وسواسی نشویم

با شروع اسفند ماه صدای پای کرونا به گوش رسید هیچ کس نمی دانست که این ویروس به حدی جدی می شود که حتی برای یک خرید هم باید همه نکات را رعایت کنیم. البته روزهای اول کسی این موضوع را خیلی جدی نمی گرفت اما این روزها همه مساله را جدی می گیرند و باید آن را مهم بدانیم تا خدای نکرده به این ویروس گرفتار نشویم.
این روزها به فروشگاه موادغذایی، مواد پروتئینی یا لبنی که می رویم با اکراه به همه کالاها دست می زنیم می ترسیم که نکند فرد قبلی که در فروشگاه بوده و به این اقلام دست زده باشد، کرونا داشته و ما هم با لمس این موادغذایی و سپس دست زدن به صورت مان ناخواسته کرونا بگیریم. این دغدغه همه در این روزهای کرونایی است.
وسواس همه وجودمان را گرفته است به هر چیزی که دست می زنیم شک داریم که دست مان را شسته ایم یا نه؟ نمی دانیم که لمس مواد غذایی در فروشگاه ممکن است ما را با کرونا آشتی دهد یا اینکه با شست و شوی دقیق دست ها همیشه کرونا را از خانه مان بیرون می اندازیم.
اما همه خوب می دانیم که این روزها کرونا میهمان ناخوانده بسیاری از مردم شده است اگرچه ایرانیان به میهمان نوازی معروف هستند اما این میهمان را نمی خواهیم بپذیریم چون هزاران مشکل با خودش به همراه دارد.
به هر حال این میهمان ناخوانده همه ما را به نوعی درگیر کرده است برای هر کاری که از منزل خارج می‌شویم پس از بازگشت به خانه، باید ساعت ها همه وسایل را شست، دست ها را ضدعفونی کرد و هزاران کار دیگر که پس از ورود به خانه باید انجام دهیم، اما پس از همه این کارها و شست و شوی چندین باره دست ها بازهم شک داریم که خوب ضدعفونی کرده ایم یا نه؛ در واقع وسواس به سراغ مان آمده است و شاید این موضوع تاثیر منفی روی زندگی همه ما گذاشته باشد.
اما آیا وسواس به سراغ شما هم آمده است؟ به این شیوه که پس از ورود به خانه چندین بار دست ها را می شوییم اما دوباره به سراغ شست و شوی دست ها می رویم و ماده ضدعفونی کننده می زنیم و شاید در طول همان روز هزاران بار این کار را تکرار می کنیم. این موضوع باعث شده که افراد بسیاری تمایلی به خروج از منزل نداشته باشند چرا که اقدامات بعد از آن بسیار آزاردهنده است.
قبل از شیوع ویروس کرونا هر چیزی را که خریداری می‌کردیم بدون وسواس و شست و شو در جای همیشگی قرار می دادیم و قبل از مصرف شست و شوی آن را انجام می دادیم، اما این روزها بیرون رفتن از منزل برای همه عذاب آور شده است و مردم ترجیح می دهند برای جلوگیری از خروج روزانه از خانه، هفتگی یا هر دو هفته یک بار همه اقلام مورد نیاز خودشان را خرید کنند تا این دردسرها را نداشته باشند.
اینکه هر بار از خانه خارج شویم و مجبور باشیم بخاطر وسواسی که گریبان همه ما را گرفته است همه لباس ها و اقلام خریداری شده را بشوییم، همه عذاب می دهد و در واقع طاقت فرسا شده است. شاید یکی از آرزوهای همه مردم جهان به ویژه ما ایرانیان بازگشت به زندگی عادی گذشته است که البته این موضوع به رعایت اصول بهداشتی همه مردم برمی‌گردد.
البته اغلب کارشناسان داشتن وسواس در هر شرایطی حتی در موقعیت کنونی را که ما درگیر آن هستیم، به هیچ عنوان نمی پذیرند؛ بلکه همه معتقدند که مردم باید رعایت اصول بهداشتی را جدی بگیرند و نگذارند این ویروس وارد زندگی شان شود تا علاوه بر این موقعیت حساس، گرفتار بیماری و بستری شدن در بیمارستان ها هم نشویم. پس رعایت نکات بهداشتی مهمترین اصل در این زمینه است.
داشتن زندگی عادی و جلوگیری از چنین مشکلاتی بستگی به همه ما دارد. فقط نگذاریم وسواس هم مانند این ویروس میهمان همیشگی خانه هایمان شود؛ چرا که ممکن است ویروس کرونا پس از مدت ها با کشف دارو یا واکسن از زندگی ما خارج شود، اما وسواس مانند یک عادت غلط همیشه به یادگار باقی می‌ماند.
