به گزارش روز شنبه میراث فرهنگی، گردشگی و صنایع دستی خراسان رضوی ابوالفضل مکرمی‌فر گفت: پارک طبیعی هفت حوض مشهد که در فاصله حدود پنج کیلومتری جنوب شرقی مشهد، میان کوه های خلج در این شهر واقع شده و به شماره ۵۹۸ مورخ ششم شهریور ماه ۱۳۹۸در فهرست آثار طبیعی ملی به ثبت رسیده است.
وی ادامه داد: وسعت منطقه هفت حوض مشهد حدود ۵۷۰ هکتار است، فضایی کاملا بکر که دارای آرامش غیر قابل وصفی است. این منطقه در فصل بهار با شکوفه زدن گل‌های زیبای شقایق دارای جذابیت دو چندان می‌شود و صدای جاری بودن آب در حوضچه‌ها به گوش می‌رسد.
مدیرکل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی با اشاره به مصادیق ثبت بر اساس بند الف و ب آیین نامه اجرای تبصره ماده ۲ قانون تشکیل میراث فرهنگی و گردشگری اظهار داشت: مناظر طبیعی، رویشگاه گونه‌های گیاهی طبی، مناظر طبیعی، صخره سنگی، کوه، چشمه، تپه و رودخانه از جمله مواردی است که بر اساس این قانون مشمول ثبت در فهرست آثار ملی ایران می‌شود.
مکرمی فر افزود: بعضی از هفت حوضچه‌ای که در این منطقه در امتداد هم قرار دارند، به اندازه یک استخر هستند و آب از حوضچه اول به حوضچه‌های دیگر می ریزد. این پدیده طبیعی حوضها یا "دولین‌های" متعدد، بر اثر فرسایش شیمیایی توسط باران‌های اسیدی در بستر یکی از سرشاخه‌های رودخانه طرق از ارتفاعات شمالی بینالود شگل گرفته است.
وی ادامه داد: در بستر یکی از سرشاخه‌های رودخانه طرق، مواد آهکی نرم در میان سنگ‌ها دچار فرسایش شده‌اند و شکل‌های ژئومورفولوژی دولین را ایجاد کرده‌اند و در واقع از دیدگاه مردم عادی این منطقه تنها هفت حوض زیبا با چشم‌اندازی زیباتر ایجاد شده در طی مسیر رودخانه است و بعد از عبور از هفت حوض اصلی که در امتداد هم قرار گرفته‌اند تک حوض‌های بزرگ هستند و بکر و دست نخورده بودن و صدای جریان آب، از ویژگی‌های این منطقه است.
مدیر کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی با بیان این که ارزش‌گذاری این اثر از دیدگاه گردشگری نیز حائز اهمیت است افزود: کلانشهر مذهبی مشهد که پایتخت فرهنگی جهان اسلام نیز هست نیازمند اماکن طبیعی و تفریحی بیشتری است که منطقه گردشگری هفت حوض یک منطقه طبیعی مناسب در نزدیکی شهر مشهد است که پذیرای گردشگران این شهر است.
قدمت هفت حوض به دوره مزوزوئیک (ژوراسیک) بر می‌گردد
مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی نیز با بیان این که قدمت اثر به دوره مزوزوئیک(ژوراسیک) باز می گردد درباره ویژگی‌های زمین شناسی این منطقه گفت: کوههای بینالود از نظر جغرافیایی ادامه رشته کوههای البرز به شمار می‌آید ولی وجود برخی شباهت‌های رخساره‌ای و تاثیر چین خوردگی‌ها باعث شده تا بینالود را زونی تدریجی بین ایران مرکزی و البرز در نظر بگیرند.
محمود طغرایی افزود: هفت حوض بر روی نقشه‌های به جا مانده از دوره مزوزوئیک (ژوراسیک) شامل فیلیت، تخته سنگ، کنگلومرا، سنگهای گرانیتی و آهکی و ماسه سنگ متا کوارتزیت شکل گرفته است.
وی درباره سیمای ظاهری هفت حوض گفت: از جنوب غرب شهر مشهد به سمت خلج و بعد از آن طی مسافت حدود ۶ تا هفت کیلومتر به بوستان طبیعی هفت حوض می‌رسیم. در ابتدای بوستان ساختمانهای اداری، رستوران و با فاصله ای اندک از آن آلاچیق هایی برای اقامت گردشگران قرار دارد. تا اینجای بوستان با توجه به سرمایه‌گذاری سازمانهایی از جمله شهرداری مشهد، انسان ساخت شده است و سنگفرش و جوی‌های آب در طول آن ایجاد شده است.
دفتر ثبت آثار تاریخی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی گفت: از اینجا به بعد به سمت حوضها تا قسمتی از مسیر ماشین رو است. در نزدیک هفت حوضها ادامه مسیر با پای پیاده میسر است. کوهای سر سبز و مخملی شکل را طی می‌کنیم و به هفت حوض می‌رسیم که در کنار هم به صورت طولی قرار گرفته‌اند. نزدیک شدن به حوضها کمی دشوار است ولی از راه دور هم زیبایی آن را می شود به چشم دید.
طغرایی افزود: منظر طبیعی هفت حوض در منطقه رویشی ایرانی- تورانی قرار دارد، این منطقه براساس شرایط توپوگرافی و ارتفاع به دو منطقه کوهستانی با آب و هوای سرد و منطقه جلگهای با آب و هوای بیابانی و گرم و خشک تقسیم می‌شود و هر چند که شرایط جوی منطقه موجب پراکندگی و فاصله زیاد درختان شده اما به دلیل وسعت زیاد دارای گونه‌های گیاهی متنوع است به نحوی که ۶۹ درصد فلور ایران در این ناحیه قرار گرفته است.
وی ادامه داد: برای دیدن این منطقه طبیعی باید پس از طی مسیر در شهرک سیدی مشهد، سه کیلومتر جاده خلج را طی کرده تا به بولوار و ورودی زیبای بوستان هفت حوض برسید. پس از رسیدن به این محل، حدود چهار کیلومتر مسیر را باید پیاده روی طی کرد تا به هفت حوض رسید. البته از طریق مسیر ده غیبی به سمت سد طرق نیز هفت حوض قابل دسترسی است.
مدیر دفتر ثبت آثار تاریخی اداره کل میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی خراسان رضوی گفت: علت نام‌گذاری این منطقه به سبب وجود حوضچه های سنگی است که در طول قرن های گذشته در اثر فرسایش های عمدتا آبی در یکی از سرشاخه‌های رودخانه طرق و در قعر دره آن در یک امتداد با اختلاف ارتفاع مناسب به وجود آمده و سرریز آب از این حوضچه ها به داخل یکدیگر جلوه ای بسیار زیبا از طبیعت منطقه را به رخ کشیده است.
نظر شما