حل مشکل ۶۰ ساله گرگروهای سواحل مکران

به گزارش ایرنا،  فرسایش خندقی خاک یا گرگروها از ۶۰ سال پیش به معضلی بزرگ برای کشاورزان و روستاییان ۲ شهرستان چابهار و دشتیاری تبدیل شده بود که با تدبیر دولت و اختصاص ۱۱۰ میلیارد تومان برای ساخت بندخاکی عورکی و اجرای بزرگترین طرح آبخیزداری کشور نورامیدی در دل کشاورزان و روستاییان جنوب سیستان و بلوچستان ایجاد شده است.

از بین رفتن کشاورزی سیلابی بر اثر حذف هیدرولوژیکی رودخانه کاجو براساس نقشه آبکندهای دشتیاری در دوره های زمانی ۱۳۳۵، ۱۳۴۷، ۱۳۷۲، ۱۳۸۸ و ۱۳۹۷ نشان می دهد که آبکندها بعد از سال ۱۳۷۶ سرعت پیشروی بیشتری( دو برابر) نسبت به چهار دهه قبل خود داشته اند، همین سرعت بالای پیشروی سبب شده که آبکندها به یک تا ۲ کیلومتری رودخانه کاجو در اطراف روستاهای چنگارک و عرب زهی برسد.

آبکندهای این منطقه سالانه بین ۱۰ تا ۶۷۰ متر پیشروی طولی دارند. پیشروی آبکندهای چنگارک در حد ۲۰۰ تا ۵۰۰ متر در سال بوده است یعنی در سال‌های آینده احتمال رسیدن آبکندها به رودخانه کاجو در صورت وجود ترسالی بسیار زیاد است که این مهم موجب حذف سیلاب از بالا دست منطقه و بی بهره ماندن بسیاری از روستاهای پائین دست(حدود ۱۲۰ روستا) از سیلاب و تخلیه آنها خواهد شد.

تخریب اراضی کشاورزی بر اثر پیشروی گالی ها
آبکندهایی با پیشروی ۶۷۰ متر در سال نظیر آبکندهای روستای بل‌شمل در منطقه پیر سهراب چابهار سالانه حدود ۸۵۰ هکتار زمین زراعی اطراف روستاها را تخریب می‌کند. در حالت فعلی عمق این کانالهای فرسایشی حدود پنج تا ۶ متر و به طور متوسط در مسیر کلی حدود سه متر است.

با فرض قیمت هر هکتار زمین زراعی حدود یک میلیون تومان در منطقه دشتیاری(بر اساس مبنای اخذ شده در سال ۱۳۹۰)، برآورد می شود سالانه در یک روستا مانند بل شمل حدود ۸۵۰ میلیون تومان تلفات و ضرر بر اثر پیشروی آبکندها ایجاد شود. اگر مقدار زمین تخریبی برای هر روستا معادل ۲۰ هکتار باشد میزان تلفات برای منطقه بالغ بر چندین میلیارد تومان خواهد بود. 

افزایش تولید رسوب و مشکلات لایروبی
بررسی‌های انجام شده در این منطقه نشان می دهد که حدود پنج هزار و۲۰۰ هکتار زمین زراعی و مرتعی در فاصله سالهای ۱۳۳۵ تا ۱۳۸۸ بر اثر فرسایش آبکندی تخریب و از دسترس خارج شده است.  اگر عمق سه متر را برای متوسط عمق آبکندها در نظر گیریم رسوبی معادل ۱۵۶ میلیون متر مکعب خاک از منطقه خارج و وارد بندر و زمین های گواتر شده است که هزینه های بسیار زیادی برای لایروبی بندر و خسارات وارده به صنعت پرورش میگو وارد کرده است.  لازم به ذکر است که برای لایروبی چند میلیون متر مکعب رسوب هزینه چند میلیاردی لازم است.