انسان هایی که وسواسی می‌شوند همیشه احساس می کنند که هیچ چیز زندگی شان تمیز نیست و دوست دارند هر چیزی را چند بار شست و شو کنند و این عادت نادرست مسیر زندگی آنها را تغییر می دهد و همیشه در بدترین شرایط به همه چیز شک دارند که این موضوع می‌تواند هزاران بار تاثیر منفی در زندگی این افراد داشته باشد.
این روزها نیز ورود ویروس کرونا به ایران مردم را با چالش این چنینی مواجه کرده است و مردم هر بار خروج از خانه را به عنوان عذابی برای روح خودشان می‌دانند؛ چرا که مجبورند هر بار چندین ساعت مواد غذایی و دیگر اقلام را بشویند. به امید روزهایی که وسواس به زندگی ما وارد نشود و کرونا هم از خانه های ما اخراج شود.
فربد فدایی یک متخصص اعصاب و روان گفت: افرادی که دچار اختلال وسواس اجباری هستند در شرایط کنونی و به خاطر شیوع ویروس کرونا، وسواس آنها شدت می‌یابد، به عنوان مثال به جای اینکه ۲۰ ثانیه دست‌های خود را با آب صابون بشویند ۲۰ دقیقه این کار را انجام می‌دهند.
فدایی افزود: به طور طبیعی حدود چهار درصد از جامعه دچار وضعیتی به نام اختلال وسواسی اجباری هستند که عمده ترین آن وسواس به شست وشو است و این افراد فکر می کنند به هر چیزی که دست می زنند، باید خوب آن را بشویند یا اینکه آن شیء به اندازه کافی تمیز نیست و شاید هم حمام رفتنشان ساعت ها طول بکشد.
وی ادامه داد: این افراد در شرایط عادی مشغول شست وشو و تمیز کردن هستند، اما در شرایط خاص مانند شرایط کنونی که کرونا شایع شده، اضطراب، میزان شست وشو و همچنین استفاده از مواد ضدعفونی کننده ها توسط آنها خیلی بیشتر می شود.
عضو هیات علمی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی گفت: اما دسته ای دیگر هم داریم که دارای شخصیت وسواسی هستند و یک درصد از جمعیت بزرگسال جامعه را تشکیل می دهند، این افراد کارها را خیلی دقیق انجام می دهند و توصیه های بهداشتی را افراطی رعایت می کنند. به عنوان نمونه در شرایط کنونی بر اساس توصیه های پزشکی اگر قرار است، دست های خود را با آب و صابون ۲۰ ثانیه بشویند آنها این کار را ۲۰ دقیقه  انجام می دهند، اما باز هم احساس می کنند که درست و دقیق این کار را انجام نداده اند.
وی خاطرنشان کرد: اما گروه سومی هم هست که شامل افراد خود بیمارانگاری است که پنج دهم درصد از جامعه را تشکیل می دهند و کوچکترین مشکل جسمی و تغییری که در خود احساس می کنند آن را ناشی از یک بیماری جدی و مهلک می دانند و با کوچکترین مشکل به پزشک و آزمایشگاه مراجعه می کنند و بخش عمده ای از مراجعه کنندگان به پزشکان را این افراد تشکیل می دهند.
فدایی افزود: این گونه افراد توصیه های مراجع بهداشتی را مورد توجه قرار دهند، اما نگران نباشند، به توصیه های پزشکی اعتماد داشته باشند و بدانند که بیمار نیستند.
وی اعلام کرد: در شرایط کنونی وجود استرس تعداد افرادی که خود را بیمار تلقی می کنند بیشتر می شود و باید توجه داشت که استرس و فشار روانی در موارد بیماری های همه گیر موجب می شود که سطح ایمنی بدن کاهش یابد و افراد بیشتری احساس بیماری می کنند.
این ویروس که حدود دو ماه است میهمان ماست نشان داد که کرونا فقط با در خانه ماندن، شست و شوی دست ها به مدت ٢٠ ثانیه، ضدعفونی کردن وسایل و چندین نکته بهداشتی شکست می خورد. پس همه با هم این ویروس را شکست می دهیم تا دوباره به زندگی عادی برگردیم و شرایط کشور نیز به حالت گذشته برگردد.
شاید اگر حدود ۶۶ هزار نفری که به این ویروس مبتلا شده‌اند مانند دیگر مردم رعایت می کردند، امروز همه مردم گرفتار این غول دنیا نمی شدند و کادر درمانی مجبور نبودند این همه سختی را تحمل کنند و روزها و ماه ها دور از خانواده هایشان در بیمارستان ها و مراکز درمانی به بیماران مبتلا به کرونا خدمات بدهند و حتی جان خود را به خطر بیندازند.
پس لطفاً همچنان در خانه ماندن شعار همه ما باشد تا به یاری خداوند کرونا را همه با هم شکست دهیم.