به گزارش روز چهارشنبه روابط عمومی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، «مهدی فسنقری» در خصوص چرایی پروژه مشترک بین پژوهشگاه ICT و دانشگاه صنعتی امیرکبیر با عنوان ابررایانه «سیمرغ» اظهار کرد: تحریم کالاهای راهبردی به عنوان یکی از مشکلات اصلی در کشور به شمار می‌رود و بدیهی است ابررایانه‌ها که از قدرت پردازشی فوق‌العاده بالایی برخوردار بوده و کاربردهای راهبردی و نظامی دارند، همواره به عنوان یک کالای بسیار حساس به شمار می‌روند که فروش آنها به کشور با محدودیت‌های فراوانی روبرو است.
معاون پژوهش و توسعه ارتباطات علمی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات اضافه کرد: از طرف دیگر، با در نظر گرفتن اولویت مسائل امنیتی برای بسیاری از کاربردهای محرمانه نظامی و راهبردی، تأمین این نیازها از طریق منابع داخلی بسیار ضروری است.
وی ادامه داد: با توجه به اهمیت بالای دسترسی به سیستم‌های با توان پردازشی بالا در پیشرفت کشور، نیاز به توسعه مراکز پردازش فوق سریع که وظیفه ارائه خدمات پردازشی با کارایی بالا به تمامی صنایع، سازمان‌ها، مراکز علمی و پژوهشی و متخصصان و کارشناسان کشور را دارد، به عنوان ابزاری راهبردی در جهت تسهیل پیشرفت‌های علمی، مهندسی و فناورانه کشور کاملا احساس می‌شود.
فسنقری در خصوص اهداف اصلی طراحی و ساخت ابررایانه سیمرغ، گفت: ارتقاء جایگاه جهانی کشور و افزایش سهم تولید و صادرات محصولات و خدمات دانش بنیان (بند ۱ الزامات شبکه ملی اطلاعات) و گسترش ظرفیت و ایجاد امکانات لازم جهت شکل‌گیری اقتصادی ارائه خدمات بومی و محتوای اسلامی- ایرانی (بند ۴ ماده ۴-۲ سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی) مهمترین اهداف پروژه است.
طبق اظهارات معاون پژوهش و توسعه ارتباطات علمی پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات، همچنین ارائه خدمات پردازشی فوق سریع به بخش‌های مختلف از جمله حوزه علمی، جهت تأمین نیازهای دانشگاه‌ها، مراکز تحقیقاتی و علمی کشور، حوزه راهبردی، جهت تأمین نیازهای دستگاه‌های حاکمیتی کشور و حوزه تجاری، جهت تأمین نیاز بخش خصوصی کشور، در قلمروی اهداف این پروژه است.
وی ضمن بیان این موضوع که قرار گرفتن در بین ۱۰۰ ابر رایانه قوی دنیا از جمله اهداف کمی بلندمدت طرح است، گفت: وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات در مقام حامی طرح ابررایانه سیمرغ قرار دارد و هماهنگی اجرای طرح ابررایانه سیمرغ از طرف وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات به این پژوهشگاه واگذار شده است.
نظر شما