اقتصاددانان در مورد کم‌ضررترین شیوه مبارزه با کرونا چه می‌گویند؟

«ابتکار برای بازارهای جهانی» (IGM) یک مرکز تحقیقاتی مستقر در دانشگاه شیکاگو است. شهرت عمده این مرکز به خاطر نظرخواهی‌های هفتگی در دو پنل از اقتصاددانان دانشگاه‌های معتبر آمریکا و اروپا است. پانل اروپایی و آمریکایی به ترتیب مرکب از ۵۴ و ۵۱ نفر از معتبرترین اقتصاددانان از دو سوی آتلانتیک است.

این مرکز در هفته اول آوریل از این اقتصاددانان راجع به کم‌ضررترین راه مقابله با کرونا برای اقتصاد کشورها به شرح زیر نظرخواهی کرده است. 

الف: گزاره مطرح شده برای اقتصاددانان آمریکایی:

۱- پاسخ جامع به کرونا باید شامل تعطیلی بسیار گسترده فعالیت های اقتصادی تا زمان کاهش عمده بیماری باشد.

جواب:     

شدیدا موافق: ۵۲ درصد
موافق: ۳۶ درصد
نامطمئن: ۵ درصد
مخالف: ۰
شدیدا مخالف: ۰
بی نظر: ۰

۲- رها کردن قرنطینه سختگیرانه در زمانی که احتمال بازگشت آلودگی همچنان بالا باشد، منجر به خسارات اقتصادی بیشتر در مقایسه با ادامه قرنطینه شدید تا رفع احتمال بازگشت آلودگی خواهد شد.

جواب:

شدیدا موافق: ۴۱ درصد
موافق: ۳۹ درصد
نامطمئن: ۱۴ درصد
مخالف: ۰
شدیدا مخالف:۰
بی نظر: ۰

ب: گزاره مطرح شده برای اقتصاددانان اروپایی:

۱- قرنطینه سختگیرانه، شامل تعطیلی همه کسب و کارهای غیرضروری و منع خروج از خانه، برای اقتصاد در میان مدت مفیدتر از تدابیر کمتر سختگیرانه است.

جواب: 

شدیدا موافق: ۳۵ درصد
موافق: ۳۰ درصد
نامطمئن: ۲۲ درصد 
مخالف: ۴ درصد
مخالف شدید: ۰
بدون نظر ۲ درصد  

توضیح:
آنچه که در این نظرخواهی مهم است این است که در آن صرفا و اختصاصا نوعی از مبارزه با کرونا که برای وضعیت اقتصادی بهتر است، مدنظر است. به عبارت دیگر، در این سوال‌ها سلامت و میزان مرگ و میر در مرکز توجه قرار ندارد و تمرکز سوال ها تنها بر انتخاب بهترین راهبرد در مبارزه با کرونا از نظر میزان نهایی خسارات اقتصادی است. 

در اینجا در واقع دو راهبرد مورد سوال قرار گرفته است: از یک سو قرنطینه شدید و منع حرکت در شهرها و بین شهرها، جز برای مشاغل واقعا لازم و از سوی دیگر تدابیر کمتر شدید مبارزه با کرونا. توضحیات تفصیلی برخی از این اقتصاددانان در سایت مربوطه حاکی از این است که آنها با توجه به تجربیاتی که تاکنون حاصل شده، از جمله تجربه چین، امیدوارند که اقتصاد طی یک دوره حدودا سه ماهه به وضعیت کم و بیش عادی برگردد. 

اما در راهبرد دیگر با توجه به اینکه اگر فاصله گذاری اجتماعی تنها توسط کمتر از ۷۰ درصد رعایت شود، عملا بی‌حاصل خواهد بود، تزلزل در اقتصاد می‌تواند برای یک تا دو سال یعنی تا دستیابی جامعه به «مصونیت گله‌ای» و واکسن ادامه یابد. ضمن اینکه در طول این روند جامعه با درصد بالایی از مرگ و میر و فروپاشی سیستم سلامت و تاثیر مضاعف آن بر اقتصاد نیز ممکن است، مواجه شود که اثرات بسیار سوئی بر اقتصاد خواهد داشت. این اقتصاددانان به این دلایل ضرر قرنطینه شدید را برای اقتصاد کمتر از راهبرد دیگر ارزیابی کرده‌اند.