عصمت حضرت معصومه(س) از نوع علم حضوری است

قم-ایرنا- امام‌جمعه موقت تهران با اشاره به جایگاه والای حضرت فاطمه معصومه(س) گفت: عصمت حضرت معصومه(س) از نوع علم شهودی و حضوری بود که باعث می‌شد انگیزه گناه و انحراف در وی به وجود نیاید.

حجت‌الاسلام‌والمسلمین کاظم صدیقی عصر سه‌شنبه در حاشیه آیین کلنگ زنی مجتمع آموزشی کریمه اهل بیت در قم، ادامه داد: حضرت فاطمه معصومه(س) ازنظر درجات قرب از استثنائات و جز بزرگ‌ترین شخصیت‌ها در جهان اسلام است.

وی بیان داشت: در جایگاه این بانوی بزرگ همین مقدار کافی است که چهار امام معصوم در رابطه با شان و مقام شامخ وی سخن رانده‌اند.

وی تاکید کرد: طبق چند روایت موثق از ائمه معصومین زیارت این بانوی بزرگ جهان اسلام باسعادت اخروی انسان و عاقبت‌به‌خیری فرد هم‌معنا می‌باشد.

امام‌جمعه موقت تهران با اشاره به حدیثی از امام رضا(ع) گفت: زیارت حرم حضرت فاطمه معصومه(س) مساوی و برابر با زیارت امام هشتم است.

وی افزود: نام اصلی این بانوی بزرگ اسلام "فاطمه" است اما به دلیل ظرفیت بالای روحی و کرامت و کمالی که در این شخصیت جمع شده به "معصومه" ملقب شده است.

وی ادامه داد: عامل دیگر مقام عصمت حضرت فاطمه معصومه(س) این بود که وجود این بانوی بزرگ سرشار از محبت و عبودیت خداوند بود و این تجلی خدا او را از غیر حق منصرف می‌کرد.

صدیقی گفت: وقتی وجود فردی سرشار از عشق، محبت و عبودیت خداوند باشد همین محبت او را از روی آوردن به کارهای غیر خدایی بازمی‌دارد.

امام جمعه موقت تهران یادآور شد: شهر مقدس قم حرم اهل‌بیت(ع) است و مدیریت اصلی و معنوی این شهر با حضرت فاطمه معصومه(س) است.

وی ابراز داشت: ارتباط با این انوار مقدس و حرم‌های مطهر سبب طهارت روح و رسد کمالی ما می‌شود و بزرگ‌ترین نتیجه آن به خودمان برمی‌گردد.

امام‌جمعه موقت تهران در پایان خاطرنشان کرد: نتیجه احداث مجتمع‌های آموزشی و فرهنگی باید در افزایش روح معنویت و اخلاق‌مداری در جامعه منجر شود.

اول تا دهم ماه ذی‌القعده که با ولادت حضرت معصومه(س) آغاز و به ولادت حضرت علی ابن موسی‌الرضا (ع) ختم می‌شود، «دهه کرامت» نام‌گذاری شده ‌است.

حضرت معصومه(س) روز اول ذی‌القعده سال ۱۷۳ هجری قمری در مدینه دیده به جهان گشود. پدر بزرگوارش امام هفتم شیعیان حضرت موسی بن جعفر (ع) و مادر مکرمه‌اش حضرت نجمه خاتون (س) است.

حضرت معصومه در همان سنین کودکی مواجه با مصیبت شهادت پدر گرامی خود شد. لذا ازآن‌پس تحت مراقبت و تربیت برادر بزرگوارش حضرت علی بن موسی‌الرضا (ع) قرار گرفت.

در سال ٢٠٠ هجری قمری در پی اصرار و تهدید مأمون عباسی سفر تبعید گونه حضرت رضا(ع) به مرو انجام شد و آن حضرت بدون این‌که کسی از بستگان و اهل‌بیت خود را همراه ببرند راهی خراسان شدند.

یک سال بعد از هجرت برادر، حضرت معصومه (س) به شوق دیدار برادر و ادای رسالت زینبی و پیام ولایت به همراه عده‌ای از برادران و برادرزادگان به‌طرف خراسان حرکت کرد و در هر شهر و محلی مورد استقبال مردم واقع می‌شد. اینجا بود که آن حضرت نیز همچون عمه بزرگوارشان حضرت زینب(س) پیام مظلومیت و غربت برادر گرامی‌شان را به مردم مؤمن و مسلمان می‌رساندند و مخالفت خود و اهل‌بیت (ع) را با حکومت حیله‌گر بنی‌عباس اظهار می‌کردند.

بدین‌جهت تا کاروان حضرت به شهر ساوه رسید عده‌ای از مخالفان اهل‌بیت که از پشتیبانی مأموران حکومت برخوردار بودند، سر راه را گرفتند و با همراهان حضرت وارد جنگ شدند، درنتیجه تقریباً همه مردان کاروان به شهادت رسیدند، حتی بنابر نقلی حضرت(س) معصومه را نیز مسموم کردند.

به‌هرحال ، یا براثر اندوه و غم زیاد از این ماتم و یا براثر مسمومیت از زهر جفا، حضرت فاطمه معصومه(س) بیمار شدند و چون دیگر امکان ادامه راه به‌طرف خراسان نبود قصد شهر قم را نمودند. آن حضرت روز ٢٣ ربیع‌الاول سال ٢٠١ هجری قمری وارد شهر قم شدند. سپس در محلی که امروز «میدان میر» نامیده می‌شود شتر آن حضرت در جلو در منزل «موسی بن خزرج» زانو زد و افتخار میزبانی حضرت نصیب او شد.

 آن بزرگوار به مدت ١٧ روز در این شهر زندگی کرد و در این مدت مشغول عبادت و راز و نیاز با پروردگار متعال بود. سرانجام در روز دهم ربیع‌الثانی و بنا بر قولی دوازدهم ربیع‌الثانی سال ٢٠١ هجری پیش از آن‌که دیدگان مبارکش به دیدار برادر روشن شود، در دیار غربت و با اندوه فراوان دیده از جهان فروبست و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاند.

اخبار مرتبط

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha