در میان گزارش‌های مختلف از بروز تنش‌های مرزی میان هند و چین، چند گزارش در مورد سرمایه گذاری شرکت خودروسازی "گریت وال" چین در یک شرکت خودروسازی هندی در شهر پونا منتشر شد. "گریت وال" در واقع تفاهم نامه ای با دولت ایالت مهاراشترا امضا کرده که آن حدود ۲ میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار اعلام شده است.
هند و چین با جای دادن مجموع جمعیت هفت میلیارد و ۲۰۰ میلیون نفر، بازارهای بسیار بزرگی محسوب می‌شوند و فرصت های سرمایه گذاری عظیمی در هر ۲ کشور وجود دارد.
بر اساس قوانین هند، سرمایه گذاران خارجی باید با شهروندان این کشور وارد شراکت شوند که این شرکا معمولا شخصیت‌های ثروتمند و قدرتمند دارای نفوذ قابل توجه در شبکه سیاسی این کشور هستند. اخیرا دادگاه عالی انگلیس و ولز از شرکت "رلاینس" با ریاست "آنیل آمبانی" خواست تا بر اساس بخشی از یک قرارداد، مبلغ ۷۱۷ میلیون دلار به سه بانک چینی پرداخت کند. آمبانی ثروتمندترین شخص هند و همچنین در میان محدود میلیاردرهای جهان قرار دارد.
همچنین یک میلیارد دیگر هندی به نام "گاوتام ادانی"، رییس کنسرسیومی در شرکت "ایست هوپ گروپ" است که بزرگ‌ترین شرکت خصوصی چین به شمار می رود و قرار است چند کارخانه در منطقه "موندرا"ی این کشور بسازد.
چین دومین شریک بزرگ تجاری هند محسوب می‌شود. اما این تجارت به شدت به نفع چین است و هند دارای کسری تجاری ۵۳ میلیارد دلاری با این کشور است. در سال مالی ۲۰۱۸-۱۹ ارزش صادرات هند به چین نزدیک به ۱۷ میلیارد دلار بوده، اما ارزش واردات هند از چین در مدت مشابه بیش از ۷۰ میلیارد دلار اعلام شده است.
رهبران دو کشور اکنون باید اطمینان حاصل کنند که اختلافات در امتداد مرز مشترک سه هزار و ۴۸۸ کیلومتری به مناقشه بزرگ تبدیل نشده و سیاست در مسیر اقتصاد مانع ایجاد نکند. با این حال دهلی نو باید منافع ملی خود را تامین کرده و برای کاهش کسری تجاری خود با پکن از طریق افزایش صادرات و همچنین گسترش سرمایه گذاری چین در هند، اقدام کند.
آیا هند می‌تواند از وابستگی به تولید چین رهایی یابد؟
یکی از دلایل نارضایتی در هند، قانون اطلاعات چین است که شرکت‌های این کشور را مجبور به اشتراک گذاری داده‌های تجهیزات صادر شده به نقاط مختلف جهان با مراکز جمع آوری داده چین می‌کند. با این وجود دهلی نو سال گذشته با سرمایه گذاری شرکت "هوآوی" در بازار اینترنت بی‌سیم هند و راه‌اندازی اینترنت پر سرعت نسل پنجم (۵ جی) موافقت کرد.
شرکت "علی بابا"ی چین در هند دارای مراکز داده است و شرکت گوشی همراه "شیامی" نیز توانسته است ۲۹ درصد از بازار گوشی‌های هوشمند هند را به دست آورد.
با اوج گیری تنش‌های مرزی ۲ کشور، تبلیغات زیادی برای تحریم کالاهای چینی در هند صورت گرفت. پیش از آغاز این تنش‌ها، دولت هند سرمایه گذاری کشورهای همسایه را محدود کرد. مقامات هندی اعلام کرده اند این اقدام با هدف جلوگیری از تصاحب شرکت‌های بحران زده هندی در نتیجه شیوع ویروس کرونا انجام شده است. بدون شک در میان کشورهای همسایه هند، تنها چین قدرت اقتصادی لازم برای سرمایه گذاری گسترده در هند را دارد. این اقدام هند، اعتراض چین را به دنبال داشت.
شرکت‌های هندی مانند "بیگ بسکت"، "پی تی ام"، "اولا"، "بیجو"، "میک مایتریپ"، "زوماتو" و "سویگی"، در سال‌های اخیر توانسته‌اند با جذب سرمایه گذاری‌های گسترده‌ا از چین، فعالیت‌های خود را در داخل کشورشان گسترش دهند.
