامتی انسان است.

آغاز بیماری با تب و لرز شدید

بهزاد پورپناه از اهالی هشتپر مرکز شهرستان تالش که اینک سلامتی یافته می گوید : حدود ۱۲ روز قبل با احساس تب، لرز شدید و تعرق زیاد بدن به دکتر مراجعه کردم که به من گفته شد علائم مشکوک به کرونا یا آنفلوآنزا دارم و در نهایت یک هفته در بیمارستان بستری شدم. 

وی ادامه داد : شرایط من حاد بود و به محض دایر شدن بخش قرنطینه بیمارستان دولتی تالش، بلافاصله مرا به آن منتقل کردند و به علت کثرت بیماران بستری، سریع در بخش ایزوله که مختص زنان بود بستری شدم. 

وی که اکنون از بیماری رها شده و دوران ایزوله خانگی را سپری می کند، به هموطنان توصیه کرد هشدارهای بهداشتی را جدی بگیرند و تاحد ممکن و تا سپری شدن وضعیت شیوع کرونا، از خانه ها خارج نشوند.

مسافرت و نماندن در خانه عامل ابتلا به ویروس کرونا
حسین یکی از بهبودیافتگان ویروس کرونا در سمنان هم روند بیماری خود را اینگونه تشریح کرد : ۳۳ ساله ام و احتمالا به دلیل مسافرت به ویروس کرونا مبتلا شدم.
وی ادامه داد: مسافرت رفته‌بودم، سرماخوردگی خفیفی داشتم که به پزشک مراجعه کردم ولی بعد از چند روز که داروهایم را مصرف نکردم بیماری ام شدت یافت و دچار تب و لرز شدید شدم و دوباره به بیمارستان نزد پزشک مراجعه کردم و بعد از بررسی و انجام تست مشخص شد من مبتلا به بیماری ناشی از ویروس کرونا شدم.
حسین در حالی که یادآوری و صحبت از دوران بیماری برایش ملال‌آور بود، بیان کرد: با کمک پزشکان و پرستاران زحمت‌کش رفته رفته حالم رو به بهبود رفت و سرانجام بعد از گذراندن پنج روز در بیمارستان مرخص شدم.
وی اضافه کرد: مردم با رعایت توصیه‌های بهداشتی مانند پرهیز از دست‌دادن، روبوسی، شست و شوی مرتب دست‌ها، رعایت فاصله حداقل یک متر از دیگران و ماندن در خانه از ابتلای خود و خانواده‌شان به ویروس کرونا جلوگیری کنند.
این جوان ۳۳ ساله تصریح کرد: شهروندان اگر خود، خانواده، پزشکان و پرستاران شهرشان را دوست دارند با ماندن در خانه برای مقابله با ویروس کرونا کمک کنند.
وی اضافه کرد: اکنون که دوره نقاهت را پشت سر می‌گذارم برای جلوگیری از ابتلای خانواده به ویروس کرونا، کمتر نزدیک خانواده می‌شوم و وقت خود را در اتاق می‌گذرانم و تمام وسایلم از دیگران جدا است.
حسین خاطر نشان کرد: پنج روز بعد از ترخیص در خانه ماندم ولی بعد از پنج روز برای انجام برخی کارها از خانه خارج می‌شوم.

رفت و آمد اطرافیان به منزلم باعث بیماری من شد
فاطمه یکی دیگر از بهبود یافتگان ویروس کرونا در شهر سمنان است نیز اظهار داشت: ۶۵ سال سن دارم و در مدتی که ویروس کرونا شایع شده از خانه خارج نشدم و نمی‌دانم چگونه بیمار شدم.
وی ادامه داد: اطرافیان و فرزندانم به من سر می‌زدند ممکن است از این طریق به ویروس کرونا آلوده شده باشم.
این سالمند بیان کرد: از تب و سردرد شدیدی که طاقتم را تاب کرده بود به پزشک مراجعه کردم و پزشک معالج گفت ممکن است شما مشکوک به ابتلا به ویروس کرونا باشید و بعد از بستری و انجام آزمایش، مشخص شد مبتلا به ویروس کرونا هستم و بعد از گذراندن هفت روز در بیمارستان حالم روبه بهبودی رفت و مرخص شدم.
وی اضافه کرد: اکنون من و همسرم تنها در خانه هستیم و هیچ کس به خانه ما نمی‌آید و همسرم با رعایت نکات بهداشتی در خانه از من پرستاری می‌کند.
این خانم سالمند در انتها چندین سوال درباره جلوگیری شیوع ویروس کرونا داشت، از این سوالات چنین بر می‌آید که هنگام ترخیص بیماران رعایت نکات بهداشتی باید به بیماران تاکید جدی شود.

