طهورا نوروزی روز دوشنبه به خبرنگار معارف ایرنا گفت: حضرت خدیجه را باید فراتر از یک الگوی زن مسلمان دانست بلکه می توان گفت آن حضرت الگویی برای تمام مسلمانان و آزادگان جهان است. چون حضرت خدیجه کسی بود که حتی در تجارت خود که ذات آن دنیا خواهی و مال اندوزی است، الگویی ارائه کرد که بهترین و راهبردی ترین عملکرد را در تجارت داشتند.
وی افزود: اگرچه همه تاجران و بازرگانان فلسفه تجارت را مال اندوزی می دانند حضرت خدیجه اموال خود را در خدمت خلق خدا و در خدمت اندیشه های الهی و توسعه و نشر دین اسلام قرار داد و این الگو فراتر از جنسیت حضرت خدیجه است.
حضرت خدیجه به عنوان همسر پیامبر اکرم (ص) وجه اشتراک اهل سنت و شیعه است و همه مسلمانان به آن حضرت ارادات دارند. بنابر این می توانیم روز دهم ماه مبارک رمضان را به عنوان روز وفات و بزرگداشت حضرت خدیجه در جهان اسلام قلمداد و از ظرفیت های بین المللی جهان اسلام برای بزرگداشت نام و یاد همسر پیامبر(ص) به عنوان وجه اشتراک تمام مذاهب و فرقه های اسلامی استفاده کنیم.
وی با اشاره به مهجور بودن نام آن حضرت در سال های گذشته تاکید کرد: مقام حضرت خدیجه را به عنوان ام المومنین در روز وفات آن حضرت با استفاده از ظرفیت های بین المللی نشر دهیم و فرهنگسازی کنیم تا نام ایشان از پستوهای تاریخی بیرون بیاید که مرضی رضای خدا و پیامبر(ص) خواهد بود.
این پژوهشگر فقه و حقوق اسلامی ادامه داد: در آیه هشتم سوره ضحی آمده است آنگاه که فقر، وجودت را فرا گرفت، ما تو راغنی کردیم. مخاطب این آیه طبق نظر مفسران، پیامبر اکرم است و بر اساس تفسیر فرات کوفی، ابن عباس می گوید غنی کردن رسول خدا (ص) به واسطه اموال حضرت خدیجه بوده است.
وی با اشاره به آیه ۴۲ سوره آل عمران از حضرت مریم به عنوان سرور و خانم جهان یاد کرد و افزود: برخی مفسران مانند طبرسی در تفسیر مجمع البیان معتقدند شان نزول این آیه حضرت خدیجه است. چون طبق روایتی از پیامبر اکرم(ص)، حضرت خدیجه به عنوان بزرگ زنان مسلمان یاد شده است، همانگونه که مریم بزرگ زنان جهان است. یعنی این روایت پیامبر آیه را تخصیص زده است.
نوروزی اضافه کرد: در روایتی از پیامبر اعظم (ص) نقل شده است که اگر اموال حضرت خدیجه و شمشیر حضرت علی(ع) نبود، هیچ استقامتی در دین من باقی نمی ماند و دین من رشد و بالندگی نداشت. این روایت، ثروت همسر پیامبر را در کنار شمشیر حضرت علی (ع) برای تبلیغ و نشر اسلام موثر شمرده شده است.
شمشیر حضرت علی(ع) نماد جهاد است که امیرمومنان در رکاب رسول خدا (ص) و در مقابل کفار به کار می رفت و پیامبر در کنار آن ثروت خدیجه را بیان می کند. بنابر این هر نوازدی که در گوشش اذان خوانده می شود و هر انسانی که مسلمان می شود، به حضرت خدیجه مدیون است. ممکن است بخشی از مظلومیت مربوط به شیطنت های تاریخی باشد. البته در سال های اخیر به مناسبت سالروز رحلت آن حضرت مقام و فضایل همسر پیامبر (ص) در محافل و رسانه ها مطرح شده است و این روز فرصت خوبی برای شناخت آن حضرت است و اجازه ندهیم شخصیت ایشان در حصار سلایق و مصلحت های تاریخی، ناشناخته باقی بماند.
نوروزی با بیان ایثارگری های حضرت خدیجه در صدر اسلام گفت: حضرت خدیجه همپای حضرت علی (ع) در هسته اولیه تبلیغ دین اسلام تلاش می کرد که این هسته برای تربیت مسلمانان توسط پیامبر شکل گرفته بود؛ همانگونه که سایر هسته های تبلیغی مانند مهاجرین و انصار برای تربیت افراد شکل می گرفت. حضرت خدیجه در زمانی به عنوان یک زن تاجر مطرح بودند که فضای جاهلیت ارزشی برای زن قائل نبود ولی یکی از لقب های آن حضرت امرئة القریش بود که ویژگی های منحصر به فرد داشتند.
این پژوهشگر حقوق اسلامی ادامه داد: فلسفه داد و ستد و تجارت یک مساله مادی است و حضرت خدیجه با توجه به نگاه جامعه آن زمان که خالی از ارزش های انسانی و پایمال کننده حقوق محرومان بود، فعالیت تجاری را انتخاب می کنند که با شاخص صداقت محوری و امانتداری و با یک نگاه آخرتی همراه بود در حالی که هنوز دین اسلام نیامده بود.
وی افزود: حضرت خدیجه طبق نقل های تاریخی دین حنیف داشتند و با یک نگاه فطری همان داد و ستد را در حمایت از ستمدیدگان داشتند و ثروت خود را در این راه هزینه می کردند و یک انسان امانتدار بودند و صداقت پیامبر در همین داد و ستدها مورد توجه خدیجه قرار گرفت.
نوروزی با اشاره به ازدواج پیامبر اکرم (ص) با حضرت خدیجه اظهار کرد: این ازدواج خلاف هنجار غالب جامعه آن زمان بود. چون ازدواج یک زن ثروتمند و معروف در جزیره العرب با یک جوان فقیر یتیم، در واقع به تمام فرهنگ نظام طبقاتی جامعه جاهلیت عرب پشت می کرد. البته خدیجه در این میان تنها می شود و بسیاری از زنان با وی قطع ارتباط می کنند ولی آن حضرت به راه خود ادامه می دهد.
نظر شما