تشدید فرسایش خاک و اثرات منفی ناشی از آن
خاک سازی در شرایط خوب دنیا یک تن در هکتار در سال است( Roose, ۱۹۹۳).  حد مجاز فرسایش خاک در کشورهای پیشرفته حدود پنج تا ۱۰ تن در هکتار است هرچند که بایستی در حد میزان خاک سازی باشد.

میزان فرسایش خاک در قاره آسیا به طور متوسط سالانه بین ۳۰ تا ۴۰ تن در هکتار است که سه تا چهار برابر کشورهای غربی است. در منطقه دشتیاری میزان فرسایش آبکندی سالانه معادل ۱۰۰ تن در هکتار است که از متوسط آسیا بسیار بیشتر است.

این میزان فرسایش نشانه ای از سیر قهقرائی اکوسیستم دشتیاری است و با این وضعیت نمی توان به کشاورزی پایدار امید داشت. لذا لازم است با مدیریت مناسب فرسایش خاک برای پیشگیری و کنترل فرسایش برنامه ریزی کرد. بررسی میدانی در دشتیاری نشان داده که حدود ۲۰ سانتی متر از خاک سطحی منطقه در اثر فرسایش خاک سطحی شیار برداشته شده است که این امر بستر تولید را در سطح سه هزار و۸۰۰ هکتار از اراضی خسارت دیده غیر ممکن می کند.

فرسایش خاک در عرصه دشتیاری سبب شده که ۹۰ درصد باران در زمین نفوذ نکند و به صورت رواناب و سیلاب بر سطح زمین جاری شود لذا بایستی طرحهایی برای افزایش نفوذ آب به درون خاک اجرا کرد و نیاز است تا این مطالعه و بررسی انجام و پرو‍‍‍ژه های لازم به موقع به مرحله اجرا درآید.

یک تن خاک دارای یک تا ۶ کیلوگرم ازت، یک تا سه کیلوگرم فسفر و ۳۰ کیلوگرم پتاس است. در حالیکه با ایجاد فرسایش خاک شدید میزان ازت به حد ۰/۱ تا ۵/۰ کیلوگرم می رسد.

اگر برآورد ۱۰۰ تن در هکتار فرسایش آبکندی در دشتیاری را بپذیریم یعنی حداقل ۲۵ تن آن مربوط به سطح زمین بوده لذا در هر هکتار میزان ۲۵ کیلو گرم ازت تلف می شود که کشاورزان بایستی برای تامین ازت تلف شده حداقل ۱۰ هزار تومان در هکتار و در عرصه سه هزار و۸۰۰ هکتاری معادل ۳۸ میلیون تومان در سال هزینه عدم وجود مدیریت مناسب فرسایش را بپردازند که بر قیمت تولید محصول افزوده و یا از درآمد کشاورزان کاسته می شود و شرایط را برای کشاورزی منطقه سخت تر می کند.

یک هکتار خاک سطحی زراعی دارای ۱۰۰ تن ماده آلی است ولی در خاک های منطقه دشتیاری این میزان ۲۵ تن در هکتار است که ۹۵ درصد ازت و ۵۰ درصد فسفر در این ماده آلی نهفته است. برای مدیریت این تلفات نیز بایستی فکری کرد تا از میزان مشکلات منطقه کاسته شود.

تخریب راهها و منازل روستایی
فرسایش آبکندی بدلیل ایجاد کانال های عمیق به عمق متوسط ۳ متر و عرض ۲۰ تا ۵۰ متر امکان تردد وسایط نقلیه را کاهش می دهد و بسیاری از روستائیان قادر به رساندن به موقع محصولات خود به بازار های هدف نخواهند بود و ضایعاتی در حد۲۰ درصد را بدنبال خواهدداشت که رقم قابل توجهی خواهد شد.  همچنین هزینه حمل محصول حداقل ۱۰ درصد افزایش خواهد یافت. همه این موارد بر کشاورزان و تولید کنندگان فشار مضاعف وارد خواهد ساخت.