شروع مبارزه با کرونا بعد از بازگشت از سفر 

اما روایت پیرمرد ۹۱ ساله اهل شهرستان بم هم شنیدنی است، وجود بیماری های زمینه ای چون فشار خون ، کلیوی و آسم نبرد او را با کرونا به نبردی نابرابر تبدیل کرده بود ولی امید به زندگی او را درمقابل این ویروس پیروز کرد.
 پیرمرد ۹۱ ساله بمی که اوایل اسفند ماه به مشهد مقدس سفر کرده بود با سوغات کرونا به دیارش برگشت و این شروع یک مبارزه تن به تن با کرونا البته با وجود بیماری های زمینه ای بسیار بود.
همسر دختر پیرمرد بمی گفت : پدر همسرم چند روز بعد از بازگشت  از مشهد دچار تب، لرز شدید، سردرد و درد در ناحیه سمت راست کتف شد.
وی افزود: او را برای معاینه نزد پزشک بردم و دکتر تشخیص کرونا داد و ما نیز وی را در بیمارستان پاستور بم بستری کردیم.
وی اظهار داشت: وی مبتلا به آسم است و به دلیل اینکه در گرفتن اکسیژن مقاومت می کرد مجدد به خواست خود ما وی را به بیمارستان برگرداندیم.  
وی با بیان اینکه هیچکدام از افراد خانواده و اطرافیان وی به این ویروس مبتلا نشده ایم تصریح کرد: بعد از اینکه مطلع شدیم او به کرونا مبتلا شده خیلی نگران شدیم اما رعایت  دستور پزشک و درمان صحیح و همچنین امید به زندگی بیمار ما را بهبود بخشید.

