به گزارش روز سه شنبه روابط عمومی جهاد کشاورزی مازندران ، غلامرضا قنبری افزود که سال گذشته ۲۰ هکتار از زمین های شهرستان به کشت پنبه با رقم لطیف اختصاص داشت که ۱۷ تن محصول از آن برداشت شد.
وی با اعلام این که قابلیت کشت پنبه با خطی کار ، بدون کرک بودن ، عملکرد بالای چهار تن در هکتار و کاهش ۵۰ درصدی مصرف بذر، از مزایای رقم جدید " مای ۳۴۴ " است که به کشاورزان معرفی شده ، گفت : تا کنون ۴۰ درصد مزارع پنبه این شهرستان به صورت مکانیزه کشت شد.
گلوگاه شرقی ترین شهرستان مازندران و هم مرز با استان گلستان و است که زمانی کانون کشت پنبه کشور محسوب می شد.
کشت پنبه در این منطقه همه ساله از اواخر فروردین آغاز می شود و تا پایان خرداد ماه ادامه دارد. کشت دانه های روغنی بهاره مانند سویا، آفتابگردان، کنجد و کشت پنبه به دلیل تأمین مواد اولیه کارخانجات روغن کشی و کاهش واردات در این شهرستان انجام می شود.
اگر چه برای کشاورزان مازندرانی کشت برنج، کلزا و گندم در دو دهه اخیر به لحاظ اقتصادی مقرون به صرفه تر شده است ،اما افزایش قابل توجه قیمت و کمبود آب سبب شد کشت پنبه پس از سال های فراموشی تدریجی بار دیگر رونق بگیرد.
پنبه کاری در سال های نه چندان دور یکی از مشغله های اصلی کشاورزی مازندران بود و به همین دلیل نیز صنعت نساجی در این استان چنان رونق داشت که گویی صنعت ویژه این است.
صنعت نساجی مازندران از قبیل کارخانه های نساجی قائمشهر و چیت سازی بهشهر و دیگر کارخانه ها و کارگاهها در اقصی نقاط استان سال هاست که به تاریخ پیوسته اند، ولی بازگشت دوباره کشت پنبه به مزارع استان امید احیای این صنایع را هم زنده خواهد کرد.
بر اساس آمار سازمان جهاد کشاورزی مازندران، در دهه ۵۰ تا ۴۵ هزار هکتار از زمین های استان هر ساله زیر کشت پنبه می رفت ولی سطح زیر کشت این محصول در سال ۷۳ به حدود ۱۶ هزار هکتار با تولید ۲۷ هزار تن و در سال ۹۳ به یکهزار و ۶۰۰ هکتار با تولید به ۲ هزار و ۷۰۰ تن و سال گذشته هم به ۴۰۰ هکتار کاهش یافت.
نظر شما