فریدون صدیقی از آثار پدر محافظت کرد

فریدون صدیقی مجسمه‌ساز ایرانی و پسر ابوالحسن صدیقی (پدر مجسمه سازی معاصر ایران) ۱۴ اردیبهشت ماه بر اثر ایست قلبی دار فانی را وداع گفت.

عباس مجیدی رئیس انجمن هنرمندان مجسمه ساز  در گفت وگو با خبرنگار فرهنگی ایرنا گفت: ترمیم آثار هنری ابوالحسن صدیقی کار بسیار سختی بود که از توان دیگران خارج بود و ایشان به خوبی توانست از عهده آن برآید. فریدون صدیقی بیشتر در حوزه مباحث تکنیکی فعالیت داشت و شخصا کمتر شاهد حضور وی در فضای هنر مدرن و خلق اثر بودم.

در سال ۱۳۵۱ خورشیدی انجمن آثار ملی با فریدون صدیقی قرارداد بست تا تندیس‌های درون آرامگاه فردوسی را در چهار بخش بسازد و این هنرمند در کمتر از یک سال تندیس‌ها را در آتلیهٔ استاد ابوالحسن خان صدیقی در تهران ساخت.

رئیس انجمن مجسمه سازان ساختِ نقش برجسته های آرامگاه فردوسی در مشهد را توسط این هنرمند تایید کرد و گفت: حواشی وجود داشت که مضمون آن انتصاب این آثار به ابوالحسن صدیقی پدر این هنرمند بود ولی با توجه به تفاوت ساختاری در این آثار می توان به قطعیت گفت که این آثار مربوط به فریدون صدیقی است.

این  آثار شامل زال و سیمرغ، سه بخش هفت‌خوان، رستم و شاه مازندران، رستم و اسفندیار، ضحاک و خسرو انوشیروان بر اساس سه بخش بودن شاهنامه طراحی و ساخته شده است که نمادی از اسطوره‌ های ایرانی هستند.

مجیدی جایگاه این هنرمند را در فضای مجسمه سازی ایران ستود و ابراز تاسف کرد که به دلیل شرایط بیماری کرونا امکان برگزاری مراسم درخانه هنرمندان و تجلیل از ایشان وجود ندارد.

صدیقی در اتریش تحصیلات آکادمیک مجسمه‌سازی و مرمت مجسمه را آموخت و سپس در کارگاه پدرش در رم به عنوان دستیار وی به کار پرداخت.

زنده یاد فریدون صدیقی ۱۴ اردیبهشت ماه بر اثر سکته قلبی درگذشت و پیکر این هنرمند بنا بر وصیت خود کنار همسرش در بهشت زهرا (س) آرام گرفت.