روایت خبرنگار مبتلا به کرونا 
خبرنگاران نیز که در این روزهای سخت همچنان مشغول اطلاع رسانی هستند از ویروس کرونا در امان نماندند و به دام این بیماری افتادند. 
یک خبرنگار مازندرانی که به بیماری کرونا مبتلا شده و بهبود یافته است ، اینگونه بیان کرد: اگر به جای وحشت از کرونا، راه‌های مقابله و شکست آن را بیاموزیم ، سریع‌تر می‌توانیم از چنگال آن رهایی یابیم.
مهتاب مظفری که اخیرا به ویروس کرونا مبتلا شده و بهبود یافته است، افزود : اواخر اسفند، روزهایی که در تکاپوی تهیه خبر و گزارش و تسویه حساب با ادارات گیر افتاده بودم و شیوع بیماری کرونا هم شده بود، ناگهان متوجه شدم که بیمار شدم.
وی با بیان اینکه برای تهیه یک گزارش مردمی در باره کرونا هم مجبور شد به جاهای مختلف از جمله هایپرمارکت‌ها برود و از مشتریان و مدیر فروشگاه مصاحبه بگیرد ، گفت : باید برای تکمیل گزارشم از دست فروش‌ها ، اغذیه فروشی‌ها و فست فودها، رستوران دارها و افرادی دیگری در مشاغل مختلف مصاحبه می گرفتم .
این خبرنگار توضیح داد: نخستین شبی که تب و لرز و دردهای عضلانی به سراغم آمد ،حسابی ترسیدم و یکه خوردم، اما به تدریج با آن کنار آمدم، از آخرین باری که آنفلوانزا گرفته بودم زمان زیادی نمی‌گذشت و تصور می‌کردم که کرونا نمی‌تواند خیلی از آنفلوانزاهای زمستانی سخت‌تر باشد.
این فعال رسانه‌ای با بیان اینکه بیماری‌های زمینه‌ای نداشت و به ظاهر از قلب و ریه سالمی برخوردار بود ، افزود: در سال‌های اخیر به طور نامنظم ورزش یوگا انجام می‌دادم ، اما نرمش‌ در خانه و مدیتیشن و دم و بازدم‌های عمیق را هیچ وقت ترک نکردم، به همین خاطر اعتماد به نفس کافی برای مقابله با این بیماری داشتم.
مظفری اظهار داشت : با وجود همه اخباری که درباره کرونا می‌شنیدم و آمار فوتی‌هایی که می‌خواندم، هیچ وقت این بیماری را جدی نگرفته بودم تا روزی که به آن مبتلا شدم. 
وی با بیان اینکه روزهای اول و دوم به تب و لرز و استخوان درد گذشت و مقدار کمی سنگینی قفسه سینه داشت ، افزود : اما از روز سوم شدت بیماری بیشتر شد و تب شدید به همراه عرق کردن و سرفه‌های خشک گاه و بیگاه به سراغم آمد.
این خبرنگار مازندرانی گفت : وقتی علائم بیماری در من شدت گرفت، چند بار تصمیم گرفتم که به بیمارستان یا پزشک خانواده مراجعه کنم، اما هربار به دلیل  ترس از آلودگی بیشتر و تجربیاتی که از سایر پزشکان و بیماران در مراکز درمانی می‌شنیدم از این کار منصرف می‌شدم.
مظفری با اشاره به اینکه خشکی گلو و تشنگی مفرط ، لحظه‌ای رهایش نمی‌کرد ، گفت : اما هیچ میلی به خوردن غذا نداشتم، تب بالا و خشکی گلو حتی در نیمه‌های شب باعث می‌شد از خواب بیدار شوم و مجبور می شدم مقدار زیادی آب بنوشم.
وی با اظهار این که حس بویایی اش را به طور کامل از دست داده بود و هنوز بو و طعم غذاها را احساس نمی‌کند ، یادآور شد: درد کلیه‌ها ، پهلو و کمر و تکرر ادرار از دیگر عوارض این بیماری است که بعد از هفته اول به سراغم آمد، بعد از آن هم مشکلات گوارشی اعم از نفخ معده و تهوع و اسهال که اشتهایم را به صفر رسانده بود، انگار این بیماری از سر انسان وارد و بعد از طی طریق در اندام‌های داخلی بدن، از دستگاه گوارش خارج می‌شود.
خبرنگار مازندرانی با اشاره به اینکه ریه‌هایش در طول بیماری سالم ماند و درگیر نشد، گفت : البته من از ترس آلودگی بیشتر به بیمارستان مراجعه نکردم و آزمایش سی تی اسکن انجام ندادم تا ببینم ریه‌هایم آسیب دیده یا نه، اما از علائم تنفسی و دم و بازدم‌های عمیقی که روزانه انجام می‌دادم حدس می‌زدم که ریه از خطر عفونت در امان مانده است.
این خبرنگار ادامه داد: بعد از ۲ هفته،  بی‌حالی، سستی و افت فشار، گریز ناپذیر است اما  با برگشتن احساس گرسنگی سعی کردم قوای از دست رفته را جبران کنم.
وی گفت: جالب است بدانید که در طول مدت بیماری، در اتاق قرنطینه نبودم و کسی از من پرستاری نمی‌کرد، بلکه فقط در قرنطینه خانگی به سر می بردم وبه عنوان مادر و همسر خانواده، تمام کارهای منزل را با رعایت نکات بهداشتی انجام می‌دادم.
این خبرنگار با بیان اینکه اعضای خانواده‌اش خود را آماده کرده بودند که نفر بعدی ابتلا به این بیماری باشند ، افزود : اما همسرم مبتلا نشد و ابتلای پسرم به کرونا در حد گلودرد بود.
این خبرنگار اظهار داشت : اما با همه این مصائب ، به شرط آن که از سلامت جسم، روان و بویژه سیستم ایمنی برخوردار باشیم باید بگویم  بیماری کرونا آنقدرها هم که فکر می‌کنیم وحشتناک نیست؛ به نظر من اجتناب از درگیری و ابتلا به این بیماری کاری بسیار سخت اما شدنی است. 
وی با اشاره به اینکه این ویروس ناشناخته هوشمند بالاخره راهی برای سرایت به بدن انسان‌ها پیدا می‌کند، گفت : بهتر است به جای اضطراب و وحشت از مبتلا شدن، راه‌های مقابله و شکست بیماری را یاد بگیریم. 
وی یادآور شد: در هر صورت حفظ خون‌سردی، استحمام روزانه، خوردن سوپ و مایعات فراوان و نوشیدن انواع دمنوش‌ها از قبیل دمنوش آویشن، اکالیپتوس، پونه کوهی، سیاه دانه با عسل و بخور آویشن و شلغم برای کمک به کاهش علائم بیماری و بهبود آن توصیه می‌شود که البته تجربه شخصی من است.
وی با بیان اینکه کرونا به شدت سیستم عصبی انسان را درگیر می‌کند، افزود: یک نوع حس بی‌قراری، بی‌خوابی و فشارهای مزمن عصبی در طول شبانه روز با بیمار همراه است که به تدریج فروکش می‌کند.

