میزبانی مسابقات بزرگ و تورنمنت‌های جهانی و قاره‌ای یکی از اهداف و چشم‌انداز ورزشی هر کشوری به شماری می‌رود؛ اهدافی که در صورت تحقق می‌تواند درآمد ارزی هنگفتی را به‌سوی کشور میزبان سرازیر کند. بخشی از این درآمد ناشی از تبلیغات و بخش دیگری از آن مربوط به توریست ورزشی است که اکنون به یکی از مهم‌ترین منابع ارزآوری در جهان تبدیل‌شده است. برای اثبات این ادعا لازم است نگاهی به درآمد میزبان‌های جام جهانی ۲۰۱۴ و ۲۰۱۸ داشته باشیم.
بنا بر اعلام کمیته برگزاری رقابتهای جام جهانی ۲۰۱۸، این مسابقات بیش از ۸۵۰ میلیارد روبل (حدود ۱۳.۵ میلیارد دلار) به تولید ناخالص داخلی کشور روسیه میزبان کمک کرد و در این بین فقط بخش گردشگری در طول برگزاری جام جهانی بین ۴۰ تا ۷۰ میلیارد روبل درآمدزایی داشت. همچنین کشور برزیل که برای فراهم شدن زیرساخت‌های میزبانی جام جهانی ۲۰۱۴ رقمی در حدود ۱۰ میلیارد دلار هزینه کرده بود، توانست بیش از ۶۰ میلیارد دلار ارزآوری داشته باشد. جام جهانی در کشور برزیل همچنین موجب ایجاد بیش از چهار میلیون شغل شد.
اهمیت این میزبانی‌ها تا جایی است که برخی از سران سیاسی کشورها برای کسب آن رایزنی مختلف انجام می‌دهند. البته کسب یک میزبانی تنها به رایزنی و هزینه نیست بلکه فراهم شدن یک میزبانی در سطح جهانی و قاره‌ای به زیرساخت‌هایی بستگی دارد که بخشی از آن ورزشی و بخشی نیز رفاهی و فرهنگی است.
اتفاقی که در چند سال اخیر رخ‌داده است شرایط را به سمت‌وسویی سوق خواهد داد که ایران بتواند در یک دهه آینده میزبان جام ملت‌ها باشد. اتفاقی که با نهضت ورزشگاه سازی در ایران در حال دنبال شدن است و تکمیل پروژه‌هایی مانند ورزشگاه شهدای فولاد (فولاد آرنا)، ورزشگاه پارس، ورزشگاه امام رضا (ع) و تکمیل ورزشگاه نقش‌جهان اصفهان این نوید را خواهد داد تا بتوانیم در آینده میزبان گروه‌های بزرگ و تورنمنت‌های معتبر در سطح جهان و آسیا باشیم. میزبانی که در حدود چهار دهه است که ایران از آن محروم بود.
البته تکمیل این ورزشگاه‌ها تنها اقدام وزارت ورزش برای کسب میزبانی نبود بلکه ورزشگاه آزادی یکی از اصلی‌ترین ورزشگاه‌های ایران در مهرماه سال ۱۳۹۷ توسط وزارت ورزش و جوانان به‌صورت کلی بازسازی و توانست میزبان بزرگ‌ترین مسابقه باشگاهی قاره کهن باشد. در این بازی بیش از ۲۵۰ شخصیت سیاسی و ورزشی جهان در ورزشگاه آزادی حضور پیدا کردند و میزبانی ایران موجب تحسین آنان شد.
در بخش‌های دیگر نیز زمینه‌های لازم برای میزبانی فراهم‌شده است. شاید یکی سدهای پیش روی میزبانی ایران بحث فرهنگی و ورود زنان به ورزشگاه ها بود. شکستن این سد هرچند سخت اما در مهرماه سال ۱۳۹۸ و در بازی ایران برابر کامبوج شکسته شد. دولت تدبیر و امید با همکاری نهادهای فرهنگی و ورزشی زمینه را به‌گونه‌ای فراهم کرد که خانواده‌های ایرانی بتوانند به‌راحتی در ورزشگاه حضور پیدا کنند و حضور زنان در بازی فینال لیگ قهرمانان و بازی‌های ملی موجب شد تا مقامات کنفدراسیون فوتبال آسیا و فیفا این اقدام ایران را مورد تحسین قرار دهند.
توسعه بخش خصوصی و سرمایه‌گذاری در بخش‌های ورزشی و هتلینگ از دیگر اقداماتی است که می‌تواند به‌راحتی شرایط میزبانی را به سود ایران رقم بزند. در شهرهای بزرگی مانند اصفهان، مشهد، شیراز و تبریز این سرمایه‌گذاری‌ها به بهترین شکل ممکن انجام شده است و شاید اگر این روند ادامه داشته باشد کسب میزبانی جام ملت‌های ۲۰۲۷ آسیا دور از انتظار نباشد.
نظر شما