رسانه های هندی در روزهای اخیر در گزارش هایی از افزایش اختلاف و تنش مرزی این کشور با نپال،چین و پاکستان خبر دادند و خواستار کنترل و کاهش این تنش ها شده اند.
تنش با پاکستان
هند و پاکستان از سال ۱۹۴۷، زمانی که دو کشور از یکدیگر جدا شدند، به صورت دائم شاهد تنشهای مرزی بودهاند. در سال گذشته موارد نقض آتش بس میان دو کشور در منطقه جامو و کشمیر به بیش از ۳ هزار و ۲۰۰ مورد رسید که این بیشترین نقض آتش بس میان هند و پاکستان در ۱۶ سال اخیر بوده است.
با این حال، پس از آنکه سال گذشته دولت هند امتیازات خاص جامو و کشمیر را لغو کرده و خودمختاری این منطقه را منحل کرد، تنشهای مرزی دو کشور با سرعت بیشتری اتفاق افتاده است.
یک مقام ارشد پلیس در کشمیر گفت: نیروهای پاکستانی به طور مکرر مناطق مرزی در خط واقعی کنترل و همچنین مرزهای بین المللی را هدف قرار دادهاند تا میان مردم رعب و وحشت ایجاد کنند.
هند بارها در مجامع بین المللی نگرانی خود را از نقض آتش بس از سوی پاکستان و همچنین حمایت اسلام آباد از گروههای شبه نظامی کشمیری و کمک به آنها برای نفوذ به خاک هند اعلام کرده است. اما پاکستان این اتهامات هند علیه خود را رد کرده است.
دیلباق سینگ رییس پلیس جامو و کشمیر اخیرا اعلام کرد که بیش از ۳۰۰ شبه نظامی آموزش دیده کشمیری در اردوگاههای شبه نظامیان در خاک پاکستان حضور دارند و آمده ورود به خاک هند هستند.
هفته گذشته، دو شبه نظامی با حمله به یک کاروان نیروهای امنیتی در کشمیر، دو سرباز هندی را در سرینگر به قتل رساندند.
در ماه جاری بیش از ۱۲ نفر در منطقه کشمیر تحت کنترل هند در درگیریها میان نیروهای امنیتی و شبه نظامیان کشته شدهاند.
هند پاکستان را متهم به افراطی ساختن جوانان کشمیری متهم میکند اما پاکستان میگوید تنها از مردم کشمیر حمایتهای معنوی و دیپلماتیک میکند.
دهلی نو و پاکستان حاضر به کنار گذاشتن مواضع خود در مورد کشمیر نمیباشند بنابراین به نظر نمیرسد تنشهای مرزی دو کشور در آیندهای نزدیک خاتمه یابند.
تنش با چین
درحالی که پاکستان یک دشمن قدیمی هند محسوب میشود، دهلی نو چین را یک متحد نزدیک و دوست پاکستان میداند.
اکثر تنشهای مرزی میان هند و چین در خطوط مقدم مرزی و در امتداد خط واقعی کنترل اتفاق میافتد. دو کشور دارای نقطه نظر متفاوت در مورد خط واقعی کنترل هستند.
در یک هفته گذشته نیروهای چینی حضور خود در بخش "گالوان" در منطقه "اکسای چین" را افزایش دادهاند.
در ماه جاری بیش از ۲۵۰ نیروی مرزی هند و چین در منطقه لاداخ با یکدیگر درگیر شدند. پس از این درگیری، دو کشور نیروهای نظامی خود را در مناطق مرزی مورد اختلاف به شکل قابل توجهی افزایش دادهاند.
دهلی نو نیروهای نظامی بیشتری به "دره گالوان" واقع در منطقه لاداخ اعزام کرده است. چین ادعای مالکیت این دره را کرده است و صدها نیروی نظامی در منطقه مستقر کرده است.
روزنامه چینی "گلوبال تایمز" هفته گذشته اعلام کرد که ارتش چین با موفقیت دره گالوان را به خاک چین بازگرداندهاند. نیروهای مرزی چین در پاسخ به ساخت و سازهای غیر قانونی اخیر هند در دره گالوان که در خاک چین قرار دارد، تمهیدات کنترلی مرزها را افزایش دادهاند.
اما در تنش مرزی هند و چین، آمریکا از دهلی نو حمایت کرده و اعلام کرده است که "رفتار خصمانه چین در مناطق مرزی با هند نشان دهنده تهدیدی است که چین برای کشورهای همسایه خود دارد.
هند دره گالوان را بخشی از منطقه "اکسای چین" محسوب میکند و مدعی است که چین آن را اشغال کرده است. دهلی نو در ماه نوامبر سال گذشته نقشهای منتشر کرد که در آن منطقه "اکسای چین" در داخل مرزهای هند و بخشی از لاداخ نشان داده شده بود.
وزارت خارجه چین به شدت به این نقشه اعتراض کرد.
در سال ۲۰۱۷، دو کشور با یکی از جدیترین تنشهای مرزی در منطقه "دوکلم" مواجه شدند. این تنش پس از ۷۳ روز و با دخالت نارندرا مودی نخست وزیر هند و شی جین پینگ رییس جمهوری چین حل شد.
هند و چین بیش از چهار هزار کیلومتر مرز مشترک در لاداخ، آروناچال پرادش و سکیم دارند.
مناطق مورد مناقشه بین هند و چین، به دلیل کوهستانی و صعب العبور بودن، دارای علامت گذاری مرزی مشخصی نیست و همین مسئله باعث شده که بارها طرفین همدیگر را متهم به تجاوز به قلمرو یکدیگر کنند.
تنشهای نپال و هند
در دهههای گذشته هند در نپال نفوذ گستردهای داشت. دو کشور دارای مرزهای باز تجاری و ادیان و آداب و رسوم مشترک میباشند.
با این وجود، نپال در هفته گذشته از انتشار یک نقشه سیاسی از سوی هند که مناطق مورد اختلاف را در خاک هند نشان میداد به شدت انتقاد کرد و اقدام به تولید یک نقشه جدید سیاسی جدید از سوی خود کرد. اما هند این نقشه را بیاعتبار دانسته و اعلام کرده است که آن واقعیتهای تاریخی را تغییر نمیدهد.
در نقشه جدید نپال که به تایید کابینه دولت این کشور رسیده است، مناطق "لیپولک"، "کلاپانی" و "لیمپیادورا" که هند نیز ادعای مالکیت آنها را دارد، در خاک نپال نشان داده میشوند.
گذرگاه لیپولک در غرب کلاپانی یک منطقه مورد اختلاف مرزی میان هند و نپال است. نپال اعلام کرده است که این منطقه متعلق به بخش "داروچولا" این کشور است. از سوی دیگر هند میگوید این منطقه بخش جدایی ناپذیر ایالت اوتراکند در این کشور میباشد.
وزارت امور خارجه نپال هفته گذشته ضمن احضار سفیر هند، به اقدام این کشور در ساخت یک جاده که لیپولک را به ایالت اوتراکند متصل میکرد اعتراض کرد.
اما هند اعلام کرده است که این جاده کاملا داخل خاک این کشور است و حاکمیت ارضی نپال را نقض نمیکند.
اختلافات ارضی هند و نپال شامل مناطق مختلفی است. هند منطقه 'مدهش' یا 'ترای' در جنوب نپال که به زبان هندی سخن میگویند را متعلق به این کشور میداند.
دو کشور همچنین دارای اختلاف در منطقه 'کلاپانی'در ایالت اوتاراکند هستند. نپال ادعا میکند رودخانه موجود در غرب منطقه کلاپانی، جریان اصلی رودخانه کالی است. اما هند معتقد است که رودخانه موجود در شرق منطقه کلاپانی جریان اصلی رودخانه کالی میباشد.
رودخانه 'کالی' منطقه 'مهاکالی' در نپال را از ایالت اوتاراکند هند جدا میکند. بر اساس توافق امضا شده میان نپال و هند در زمان استعمار انگلیس در سال 1816میلادی، رودخانه کالی به عنوان مرز غربی نپال با هند مشخص شد اما نقشههای ترسیم شده توسط نقشه برداران انگلیسی منشاء این رودخانه را در مناطق مختلف نشان میدهد.
این اختلاف در یافتن منشاء رودخانه باعث اختلاف مرزی بین هند و نپال شده است.
یکی از دلایل دیگری که تنشهای مرزی هند و نپال افزایش یافته است، نزدیک شدن نپال به چین است.
دهلی نو از نزدیک شدن نپال به چین ناراضی است. اما نپال میخواهد وابستگی خود به هند را کاهش دهد. در سال ۲۰۱۷ مسدود شدن مرزها از سوی هند باعث بحران شدید سوخت در نپال و همچنین کشته شدن بیش از ۵۰ نفر شد.
چین سرمایه گذاریهای خود را در نپال دو برابر کرده است و قصد دارد تا از زیرساختهای گسترده و دست نخورده نپال برای ساخت نیروگاههای برق آبی استفاده کند که این امر میتواند تجارت بین دو کشور را افزایش دهد.
نظر شما