خانه بهترین راه پیشگیری از کرونا 
یک بهبود یافته از کرونا هم تجربه خود را در شکست کرونا اینگونه به اشتراک گذاشته و می گوید که ماندن درخانه بهترین راه پیشگیری از ابتلا به کرونا و رعایت اصول بهداشتی و جدی گرفتن علایم بروز آن همراه با استراحت مطلق، بهترین راه مواجهه و مقابله با این ویروس است.
ابراهیم رشیدی ۴۰ ساله ادامه داد : درباره اینکه است چرا، چطور و در کجا آلوده شده است، خیلی فکر کردم و با توجه به اینکه در یک ماه اخیر از محل سکونتم، خارج نشده ام، به این نتیجه رسیدم که به دلیل حضور در اجتماعات به کرونا مبتلا شده ام.
او توضیح داد: یک روز که حالم خیلی بد شد، شب را در بیمارستان سپری کردم و  فردایش با دادن تعهد کتبی به کادر درمانی به خانه برگشتم و خودم را در اتاقی قرنطینه کردم.
وی اضافه کرد : در تمام این دو هفته ای که با کرونا درگیر بودم و هنوز هم هستم، صبح ها حالم به اندازه‌ای خوب می‌شد که امیدوار می‌شدم که وضعیتم رو به بهبودی‌ می‌رود، ولی با گذشت ساعاتی از روز بیماری دوباره خودش را بر من تحمیل میکرد، به طوری که در ساعات آخر هر شب از پاسخ دادن به یک تماس تلفنی هم عاجز می‌شدم.
‌بدحالی‌ام چنان پیش می‌رفت که حتی نمی توانستم برای تماشای یک بازی فوتبال هم بیدار بمانم. سرفه‌های متوالی و تنگی نفس امانم را می‌برید، تا جایی که گاهی احساس خفگی می‌کردم. سرم را زیر لحاف کرده و تلاش می کردم تا بخوابم. شبهایی که بهتر می‌خوابیدم صبح روز بعد همه این علائم را تا حدود زیادی برطرف شده می‌یافتم.
بعد از هر استراحت خوب شبانه، حالم کمی بهتر میشد، ولی از آنجا که در طول روز خودم را با کارهای غیرضروری مشغول می کردم، همه اندوخته‌های شب قبل از بین می رفت و طولی نمی‌کشید که سرفه و تنگی نفس دوباره به سراغم بیاید. 
توصیه من به آنهایی که علائمی شبیه به کرونا دارند، فقط استراحت و استراحت است. استراحت به معنی ماندن در خانه و استفاده از خودرو برای هر کاری نیست، بلکه در صورت لزوم از صحبت کردن نیز بپرهیزید ‎و فقط در رختخواب تان دراز بکشید. تجویز اینکه چه موقع به پزشک مراجعه کنید یا نکنید، در صلاحیت من نیست، بلکه بنده چند تجربه کوچک را با شما در میان می گذارم.
وی یادآور شد : استرس به خودتان راه ندهید، در این دو هفته تنها ساعاتی استرس داشتم و آن زمانی بود که نتیجه سی‌تی‌اسکن قفسه‌ سینه را گرفته بودم و ابتلا به کرونا برایم مسجل شده بود و هنوز پزشک معالج را ندیده بودم تا دستورات لازم را از او بگیرم. طبیعی است که وقتی استرس داشته باشید و بی‌قرار؛ بی‌خوابی احساس‌ خفگی، عرق، بی‌اشتهایی  و حالت تهوع در شما تشدید خواهند شد. در مدتی که در بیمارستان بودم همان استرس، بی‌قراری و بی‌خوابی و بی‌اشتهایی را در اکثر بیماران دیدم. 

