«سرخیو باتیستا» ملقب به چِچو در تیم ملی آرژانتین هم‌تیمی مارادونا بود و بلافاصله پس از آن گل مشهور که البته از آن به خوبی یاد نمی‌شود، بعد از دیدن عصبانیت و هیاهوی بازیکنان انگلیس به نشانه تخلف صورت گرفته از سوی مارادونا، از فوق ستاره آلبی سلسته پرسیده بود که آیا واقعا چنین ادعایی که او با دست موفق به گلزنی شده است، صحت دارد یا خیر.
در حالی که گربه سیاه‌های آبی آسمانی‌پوش انگلیس برای جشن گرفتن نخستین گل خود در پیروزی ۲ بر یک برابر سه شیرها در یک چهارم جام جهانی دور یکدیگر حلقه زده بودند، مارادونا مجبور شد تا پرسش باتیستا و «خورخه والدانو» دیگر مهاجم مشکوک آرژانتین را در خصوص صحت گلی که به ثمر رسانده بود، به سمتی دیگر منحرف کرده و به عبارت بهتر ضرب‌المثل «شتر دیدی ندیدی» را عملا به کار بگیرد.
ماراونا در خصوص این صحنه که با نام «گل دست خدا» در تاریخ فوتبال جاودان شد، گفت: به محض اینکه گل را به ثمر رساندم، باتیستا از من پرسید که آیا واقعا با دست این کار را کرده‌ام و به سرعت گفتم «دهنت را ببند و مرا بغل کن» سپس همه آنها شروع به در آغوش گرفتن من کردند.
وی ادامه داد: علاوه بر این، والدانو گفت «نگو که با دست گل زدی» و من هم با همان جواب قبلی گفتم «بعد از بازی می‌گویم.»
این گل ۶ دقیقه بعد از شروع نیمه دوم به ثمر رسید؛ انگلیس خشمگین شده بود و مارادونا چهار دقیقه بعد ناامیدی سه شیرها را دو برابر کرد و آنها علت اصلی این اتفاق را از دست دادن تمرکز پس از اعتراضات بی‌ثمرشان به داور تونسی میدان یعنی «علی بن ناصر» می‌دانستند.
مارادونا در توضیح گل نخست خود گفت: انگلیسی‌ها مثل صخره بودند؛ «تری فنویک»، «تری بوچر» و هر کسی که در خط دفاعی آنها بود، هیکل درشت و قد و قامت بلندی داشت. زمانی که دیدم توپ روی هوا است، با خودم گفتم هرگز به آن نخواهم رسید؛ «التماس می‌کنم کمی ارتفاعت را کم کن!»
وی ادامه داد: در سرم ایده‌ای داشتم؛ دست و سرم را به داخل جمع کنم؛ وقتی که روی زمین افتادم، هیچ ایده‌ای نداشتم که توپ کجا فرود آمده است؛ به توپ نگاه کردم، داخل دروازه بود و شروع به فریاد زدن کردم؛ «گل! گل!»
مارادونا در ادامه آن تورنمنت و همزمان با قهرمانی آرژانتین، توپ طلا را به عنوان بهترین بازیکن کسب کرد.
وی که هم اکنون هدایت جیمناسیا لاپلاتا آرژانتین را برعهده دارد، چند سال بعد با بن ناصر دیدار داشت و در خصوص این ملاقات گفت: وقتی در دوبی بود با او ملاقات کردم و تنها یک چیز به من گفت؛ « کمک داورها گل را درست اعلام کردند و دست را ندیدند اما ۸۰ هزار نفر دیگر هم در ورزشگاه بودند که ندیدند. تنها کسی که اشتباه کرد من نبودم بلکه تمام ورزشگاه در اشتباه بودند.»
نظر شما