از سوی دیگر، در میان افزایش آمار مبتلایان به کرونا در هند، این کشور برای محافظت از کادر درمان خود به واردات کالاهای پزشکی از چین احتیاج دارد. چین در واقع یکی از بزرگ‌ترین کشورهای تولید کننده تجهیزات پزشکی در جهان است و کمتر کشوری می‌تواند مانند چین، تجهیزات ارزان قیمت تولید کند. در شرایطی که کسری تجاری هند در حال گسترش است و اقتصاد آن رو به رکود گذاشته است، این کشور نمی‌تواند به سراغ منابع گران تجهیزات پزشکی برود.
همچنین تولید هند وابسته به تامین مواد خام از سوی چین است که شامل طیف گسترده‌ای از ماشین آلات، از جمله ماشین آلات برقی، ماشین آلات نیمه هادی و غیره است. هند کود شیمیایی مورد نیاز خود را از چین وارد می‌کند. کالاهای مصرفی چین تا حد زیادی بازار هند را تحت الشعاع خود قرار داده است. بخشی از واردات هند از چین ضروری است. به عنوان مثال، دستگاه‌های مرطوب کننده که در نبرد با بیماری کووید-۱۹ مورد استفاده قرار می‌گیرند، در چین تولید می‌شوند. همچنین صابون‌های مایع که برای حفظ بهداشت فردی در مقابل ویروس کرونا بسیار ضروری هستند از چین وارد می‌شوند.
مصرف کنندگان هندی، خواهان کالاهای ارزان قیمت چین هستند و اقتصاد هند به سرمایه گذاری چین نیاز دارد. منافع شرکت‌های بزرگ هند که نقش مهمی در سیاست گذاری این کشور دارند، در راستای ادامه روابط تجاری با چین است.
برنامه هند برای خودکفا شدن: ساخت در هند، کاهش واردات
هم زمان با همه گیری ویروس کرونا و رکود شدید اقتصادی، هند به دنبال دستیابی به خودکفایی از طریق اصلاحات مالیاتی است و اولویت دولت برای انعقاد قرارداد با تولید کنندگان داخلی و همچنین وضع موانع غیر تعرفه‌ای برای جلوگیری از واردات است.
دهلی نو در حال تمرکز بر بخش‌های دارویی، چرم و وسایل خانگی است و دولت مرکزی از ایالت‌های این کشور درخواست کرده است با تغییر سیاست‌ها، به دنبال تشویق تولید کنندگان داخلی برای ساخت کالاها در داخل باشند.
وزارت بازرگانی هند چند بخش دیگر از جمله منسوجات پزشکی، الکترونیک، پلاستیک، اسباب بازی، جواهرات، داروخانه و فولاد را شناسایی کرده است که این کشور می‌تواند تولید داخلی آنها را افزایش داده و ظرف ۶ ماه آینده برای صادرات آنها اقدام کند.
دولت هند همچنین به دنبال جذب شرکتهایی است که قصد دارند مراکز تولید جدید در مناطق دیگر جهان احداث کنند. این کشور بر ۱۰ بخش مختلف مانند برق، دارویی، تجهیزات پزشکی، الکترونیک، مهندسی سنگین، تجهیزات انرژی خورشیدی، فرآوری مواد غذایی، مواد شیمیایی و منسوجات برای ارتقاء تولید متمرکز شده است. دهلی نو از سفارتخانه‌های خود در خارج خواسته است تا شرکتهایی که در این بخش‌های فعالیت می‌کنند را شناسایی کنند. نهاد دولتی سرمایه گذاری هند به نام "در هند سرمایه گذاری کنید"، از کشورهایی چون ژاپن، آمریکا، کره جنوبی و چین پیشنهاد سرمایه گذاری دریافت کرده است.
در هند بسازید یک طرح بزرگ ملی دولت هند است که در سال ۲۰۱۴ برای تسهیل سرمایه گذاری، نوآوری، ارتقاء مهارت‌های توسعه، حفاظت از مالکیت معنوی و ایجاد بهترین زیرساخت‌های تولیدی با کیفیت در این کشور طراحی شده است. هدف اصلی این ابتکار، جذب سرمایه گذاری از سراسر جهان و تقویت بخش صنعت هند است.
این برنامه برای رشد اقتصادی هند بسیار مهم است، زیرا هدف آن استفاده از استعدادهای پایه موجود در هند، ایجاد فرصت‌های اشتغال جدید و توانبخشی بخش‌های ضعیف‌تر جامعه هند است. این برنامه همچنین با هدف از بین بردن قوانین و مقررات غیر ضروری، ایجاد فرآیندهای اداری ساده تر، شفاف‌سازی دولت، مسئولیت پذیری و پاسخ گویی طراحی شده است.
نظر شما