روایت یک شفایافته کرونا از لحظات درد و هراس

"میثم سعیدی" جوان خبرنگاری است که با روحیه بالا، امیدواری و نیز تلاش تیم پزشکی و لطف خدا توانست به سلامتی از چنگ این بیماری خود را رها کند، او یکی از نخستین موارد تشخیص ابتلا به بیماری کووید۱۹ است، با این حال در همان فضای سنگین و هول انگیز روزهای نخست، و همزمان با بستری شدن در بیمارستان، نه تنها امید را در خود زنده نگه داشت بلکه تجربیات امیدبخش خود را با دیگران نیز به اشتراک گذاشت. 

او درباره وضعیت جسمانی اش را در ابتدای بیماری کرونا اینگونه روایت کرده است: تب و بدن درد امانم را بریده است، سرفه می‌کنم، درست همان روزی که برای اولین بار اعلام کردند دو نفر بر اثر کرونا درگذشته اند .. علائم کمی به‌نظر خودم مشکوک است، همسرم هم این علائم را دارد، باید با پزشکم مشورت کنم.

به زور پله‌های خانه‌ام را بالا آمدم تا همراه او به بیمارستان برویم، با سرچ گوگل بیمارستان‌های کرونا را در تهران پیدا کردم ولی اسمی از مسیح دانشوری در آن نبود، لیکن چون می‌گویند کسانی که دارای بیماری زمینه‌ای هستند بیشتر باید مراقبت کنند با پزشکم صحبت کردم و با راهنمایی وی سوار بر ماشین شخصی راهی بیمارستان شدیم؛ ماشین را که پارک کردم از نگهبان پارکینگ درباره کرونا پرسیدم؛ فضای ترس و وحشت حاکم بود، حتی نگاه رهگذران به مردمی که از ترس به بیمارستان پناه می‌بردند، وحشت‌آلود بود.

پرس‌و جوکنان و سرفه‌کنان اورژانس عفونی را پیدا کردیم، بالاخره چند نفری از کارمندان بیمارستان را با لباس کامل دیدیم، خودمان هم از لباس‌های عجیب تعجب کردیم، در حالی‌که نه ماسکی داشتیم و نه امکان پیشگیری؛ خلاصه هر کاری کردم از ترس ابتلا همسرم وارد اورژانس نشد.

خلاصه رفتم داروخانه دو عد ماسک عجیب و بسیار قوی خریدم و سریع استفاده کردم! مردم سرگردان بودند، وارد اورژانس عفونی تریاژ شدیم، هنوز کادر درمان به لباس، ماسک و برخوردشان با بیماران عادت نکرده بودند.

تقریبا و تحقیقا اولین روز اپیدمی کرونا در تهران شروع شده بود، تریاژ برای گرفتن تب که مرحله اول سنجش بود دستور دادند به داروخانه مراجعه و تب سنج تهیه کنیم، بعد از خرید استعمال آن با تب بالای ۴۰ درجه به پزشک اورژانس  ارجاع شدیم که برای خودم دستور بررسی بیشتر و برای همسرم دارو نوشتند و توصیه کردند در منزل استراحت کند و من را برای بررسی بیشتر به پزشک دوم ارجاع دادند.پزشک بعد از بررسی دوباره علائم و مشخصات دستور بستری داد، تا اینجای کار را با هزار سختی و مرارت گذراندیم.

تب، لرز و سرفه امانم را بیشتر برده بود، واقعا مرگ در مقابل آن علائم راحت‌تر بود، در هر صورت بعد از سه روز حال بد توانستم از تخت پایین بیایم حالم با داروهای مصرفی بهتر بود، تب بالای ۴۰ درجه‌ام به ۳۹ رسیده بود، توانستم از تخت پایین بیایم و اندکی از اکسیژن بیمارستان جدا شوم، دوش گرفتم و لباس بیمارستان پوشیدم و روز ششم بعد از معاینات پزشکی مرخص شدم.

