شهروندان هرمزگانی گوشت قرمز را از مراکز مورد تایید دامپزشکی خریداری کنند

دکتر کامبیز امجدی روز دوشنبه با اعلام این خبر به رسانه‌ها افزود: تب کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری ویروسی تب دار حاد و کشنده است که بوسیله کنه از حیوان به انسان منتقل می‌شود و به جز تبِ مختصر و گذرا به طور معمول هیچ علایمی در دام ها ندارد.
وی بیان داشت: دامداران، کارگران دامداری‌ها، ذبح کنندگان و سلاخان، کارگران کشتارگاه‌ها و بازرسان بهداشتی دامپزشکی و تمام افراد مرتبط با دام و نیز پرستاران، بهیاران و کادر درمانی شاغل در بیمارستان‌ها، از جمله افرادی هستند که بیشتر از دیگران در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند.
معاون سلامت دامپزشکی هرمزگان هشدار داد: باتوجه به فصل گرما و افزایش کنه ها احتمال شیوع بیماری تب خونریزی دهنده کریمه کنگو در استان هرمزگان افزایش پیدا می‌کند.
امجدی ادامه داد: ویروس بیماری تب کنگو در خون و بافت های بدن حیوان مبتلا وجوددارد که در این مواقع انجام کارهایی چون شاخ بری، پشم چینی، کشتار دام های آلوده و تماس افراد با خون و سایر بافت های دام آلوده ممکن است سبب انتقال بیماری شود.
وی یادآورشد: کشتار غیرمجاز و خارج از کشتارگاه بدون رعایت پوشش ایمنی و فروش گوشت آن یکی از نقاط حساس و خطرناک در انتقال این بیماری است.
این مسوول در دامپزشکی هرمزگان ادامه داد: گزش کنه، له کردن کنه با دست، تماس با خون و ترشح های خونی و گوشت آلوده از راه های انتقال بیماری می‌باشد.

راه های پیشگیری از انتقال بیماری تب کنگو

معاون سلامت دامپزشکی هرمزگان اظهارداشت: سمپاشی دام و اماکن دامی، تجهیز کشتارگاه‌های دام به سردخانه نگهداری گوشت و رعایت بهداشت فردی به هنگام تماس با دام، گوشت و آلایش دامی از راه‌های کنترل و پیشگیری بیماری تب کریمه کنگو است.
دکتر امجدی افزود: یکی دیگر از بهترین روش‌های جلوگیری از انتقال این بیماری، نگهداری لاشه دام پس از کشتار حداقل ۲۴ ساعت در دمای صفر تا چهار درجه سانتیگراد است که در کشتارگاه‌ها این مهم قبل از توزیع لاشه ی استحصالی به مراکز عرضه و فروش صورت می‌گیرد.
 وی گفت: علاوه بر رعایت بهداشت فردی، استفاده از دستکش در هنگام قطعه بندی گوشت در منازل توسط شهروندان نیز ضروری است.
«تب خونریزی دهنده کریمه کنگو (CCHF) یک بیماری ویروسی خونریزی دهنده تب دار حاد است که توسط کنه در بین حیوانات و دام‌ها گسترش می‌یابد. این بیماری از آسیا، آفریقا و اروپا گزارش شده و در کشورهای همسایه شامل عراق، ترکیه، افغانستان و پاکستان شایع می‌باشد. شیوع این بیماری در فصل گرم سال همزمان با فصل فعالیت ناقل و مخزن بیماری ( کنه‌ها) بیشتر مشاهده می‌گردد.
مهم ترین راه آلودگی کنه، خون خواری کنه نابالغ از مهره داران کوچک می‌باشد. یک بار آلودگی موجب می‌شود کنه در تمام طول مراحل تکامل آلوده باقی بماند و کنه بالغ ممکن است عفونت را به مهره داران بزرگ مثل دام‌ها منتقل کند. بیماری در حیوانات اهلی هیچ گونه علائم مشخصی ندارد و خطر انتقال بیماری در انسان در طی ذبح حیوان آلوده و یا یک دوره کوتاه پس از ذبح حیوان آلوده وجود دارد (به دنبال تماس با پوست یا لاشه حیوان). همچنین تماس با خون و بافت بیماران بخصوص در مرحله خونریزی یا انجام هرگونه اعمالی که منجر به تماس انسان با خون، بزاق، ادرار، مدفوع و استفراغ آنها گردد باعث انتقال بیماری می‌شود. بیمار در طی مدتی که در بیمارستان بستری است بشدت برای دیگران آلوده کننده است.
شروع علائم ناگهانی این بیماری حدود یک تا هفت روز طول می‌کشد. متوسط سه روز (بیمار دچار سردرد شدید، تب، لرز، درد عضلانی) بخصوص در پشت و پاها (، گیجی، درد و سفتی گردن، درد چشم، ترس از نور) حساسیت به نور می‌گردد. ممکن است حالت تهوع، استفراغ بدون ارتباط با غذا خوردن و گلودرد و احتقان ملتحمه در اوایل بیماری وجود داشته باشد که گاهی با اسهال و درد شکم و کاهش اشتها همراه می‌شود. تب معمولاً بین سه تا ۱۶ روز طول می‌کشد و تورم و قرمزی صورت، گردن و قفسه سینه، پرخونی خفیف حلق و ضایعات نقطه‌ای در کام نرم و سخت شایع هستند.
 در این بیماری تغییرات قلبی عروقی شامل کاهش ضربان قلب و کاهش فشارخون مشاهده می‌شود. کاهش گلبول‌های سفید (لکوپنی)، کاهش پلاکت ها (ترمبوسیتوپنی) و برخی اوقات کاهش بسیار شدید پلاکت ها نیز در این بیماری مشاهده می‌گردد.»