جراحی استقلال برابر الشرطه؛ هنوز به بازگشت خودکشی کرده، امید هست

به گزارش ایرنا، استقلال بعد از ۲۱۶ روز دوباره در لیگ قهرمانان آسیا به میدان رفت و سومین دیدار خود در مرحله گروهی را انجام داد. اولین بازی رسمی با هدایت مجید نامجو مطلق که ماحصل آن تساوی یک بر یک و در حسرت پیروزی ماندن بود. آبی‌پوشان تهرانی که با لباس سفید به زمین رفته بودند برابر الشرطه عراق نمایش خوبی از خود بر جای نگذاشتند و ۲ امتیاز مهم را از کف دادند تا عملیات صعودشان پر پیچ و خم شود.

همانطور که می‌دانید پیروزی در برابر نماینده عراق، صعود استقلال به مرحله یک هشتم نهایی را قطعی می‌کرد و حتی شانس برای سرگروهی و فرار از دیدار برابر الهلال هم وجود داشت ولی این اتفاق در عمل رخ نداد. نماینده تهرانی کشورمان برابر حریف نه چندان قدرتمند و کاملا بومی خود تن به یک تساوی کم‌ارزش داد.

نادیده گرفتن تنها نقطه قوت و تنها ستاره الشرطه

پیش از بازی گفته شده بود و دیده بودیم که الشرطه روی ضربات ایستگاهی برنامه‌ریزی دقیقی دارد. آنها از لحاظ مهره تیم قدرتمندی نیستند و اینجور تیم‌ها به ضربات ایستگاهی وابستگی بیش از حدی دارند. از همین حربه در ۲ بازی با الاهلی هم گل زده بودند و هم موقعیت خطرناک ایجاد کرده بودند ولی مشاهده کردیم که استقلال در درون زمین یک ناآگاه کامل بود. تیمی که انگار برای اولین بار است الشرطه را می‌بیند. تیم عراقی بارها با ضربات ایستگاهی خطر ایجاد کر و نهایتا به گل رسید. مازن فیاض، ستاره ۲۳ ساله این تیم در بازی رفت هم اثبات کرده بود که بهترین بازیکن تیمش است و از قدرت بالایی در انجام دادن حرکات انفرادی با توپ برخوردار است. او به الاهلی هم گل زده بود اما به راحتی در میان استقلالی‌ها جولان می‌داد و همه کار می‌کرد و بدشانس بود که تعداد گل‌هایش از یک تجاوز نکرد.

عدم تمرکز داخل زمین به خاطر اتفاقات بیرون از زمین

مانند بازی با تراکتور استقلال در درون زمین تمرکز کافی را نداشت و این بدون شک به از هم گسیختگی بیرون از زمین و مدیریت باشگاه مربوط می‌شود. تیمی که سرمربی‌اش قطعا بعد از لیگ قهرمانان نباشد و سرمربی بعدی تیم هم مشخص نباشد، نباید اوضاع بهتر از این داشته باشد. در فینال جام حذفی هم استقلال نیمه اول را به حریف داد و نتوانست کمر راست کند. این بارهم ماجرا فرقی نداشت. بازهم ۴۵ دقیقه نخست به تیم حریف تقدیم شد و تلاش‌های نیمه دوم هم نتوانست بازی را به طور کامل برگرداند.

رضاوند و باقری، کریمی نمی‌شوند

خود علی کریمی و حتی برخی از کارشناسان معتقد بودند بعد از جدایی این بازیکن، نفراتی نظیر فرشید باقری و آرش رضاوند توانایی پر کردن جای خالی شماره ۶ تیم را دارند ولی همه به چشم دیدیم که تفاوت زیادی بین این نفرات وجود دارد. باقری بازیکن باکیفیت اما پرنوسانی است. او زیاد مصدوم می‌شود و روند بازی‌اش سینوسی است؛ یا عالی یا فاجعه. و دیشب(یکشنبه) شاهد فاجعه بودیم. رضاوند هم نه فقط در برابر الشرطه که پیش از این هم نشان داده بود توانایی‌اش در حد و اندازه‌های فیکس بازی کردن در استقلال نیست چه برسد که بخواهد جای فرمانده تیم را پر کند. دقایق زیاد بازی کردن آرش بیشتر به خاطر نبود و یا کمبود مهره بوده تا توانایی فردی‌اش. در نیمه دوم با حضور کریمی، خط میانی ضرباهنگ پیدا کرد و توانست حملات زیادی را برنامه ریزی کند. او در استقلال جانشینی ندارد و این یک واقعیت محض است.

شیخِ ناآماده و آنالیز شده

دیاباته آماده نبود. او دیر به تیم اضافه شد و با توجه به فیزیک و سن و سالی که دارد اگر در شرایط ایده‌آل نباشد نمی‌تواند به تیم کمک کند. او مقابل الشرطه شبحی از شیخ دیاباته بود و به خوبی هم آنالیز شده بود. مهار کردن بازیکنی با استایل دیاباته، کار چندان پیچیده‌ای نیست. این یک هشدار بود برای استقلال تا به فکر پلن دیگری در فصل جدید باشد و وابسته به ستاره آفریقایی خود نباشد. شاید ارسلان مطهری شایستگی‌های این را داشته باشد که بیش از این مورد اعتماد قرار بگیرد.

ضعف در ضدحمله‌ها

وقتی روی دروازه حریف خیمه‌ زده‌اید، باید مراقب توپ های برگشتی و ضدحمله‌های احتمالی حریف باشید. بارها در نیمه دوم شاهد این بودیم که حملات استقلال وقتی برگشت می‌خورد پوشش لازم ایجاد نمی‌شد و تیم حریف با تعداد نفرات خطرناک به سمت دروازه حسینی می‌آمد. ناتوانی فردی، بدنی و عدم جاه‌طلبی تیم عراقی بود که باعث شد استقلال گل‌های بعدی را دریافت نکند. در بازی با الاهلی باید مراقب این قضیه بود. تیم عربستانی انتقالش از دفاع به حمله بهتر است، نفرات باکیفیت‌تری دارد، بیشتر از استقلال استراحت کرده و درگیر احساسات نیست.

عدم دقت در زدن ضربات نهایی

نه فقط در زدن شوت، بلکه در ارسال پاس هم بازیکنان استقلال دقت بالایی نداشتند. بخشی از آن به همان عدم تمرکز برمی‌گردد و بخشی دیگر به استرس و دستپاچگی. کادر فنی باید بازیکنان را به آرامش دعوت می‌کرد و اگر این اتفاق رخ نداده باید برای بازی آخر این ماجرا اتفاق بیافتد. بازیکنان باید بدانند موقعیت عالی در یک مسابقه آسیایی خیلی زیاد نصیب نمی‌شود و باید قدرش را دانست.

به بازگشت خودکشی کرده، امید هست

همه این‌ها را گفتیم و می‌دانیم از شرایط سخت استقلال مطلع‌ هستید اما همین تیمی که شبیه بیمار خودکشی کرده می‌ماند و با تصمیمات اشتباهی خودی‌ها به این وضعیت دچار شده هنوز نفس می‌کشد و به بازگشتش امید هست. باید در ۴۸ ساعت باقیمانده تا بازی برابر الاهلی عربستانِ از پیش صعود کرده و سرگروه شده، بیشتر از لحاظ روانی تیم را مهیای بازی کرد. استقلال نباید خشن و احساساتی باشد چرا که ممکن است کارت‌های زرد و قرمز این تیم را به مرحله بعدی برساند و یا از رسیدن به دور دوم بازدارد.