این بهبودیافته در ادامه شرح حالش اظهار داشت: امید واهی و ترس دو لبه تیغه قیچی است که ما را در مبارزه با کرونا شکست خواهد داد، به‌نظر حقیر باید با تزریق امید و نترسیدن، به بیماران کرونایی کمک کرد و با آموزش همگانی، رعایت بهداشت عمومی، فاصله‌گذاری اجتماعی  و کاهش رفت و آمدها کمک کنیم که کسی به این بیماری مبتلا نشود و از سوی دیگر فهمیدن موضوع که حتی ابتلا، به معنای پایان زندگی و مرگ نیست به همه کمک می‌کند با نترسیدن و داشتن امید بهتر به دستورات پزشکی عمل کنند.

 داشتن امید به همراه توکل و توسل به خداوند بزرگ که مرگ و زندگی فقط در دست اوست، می‌تواند راهکاری مفید در مقابله با کرونا باشد، نکته دیگر که ذکر آن به‌نظر مفید می‌رسد آن است که ما یگانه کشوری هستیم که شبکه‌های ضد ایرانی با هزینه هنگفت و پوشش خبری جهت دار و مغرضانه به موضوعاتی خاص می‌پردازند و در بحران کرونا نیز بیش از پیش به اقداماتشان افزوده‌اند. گاهی امید دادن به ملت ایران را مسخره می‌کنند و سعی می‌کنند با القاء ترس و استرس و فشار به مردم برای حضور در بیمارستان‌ها، کشته‌ها و مبتلایان بیشتری بگیرند، گاهی کرونای مسوولان مردم را مطرح می‌کنند، گاهی مدیریت بحران در ایران را زیرسوال می‌برند و گاهی نیز آمارها را دروغ می‌خوانند، ولی همه این سیاه‌نمایی‌ها وقتی کرونا یکی یکی به کشورهای اروپایی و انگلیس رسید، رنگ باخت. 

بازگشت از نبرد با مرگ

بیمار بهبود یافته دیگری هم با اشاره به اینکه نظافت نخستین اصل پیشگیری از این ویروس است، گفت: درسی که من از ابتلا به این ویروس آموختم این بود که هیچ گاه نظافت را به تمسخر نگیرم.

قاسم باقرزادگان گفت: ویروس کرونا شاید برای هر کسی تجربه ای متفاوت را به همراه داشته باشد زیرا این ویروس در بدن میزبان های مختلف با علائم متفاوت و شدت و ضعف خودرا نشان می دهد اما برای من و خانواده ام مسیر متفاوتی را حداقل در زندگی شخصی ایجاد کرد.

وی با بیان اینکه توجه به بهداشت فردی در محیط روستایی که خودم در آن زندگی می کنم کم است، افزود: حداقل در روستا و محیط زندگی من برخی تصور می کنند که روستایی و کاری بودن آنها را از آسیب پذیری به این بیماری مصون می دارد و افراد پاکیزه را به باد تمسخر می گیرند. 

وی با اشاره به اینکه تمام زندگی را در زمین های شالیزاری کار کرده و بدنی کاملا سالم دارد ، افزود: به عنوان یک مبتلا به همه این اطمینان را می دهم که هیچ کس در برابر ویروس کرونا مصون و آسیب‌ناپذیر نیست.

این بهبودیافته بابیان اینکه ابتلا خودم به ویروس کرونا نیز به دلیل عدم رعایت نکات بهداشتی و شوخی گرفتن بهداشت فردی بود، تاکید کرد: به همین خاطر است که می گویم بزرگ ترین درسی که از ویروس کرونا گرفتم رعایت بهداشت فردی در زندگی شخصی است.

باقرزادگان با بیان اینکه همیشه باور داشتم درد دندان بدترین درد دنیا است گفت: اما تجربه کرونا مرا تا مرگ کشاند زیرا لحظاتی را برای من رقم زد که هیچ گاه تصورش را نمی کردم و دردی که در روزهای ابتلا به این ویروس داشتم را تا پایان عمر فراموش نخواهم کرد زیرا این بیماری تمام وجودم را با درد همراه کرد و حتی راه نفس کشیدن را برای من بست. 

