روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز نوشت: پیش از شیوع بیماری و پیش از رکود اقتصادی ، آمریکا یک جنگ جهانی علیه تروریسم آغاز کرد و بر یک دشمن مبهم در خارج متمرکز شد در حالی که زندگی میلیون‌ها آمریکایی بدتر می شد. جنگ با تروریسم موجب پایان تروریسم نشد اما جنگ پایان نیافت. این جنگ به این افسانه هم پایان داد که آمریکا می تواند جهان را مطابق میل خود تغییر دهد.
در این تحلیل به قلم "راچل اسپلین " و " استیفن ورتهایم " کارشناسان "موسسه کویینزی برای حکمرانی مسئولانه" آمده است: اما این افسانه ممکن است با نقابهای دیگری بازگردد. اکنون دشمن جدید یک ویروس است و حتی کمتر از تروریست‌ها نسبت به قدرت آتش فیزیکی و لفظی آسیب پذیر است اما به نظر می رسد که دولت ترامپ هدف خود را بر یک قدرت خارجی یعنی کشور چین قرار دادهاست؛ جایی که ظاهرا شیوع ویروس کرونا از آنجا آغاز شده اما اینکه بیشترین شمار مبتلایان در آمریکا هستند، تقصیر چین نیست.
زمانی که ماه مارس (اسفند) این بیماری در آمریکا شیوع می یافت ، ترامپ سرزنش چین را با عنوان‌هایی مانند ناتوانی در مهار و گزارش کردن "ویروس چینی" متهم کرد. مایک پمپئو وزیر امور خارجه اکنون مدعی است که مدارک زیادی وجود دارد که منشاء این ویروس آزمایشگاهی در چین بوده هرچند او هیچ مدرکی ارائه نداده است.
این اتهام ها هرچند مورد تردید دانشمندان و سازمان‌های اطلاعاتی قرار دارد اما ممکن است موجب شود که در افکار عمومی، چین مقصر شیوع کرونا شناخته شود همانطور که دولت جرج دبلیو بوش با بیان دروغ‌هایی ۷ نفر از هر ۱۰ آمریکایی را متقاعد کرد که عراق صدام حسین احتمالا در حملات ۱۱ سپتامبر دست داشته است.
رفتن به خارج در جستجوی هیولاهایی برای نابود کردن، موجب نجات آمریکایی‌ها از شیوع کرونا نخواهد شد اما این خطر را دارد که آمریکا را وارد یک جنگ سرد با قدرت شماره ۲ جهان کند. ما در لبه یک اشتباه حتی ویرانگرتر و ناموجه تر از پیامدهای ۱۱ سپتامبر قرار داریم.
ترامپ درصدد است تا از مسئولیت شیوع کرونا در آمریکا فرار کند در حالی که دولت او خطر کرونا را در ابتدا جدی نگرفته بود. ترامپ همچنین برای جو بایدن رقیب دموکرات را مورد انتقاد قرار داده و تله ای برای او گذاشته تا او یا از چین دفاع کند یا شدیدتر از ترامپ به چین حمله کند که در هر دو صورت به نفع ترامپ خواهد بود.
مقصر دانستن چین همچنین ناشی از دیدگاه تنبیهی ترامپ درباره امور جهانی است. او که وعده داده بود کار را برای خارجی هایی که به ادعای او از آمریکا بهره برداری می کنند سخت کند اکنون در نظر دارد درخواست غرامت از چین را مطرح کند و چین را برای تلفات کرونا تحت پیگرد قرار دهد. چنین اقداماتی موجب تلافی جویی سریع و پرونده هایی علیه آمریکا خواهد شد . این اقدامات همچنین همکاری برای درمان کرونا را مخدوش می سازد و اقتصاد را خراب تر خواهد کرد.
اما خطر بزرگتر فراتر از ترامپ است و به عقب تر از شیوع کرونا باز می گردد. تندروهای ضدچینی در سال‌های اخیر به مواردی از هراس‌های ژئوپلیتیک ، نقض حقوق بشر و مشکلات اقتصادی به عنوان زنگ خطر اشاره کرده اند و بخش بزرگی از تشکیلات سیاسی دو حزب اصلی آمریکا از ادعای دولت ترامپ در راهبرد امنیت ملی ۲۰۱۷ مبنی بر اینکه چین تهدیدی است که مستلزم راهبردی با رقابت تمام عیار است استقبال کردند.
تابستان گذشته چندین محقق دانشگاهی هشدار دادند که یک جنگ سرد جدید بین ابرقدرت‌ها می تواند جهان را وارد یک رقابت شدید نظامی کرده و از همکاری های ضروری درباره تهدیدهایی مانند گرم شدن زمین جلوگیری کند.
اما در پاییز این قدرت‌ها از لبه منازعه به عقب بازگشتند و ترامپ ظاهرا بیشتر علاقه داشت که بجای نبرد ژئوپلیتیک به یک قرارداد تجاری برسد. جامعه آمریکا نگرانی های بزرگتری از خطر چین داشت اما اکنون شیوع کرونا ممکن است بار دیگر شبح جنگ سرد را احیا کرده باشد.
دموکرات‌ها و جمهوریخواهانی که واقعا امنیت آمریکا را در اولویت اول قرار می دهند با یک انتخاب رو به رو هستند. جو بایدن بطور خاص باید تصمیم بگیرد که آیا تیم انتخاباتی خود را وارد تله ترامپ کند یا طور دیگری بازی را پیش ببرد. باید اکنون با صحبت علنی علیه جنگ سرد غیرضروری با چین باید نشان دهد که از اشتباهات گذشته درس گرفته است. چین کشوری است که از قدرت کافی برای به خطر انداختن امنیت و رفاه آمریکا برخوردار است.
نظر شما