تاجیکستان پسوندهای روسی در نام خانوادگی را ممنوع کرد

براساس گزارش خبرگزاری "ریانووستی" روسیه مطابق با این سند، هنگام ثبت نام خانوادگی این نوزادان، نمی توان از پسوندهای "اُف" و "یِف" "ov-yev" در نام خانوادگی و همچنین "اویچ" و "یِویچ" "ovich -evich" و "اون" و ""یِون" "ovn- evn" در نام پدر استفاده کرد.

به گفته مظفر آشوریان وزیر دادگستری تاجیکستان تنها برای اقلیت های قومی ساکن در جمهوری تاجیکستان استثنا قائل شده و این افراد می توانند هنگام ثبت نام فرزندان تازه متولد شده، از چنین پسوندهایی در نام خانوادگی و نام پدر استفاده کنند.

پیش از تصویب این قانون شیوه نام گذاری و نامیدن افراد در تاجیکستان به تاسی از قانون اتحاد جماهیر شوروی (سابق) بصورت نام-نام پدر- نام خانوادگی بود. برای مثال نام کامل رئیس جمهوری تاجیکستان "امام‌علی شریفوویچ رحمانف" بود.

به گفته این وزیر تاجیکی، این اصلاحات فقط مربوط به کودکانی است که پس از تصویب قانون به دنیا می آیند. کسانی که قبلاً شناسنامه هایی با پسوندهای روسی دریافت کرده بودند، مجبور به تغییر نام پدر و نام خانوادگی خود نخواهند بود و به آنها شناسنامه ای به همین نام داده می شود.

آشوریان تصریح کرد که فوریت در "احیای نام های ملی" موجب شد که دولت بخواهد چنین اصلاحاتی را در سیستم نام گذاری های کشور ایجاد کند.

در سال ۲۰۰۷، به شهروندان تاجیکستان توصیه شده بود که از پسوندهای روسی را در نام خانوادگی و نام پدر خود استفاده نکنند.

در همین راستا رئیس جمهوری این کشور دست بکار شد و نام خانوادگی خود را از رحمانف به رحمان تغییر داد. او گفته بود: "دوست دارم نام خانوادگی ام "مطابق قوانین اجدادم" باشد". او همچنین از هموطنان خود خواسته بود تا نام خانوادگی خود را با املای فارسی بنویسند. از این  رو به دنبال این اقدام رئیس دولت، تقریباً همه مقامات این کشور نام خود را تغییر دادند.

امروزه زبان روسی در تاجیکستان زبان ارتباطات بین قومی است و این وضعیت در قانون اساسی کشور قید شده است. این بدان معنی است که زبان روسی در تاجیکستان مورد استفاده قرار می گیرد، به هیچ وجه محدود نیست و هرکسی می تواند آزادانه از آن در همه ابعاد زندگی خود استفاده کند.

اما با این حال، در مقایسه با دوره اتحاد جماهیر شوروی (سابق)، زبان روسی در این کشور جایگاه خود را از دست داده است. این امر هم به دلیل خارج شدن جمعیت روسی زبان پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی و هم به دنبال جنگ داخلی و به طور کلی مطابق با سیاست بازسازی و نوسازی کشور رخ داده است.

شکل گیری یک رویکرد جدید در رابطه با موضوع زبان در این کشور آسیا میانه در سال ۱۹۸۹ آغاز شد، هنگامی که قانون جمهوری سوسیالیستی اتحاد جماهیر شوروی تاجیکستان "درباره زبان" به تصویب رسیده بود.

این سند مقامات و کارمندان دولت را موظف می کند که به طور کلی از زبان تاجیکستان فقط در امور اجرایی و اسناد استفاده کنند.

با وجود اینکه حدود ۷۰ درصد از جمعیت روسی زبان تاجیکستان در اوایل دهه ۱۹۹۰ این کشور را ترک کرده اند، زبان روسی در این کشور در بسیاری از زمینه ها از جمله تجارت، هنر و روزنامه نگاری استفاده می شود.

البته رسانه های روسی زبان، روزنامه های محلی و ایستگاه های رادیویی و همچنین کانال های تلویزیونی روسی همچنان در این کشور دارای محبوبیت هستند.

اما این محبوبیت بیشتر در میان نسل گذشته به چشم می خورد و نسل جدید امروزه تمایل چندانی به یادگیری زبان روسی از خود نشان نمی دهد.