وی درس دیگر ابتلا به ویروس کرونا ورزش مداوم عنوان کرد و گفت: شاید کسانی که ورزش می کنند نیز به ویروس کرونا مبتلا شوند اما ویروس کرونا در اوج خود به شما یادآوری می کند هیچ سرمایه ای باارزش‌تر از سلامتی و تندرستی نیست و ورزش بهترین راه برای حفظ این سلامتی است. 

ادای دین به جامعه پس از بهبودی

سیدجلال مولایی که کارمند شبکه بهداشت شهرستان قائمشهر است به همراه همسرش اسفند ماه پارسال به ویروس کرونا مبتلا شدند. آنها دوران درمان را در قرنطینه خانگی با حمایت اقوام و آشنایان پشت سر گذاشتند و اکنون در بهار طبیعت با بازیابی سلامتیشان در حال ادای دین به جامعه درمانی و مردم شهرستان خود هستند.

مولایی به همراه همسرش پس از شکست کرونا ، این روزها با دوخت ماسک و توزیع رایگان آن در نقاط مختلف شهر از جمله مناطق آسیب پذیر به کمک سایر همشهریانشان رفته اند تا آنها هم بتوانند این ویروس سمج را شکست دهند.

این کارمند شبکه بهداشت قائمشهر درباره چگونگی ابتلا به کرونا و فعالیتی که اکنون انجام می دهد، گفت: اوایل اسفند ماه سال گذشته همسرم را به دلیل تنگی نفس و حالت تهوع جهت انجام آزمایش کرونا به بیمارستان رازی قائمشهر بردم که پزشک بعد از دیدن آزمایشات اعلام کرد که به ویروس کرونا مبتلا شده است.

وی افزود : پس از تشخیص پزشکان تصمیم گرفتم تا با دریافت داروهای مورد نیاز و نکات بهداشتی ، همسرم را در قرنطینه خانگی معالجه کنم  و این کار را هم کردم.

مولایی توضیح داد : در مدت قرنطینه خانگی به دلیل این که همسرم مشکل تنفسی داشت ، برایش پنج کپسول اکسیژن تهیه و وصل کردم تا بتواند بهبودیش را به دست آورد ، اما هنگامی که به بیمارستان رفتیم تا دوباره آزمایش انجام دهد ، به من اعلام شد که به این ویروس مبتلا شده ام.

وی گفت : علت این که خودم را چک کردم این بود که مقداری تب داشتم ، اما هیچ علائمی از ویروس کرونا نداشتم ولی برای اطمینان و این که همسرم کرونا داشت و در حال بهبودی بود ، پزشکم پیشنهاد کرد تا خودم هم تست را انجام دهم و متوجه شدم که من هم کرونا گرفتم.

مولایی افزود : با تجویز پزشک و برای اینکه سه فرزند در خانه داشتم ، به مدت یک هفته در بیمارستان رازی قائمشهر بستری بودم و بعد از دوران نقاهت تا ۲ هفته در قرنطینه خانگی سپری کردم  تا کاملا بهبودی ام را به دست آورم.

این بیمار بهبود یافته کرونایی گفت : بعد از بهبود یافتن ، خودم و همسرم تصمیم گرفتیم تا با تولید ماسک بهداشتی به کمک همشهری هایمان برویم و از آن زمان تاکنون در حال انجام این کار هستیم.

سخن آخر

تجربیات بهبودیافتگان از زبان آنها شاید تلنگری باشد برای تمامی کسانی که بیماری کرونا را جدی نمی گیرند و به این ترتیب خود و اطرافیان را درگیر می کنند البته به اشتراک گذاشتن درد و دل و تشریح احوال مبتلایان این نوید را نیز به همراه دارد که می توان در ابتدا با اندکی رعایت موارد بهداشتی در دام این بیماری نیافتاد اما در عین حال اگر هم تحت هیچ شرایطی امکان دوری از ویروس نبود می توان با امید و اراده و توکل به خداوند متعال و در کنار آن بهره گیری از کادر درمانی مجرب و دلسوز بار دیگر به بهترین نعمت خداوندی که همانا سلامتی است دست یافت.