اگر اثرات دیگر آبکند نظیر تشدید تخلیه آب زیرزمینی در اطراف آبکندها، تخریب راه ها و منازل روستائی، مهاجرت اجباری، کاهش ۲۵ درصدی تولید محصولات زراعی بدلیل کاهش رطوبت خاک اراضی اطراف آبکندها و رسوب گذاری در بندر چابهار را منظور کنیم زیان فرسایش آبکندی سالانه بالغ بر چند صد میلیارد تومان خواهد بود که دولت قادر به تامین آن نخواهد بود وآبادی وآبادانی نیز از این منطقه رخت بر می بندد.

لذا به نظر می رسد هزینه کرد مبلغ مورد برآورد اجرای این پروژه، این امکان را بوجود خواهد آورد که مردم این منطقه امید به زندگی داشته باشند و هم در ایجاد شغل و تولید محصول انگیزه مند شده و هم از هزینه های سر بار ناشی از مهاجرت، بیکاری و اقدامات خلاف جلوگیری بعمل آید.

فرسایش خندقی (گرگروها و یا گرگروک) عوامل ایجاد و آسیب های حاصل از آن

بررسی میدانی و مدارک موجود در باره ایجاد آبکند در منطقه دشتیاری، پیرسهراب، پلان، تلنگ و چابهار در جنوب استان سیستان و بلوچستان محدوده سواحل مکران نشان می دهد که از بین سه دسته کلی علل مطرح شده در باره ایجاد آبکند در اکوسیستم های مختلف، علل دخالت و تخریب انسانی و اقلیم نقش تعیین کننده ای دارند.

طبیعت این منطقه نشان از رگبارهای شدید دارد و سیلاب تولید شده پس از سرازیر شدن از مناطق پر شیب وارد آبراهه های طبیعی نظیر رودخانه کاجو می شود و در مقاطعی از رودخانه بدلیل کافی نبودن گنجایش مصب رودخانه در عبور سیلاب طغیان کرده و سیلاب وارد مناطق کم شیب دشتی می شود.

این طبیعت وحشی منطقه هنوز نیز واقعیتی انکار ناپذیر است و گهگاهی بروز می کند. ولی تغییری که در طول سالیان متمادی در منطقه صورت پذیرفته شامل تغییر ویژگی های سطح خاک، نوع کاربری و دخالتهای انسان به عنوان بهره بردار در اکوسیستم فعلی است که در این قسمت به برخی از آنها اشاره می شود.

مقایسه پوشش گیاهی و کاربری اراضی نشان داد که دلایلی نظیر افزایش جمعیت و تخریب پوشش گیاهی بدلیل چرای مفرط و یا بروز خشکسالی ها سبب مستعد شدن سطح خاک برای بروز پدیده فرسایش شده است.

از طرف دیگر سطوح افزایش دهنده رواناب نظیر سطوح لخت بدون پوشش و مناطق مسکونی نیز افزوده شده و بر حجم رواناب یا سیلاب خروجی از رودخانه کاجو نیز افزوده و در نتیجه بایستی منتظر پاسخ سیستم به صورت فرسایش شدید از نوع آبکندی بود.

آبکندهای منطقه دشتیاری از نظر پلان عمومی
آبکندهای این منطقه به صورت آبکندهای پنجه ای طبقه بندی می شوند که بیشتر مربوط به مناطق دشتی با شیب کم هستند که رواناب یا سیلاب قادر به حرکت در سطح وسیع و ایجاد آبکند در نقاط مختلف و مرتبط به هم است.

پلان پنجه ای آبکندهای منطقه دشتیاری سیستان و بلوچستان
آبکندهای منطقه از نوع آبکندهای دارای عمق متوسط و نسبت عرض بالا به عمق بزرگتر از یک متر هستند. این نسبت عرض به عمق نشان می دهد که عرض آبکندها بزرگتر از عمق آنها است و از نظر تخریب اراضی زراعی و روستاها و ابنیه حائز اهمیت هستند.

