به گزارش پایگاه خبری ساینس‌دیلی، لوپیناویر دارویی است که برای درمان HIV ساخته شده و هیدروکسی کلروکین در درمان مالاریا و روماتیسم کاربرد دارد. تا این اواخر هر دو دارو به عنوان ابزاری برای مقابله با ویروس کرونا مورد استفاده قرار می‌گرفتند.
این تحقیقات روی ۹۲ بیمار مبتلا به کووید ۱۹ انجام و مشخص شد، میزان لوپیناویر در پلاسمای بیماران تحت درمان با این دارو ۲ تا ۳ برابر بیماران مبتلا به HIV است اما میزان هیدروکسی کلروکین در محدوده عادی قرار دارد. بین میان نشانگرهای التهاب در خون بیمار و میزان لوپیناویر در پلاسما ارتباط قابل توجهی مشاهده می‌شود. وقتی التهاب با استفاده از داروی مهارکننده توسیلیزومب کنترل می‌شود، میزان لوپیناویر در پلاسما به میزان قابل توجهی کمتر از زمانی است که از داروی توسیلیزومب استفاده نمی‌شود. در نهایت محققان به این جمع‌بندی رسیدند که آنزیم های متابولیسم دارو در اثر التهاب سیستمی، مهار می‌شوند و به همین علت اثربخشی داروها کاهش می‌یابد.
علاوه بر این، با بررسی میزان تجمع دو داروی مورد مطالعه در ریه بیماران مبتلا به کووید ۱۹ مشخص شد تجمع این داروها در ریه به میزان لازم برای مقابله با ویروس کرونا نیست.
سازمان جهانی بهداشت با قطع تجویز هیدروکسی کلروکین و لوپیناویر برای بیماران مبتلا به کووید ۱۹ موافقت کرد. به اعتقاد محققان، نتایج این تحقیقات، تصمیم سازمان جهانی بهداشت را بر اساس مستندات و دلایل علمی توجیه می‌کند.
ویروس کرونا موسوم به «کووید ۱۹» اواسط ماه دسامبر (۲۴ آذر) در شهر ووهان واقع در مرکز چین گزارش شد، ابتدا از این بیماری به عنوان ذات الریه نام برده می شد، اما کمیسیون ملی بهداشت چین در ۳۰ دسامبر سال ۲۰۱۹ (۹ دی ماه ۹۸) به صورت رسمی شیوع این ویروس را در چین اعلام کرد.
تدروس آدهانوم مدیر کل سازمان جهانی بهداشت چهارشنبه ۲۱ اسفندماه ۹۸ در کنفرانسی خبری تاکید کرد که اگرچه واژه «همه‌گیر» (pandemic) به دلیل حساسیتی که دارد نباید بدون دقت مورد استفاده قرار گیرد، اما ارزیابی‌های این سازمان ویروس کرونا را «همه‌گیر جهانی» شناسایی و اعلام می‌کند. در حال حاضر بسیاری از کشورها درگیری این بیماری هستند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Antimicrobial Agents and Chemotherapy منتشر شده است.
نظر شما