نسبت عرض به عمق با حرکت از پائین دست منطقه و آبکندها به سمت پیشانی آنها افزوده می شود و در برخی از نقاط به نسبت های بزرگتر سه و چهار متر می رسد. عمق آبکندها از حدود کمتر از یک متر در منطقه عیدوبازار به بزرگتر از هشت متر در اطراف روستاهای بل شمل می رسد.  

عمق بیشتر آبکند ها نشانه ارتفاع بیشتر ریزش سیلاب به درون پیشانی و ارتفاع بیشتر سیلاب است. در اولویت بندی کنترل آبکندها می توان از این نوع نسبتها استفاده کرد.

آبکندهای منطقه مورد مطالعه از نظر شکل مقطع عرضی از نوع u شکل است ولی در برخی نقاط به دلیل ریزش کناره ها در نتیجه ریزش بلوک ها مقطع عرضی u شکل تبدیل به مقطع عرضی ذوزنقه ای شده است.

کلنگ زنی بندخاکی عورکی چابهار با اعتبار ۱۱۰ میلیارد تومان

کلنگ ساخت بندعورکی چابهار با اعتبار ۱۱۰میلیارد تومان با حضور معاون وزیر جهاد کشاورزی و رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور، استاندار سیستان وبلوچستان، نماینده مردم چابهار، نیکشهر، دشتیاری، کنارک وقصرقند در مجلس شورای اسلامی و مدیران جهادکشاورزی این استان به زمین زده شد که به گفته معاون وزیر جهاد کشاورزی این پروژه هم اینک بزرگترین پروژه آبخیزداری کشور با این شرایط سخت بی پولی و تحریم ها است.

معاون وزیر جهاد کشاورزی و رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور در مراسم کلنگ‌زنی این پروژه آبخیزداری اظهارداشت: بندخاکی عورکی به طول هشت هزار و۴۰۰ متر، عرض تاج سازه چهار متر و حجم عملیاتی خاکی آن ۱۳۲ هزار و ۲۳۵ مترمکعب و نوع سازه بندخاکی با تراکم ۹۵ درصد است.

دکتر مسعود منصور افزود: دبی طراحی شده برای این بند خاکی، دبی سیلاب ۲۵ ساله چهار هزار و ۹۲۳ مترمکعب بر ثانبه و دبی سیلاب ۵۰ ساله پنج هزار و۹۸۱ مترمکعب بر ثانیه است.

وی کنترل و هدایت سیلاب رودخانه کاجو، مدیریت وکنترل گسترش گالی ها در حوزه کاجو و جلوگیری از پیش روی گروگروها برای جلوگیری از تخریب اراضی کشاورزی و مسکونی و زیرساخت‌ها را از جمله اهداف ساخت این بند خاکی عنوان کرد.

رییس سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور خواستار هم افزایی همه دستگاه ها در مبارزه با پدیده خطرناک گرگروها (فرسایش خندقی خاک) شد و بر تشکیل کارگروه استانی با محوریت استانداری و حضور دستگاه های مرتبط تاکید کرد.

استاندار سیستان وبلوچستان نیز بر اهمیت حفظ خاک و احیای کشاورزی این منطقه مستعد و توسعه فعالیت‌های کشاورزی، دامداری و پیگیری تامین اعتبار تاکید کرد و گفت: زمین‌های دشتیاری، پلان، پیرسهراب و عورکی و سایر مناطق چابهار در تولید انواع محصولات کشاورزی، سبزی و صیفی، میوه های گرمسیری و نیمه گرمسیری اهمیت زیادی دارند.

احمدعلی موهبتی از توجه سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور در مهار گرگروها و ساخت بندهای آبخیزداری قدردانی کرد و اظهارداشت: از خواسته‌های مهم مردم انجام این‌گونه کارهاست که رضایت آنان را جلب می‌کند.

وی گفت: گرگروها از تهدیدات جدی فرسایش خاک در شهرستان های چابهار و دشتیاری هستند و باید هر چه سریعتر جلوی این پدیده مخرب با اجرای طرح های آبخیزداری گرفته شود.

جمع بندی و تحلیل هزینه خسارات وارده به منطقه 
در نظر گرفتن توجیه اقتصادی در کلیه پروژه‌های عمرانی و کشاورزی بسیار ضروری و مهم است البته عواید بعضی از پروژه‌ها بصورت ریالی قابل محاسبه نیست، اما باید توجه کرد که در اجرای طرحهای منابع طبیعی و بخصوص طرحهای جامع آبخیزداری منافع حاصله متنوع و گوناگون است. بعضی از منافع قابل تبدیل به ارزش ریالی بوده و محسوس می‌باشند ولی بعضی دیگر قابلیت کمی شدن ندارند.

از آنجائیکه شاخص‌های اقتصادی در هر طرح با توجه به اهداف ذکر شده در آن بررسی می‌شود و منافع نیز نشان دهندة میزان موفقیت در رسیدن به هدف به شمار می‌روند. لذا می‌توان با بررسی منافع بدست آمده از اجرای پروژه، میزان موفقیت پروژه را بدست آورد. غالباً بررسی اقتصادی بودن اجرای طرح به عنوان یک شاخص اصلی قبل از اجرای طرح صورت می‌گیرد تا بتوان براساس آن هزینه‌های انجام شده را توجیه کرد.

بالطبع بودجه نیز در منطقه‌ای هزینه خواهد شد که منافع بدست آمده بیشتر از هزینه‌ها باشد و پروژه‌هائی که میزان منافع کمتری نسبت به هزینه‌ها دارند تخصیص بودجه برای اجرای آنها صورت نمی‌گیرد و حتی در پروژه‌هائی که منافع با هزینه برابر است در صورتی می‌توان بودجه‌ای را برای اجرا در نظر گرفت که مسائلی از قبیل اشتغال، آموزش، مسائل اجتماعی و نفع عمومی موردنظر باشد.

با توجه به اینکه در سطح حوزه‌های آبخیز کشور، تخریب شدید منابع طبیعی وجود دارد، سرمایة زیادی برای اجرای طرحهای حفاظت و اصلاح منابع طبیعی در سطح حوزه‌های آبخیز مورد نیاز است. در حال حاضر در کشور ما محدودیت سرمایه جهت سرمایه‌گذاری در حوزه‌های آبخیز وجود دارد. بنابراین طرحهایی باید با این سرمایة محدود به اجرا درآیند که حداکثر بازدهی را از نظر ایجاد پوشش گیاهی، حفظ آب و خاک داشته باشند. تمامی فواید حاصل از اجرای طرح باید به صورت کمی درآید بدیهی است که برخی از مزایای طرح مانند اثرات زیست‌محیطی، تلطیف هوا و … که قابل تبدیل به کمیت نیستند در محاسبات وارد نمی‌شوند.

کنترل گرگروها  از جمله پروژه هایی است که با ماهیت  حفظ و احیاء منابع طبیعی از اهمیت زیادی به لحاظ اقتصادی و اجتماعی در سطح منطقه، استان و حتی کشور برخوردار است.

۱۲۰ روستای سواحل مکران مورد تهدید جدی گرگروها

رییس اداره منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان‌های چابهار و دشتیاری در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: محدوده گرگروها در سه سطح حوزه حاشیه رودخانه کاجو، گرگرو به مساحت ۸۰۰ هزار هکتار، سطح بحرانی به مساحت ۱۳۰ هزار هکتار و سطح فوق‌بحرانی در سطح ۲۰ هزار هکتار تقسیم بندی شده است که در مرحله نخست تهیه مطالعات و عملیات اجرایی در سطح فوق‌بحرانی اجرایی می شود.

غلامرضا راهداری با ابراز خوشحالی از تخصیص ۱۲۰ میلیارد تومان اعتبار بعد از حدود ۶۰ سال برای ساخت بندخاکی و جلوگیری از پیشروی گرگروها افزود: در صورتیکه از پیشروی گرگروها جلوگیری نمی شد در سالهای آینده شاهد از بین رفتن اراضی کشاورزی بر اثر حذف هیدرولوژیکی رودخانه کاجو خواهیم بود و در واقع تخریب راه ها، خطوط انتقال برق، اراضی کشاورزی و منازل مسکونی همه این زیرساخت مورد تاخت و تاز گرگروها قرار می گیرد.

وی با بیان اینکه باز شدن ردیف اعتباری برای مقابله با گرگروهای چابهار می تواند نقش تاثیرگذاری برای مقابله با این پدیده مخرب داشته باشد، خاطرنشان کرد: اهمیت تخصیص ۱۱۰ میلیارد تومان اعتبار در سالجاری برای جلوگیری از فرسایش خندقی خاک با ساخت بندآبخیزداری از آنجایی است که از سال ۱۳۳۵ یعنی با گذشت بیش از ۶۰ سال لبخند بر لبان کشاورزان و روستائیان جاری شده و امیدواریم بزودی شاهد رونق اقتصادی، افزایش سطح زیرکشت محصولات کشاورزی و افزایش تولید و اشتغال باشیم.

وی گفت: در طول ۶۰ سال گذشته تاکنون توجه چندانی نشده و بصورت مسکن یک طرحی اجرا شده که قابل حل مشکلات نبوده و همچنان شاهد پیشروی این پدیده مخرب بودیم لذا این اقدام خوشحالی مردم را در پی دارد.

وی بیان کرد: یکی از مهم ترین مشکلات منطقه توسعه گرگروهاست که می توانست باعث مهاجرت و تخلیه ۱۲۰ تا ۱۴۰ روستا شود و این یعنی مهاجرت اجباری هزاران نفر از ساکنان روستاهای چابهار و دشتیاری و توسعه حاشیه نشینی در شهرها خواهد بود.

وی ادامه داد: عدم تخصیص اعتبار سبب می شد تا کم کم شاهد گسترش گرگروها در چابهار باشیم و این امر به بحران غیر قابل کنترل تبدیل می شد چون این روند موجب تخلیه آب زیرزمینی در اطراف آبکندها، تخریب راه های روستایی و بین شهری، منازل روستایی و اراضی کشاورزی می شود.

قدردانی نماینده مجلس از دولت برای کنترل گرگروهای سواحل مکران

نماینده مردم شهرستان های چابهار، نیکشهر، کنارک، قصرقند و دشتیاری در مجلس شورای اسلامی نیز به خبرنگار ایرنا اظهار داشت: پیش بینی اعتبار بیش از ۱۰۰ میلیارد تومانی و آغاز عملیات آبخیزداری برای کنترل گرگروها جای خوشحالی است و از این بابت از تلاش همه مسوولان و دولت تدبیروامید قدردانی می کنیم.

معین‌الدین سعیدی با اشاره به اینکه تخصیص اعتبار برای مدیریت فرسایش خندقی(گرگروک ها) یعنی ساخت سیل بند عورکی منجر به خوشحالی مردم شده و این اقدام بعد از سالها تلاش و پیگیری مردم و مسوولان محلی، استانی و کشوری برگ زرین دیگری از خدمات نظام جمهوری اسلامی در این منطقه محروم و کمتر توسعه یافته است.

وی از تمامی مسوولان و تلاشگران این عرصه و از همه مهمتر مطالبه گری صحیح، اصولی و کارشناسی مردم تقدیر و بیان کرد: یکی از آرزوهای دیرینه مردم محقق شده و تکمیل طرح های آبخیزداری در پایین دست سدهای پیشین و زیردان شاهد آبادانی و عمران مناطق چابهار و دشتیاری و توسعه کشاورزی و دامداری خواهیم بود.

وی بیان کرد: سالانه ۱۰۰ تن در هکتار خاک حاصلخیز چابهار و دشتیاری از طریق فرسایش خندقی و آبکندی گرگروها از بین می رود و میزان پیشروی طولی آنها در منطقه سالانه بین ۱۰ تا ۶۷۰ متر است که با این پیشروی احتمال رسیدن آبکندها به رودخانه کاجو در صورت وجود ترسالی بسیار محتمل است.

وی افزود: میزان فرسایش آبکندی در منطقه دشتیاری معادل سالانه ۱۰۰ تن در هکتار که از متوسط قاره آسیا بسیار بیشتر است.

سعیدی گفت: چنانچه از پیشروی گرگروها جلوگیری نمی شد در سالهای آینده شاهد از بین رفتن اراضی کشاورزی و تهدید جدی تخریب روستاها می بودیم.

روستای لانیاری در خطر گرگروک‌ها

دهیار روستای لانیاری در گفت وگو با خبرنگار ایرنا اظهار داشت: روستای لانیاری از سه طرف در محاصره  گرگروها قرار گرفته و کمتر از ۵۰ متر به تخریب مانده تا روستا را تخلیه کنیم.

زاهد جدگال افزود: با پیشروی گرگروها یک قسمت از این روستا کاملا تخریب شده و اهالی آن قسمت از روستای لانیاری مجبور به کوچ اجباری شدند.

وی بیان کرد: هم اینک با کمترین بارندگی گرگرو داخل روستا خواهد آمد لذا مسولان باید فکراساسی برای گرگروهای روستای لانیاری کنند.

وی با اشاره به اینکه این گرگروک‌ها تر و خشک نمی‌شناسند مسلما هر چه روستا همجوار لانیاری هست از جمله اچوبازار، بلینگی و کورکچ همه را تخریب و گرگروک ها به رودخانه اصلی می رسند و پایین دست را تخریب و ویران می کنند.

شه بخش جدگال نیز گفت: از اینکه در این شرایط سخت دولت به فکر مردم دشتیاری در حل مشکلات گرگروها است صمیمانه قدردانی می کنیم. 

گرگروک ۱۸۰ هکتار اراضی کشاورزی روستای غلام محمدبازار عورکی را نابود کرد

دهیار روستای غلام محمد بازار عورکی نیز به خبرنگار ایرنا گفت: ۶۳ خانوار با ۲۹۳ نفر جمعیت در این روستا سکونت دارند و درآمد اکثر خانواده ها با کارهای کشاورزی از قبیل صیفی جات مثل بادمجان، گوجه و یونجه تامین می شده که در ماههای اخیر نزدیک ۱۸۰ هکتار از باغات و مزارع کشاورزی را گرگروک از بین برده است.

سمیه میهن‌خواه افزود: گرگروک‌ها تا یک متری خانه‌های مردم رسیده و درروستای غلام‌محمدبازار عورکی نزدیک به ۵۰ هکتار از زمینهای حاصلخیز و کشاورزی مردم را شسته و نابود کرده است.

وی ادامه داد: مردم روستاها نگران این هستند که اگر دوباره سیلاب جاری شود که حتما هم جاری می شود خانه و زندگیشان که با سختی درست کرده اند تخریب و تمام داروندارشان از دست می رود.

دهیار روستای غلام محمد بازار عورکی با قدردانی از تلاش های دولت برای کنترل گرگروها خاطرنشان کرد: امیدواریم با ساخت بندخاکی عورکی جلوی فرسایش خاک ارزشمند و حاصلخیز این منطقه گرفته شود و شاهد عمران و آبادانی و افزایش اشتغال در روستاها با گسترش کار کشاورزی باشیم.