ناصر محمودی روز سهشنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا اظهارداشت: با توجه به اینکه شهر اصلاندوز از نظر تولید ورنی بیشترین حجم تولید و بالاترین آمار جمعیت فعال صنایع دستی را داراست، ثبت آن بهعنوان شهر ملی ورنی در فهرست آثار ملی درخواست شده است.
او افزود: پس از بررسیهای لازم اصلاندوز شهر ملی ورنی خواهد بود که این امر تاثیرات مثبتی در زمینه تولید این رشته از صنایعدستی و معرفی آن را به دنبال خواهد داشت.
وی بیان کرد: ورنی مغان دارای نشانهای ملی مرغوبیت و نشان جغرافیایی ثبت جهانی است که با توجه به ظرفیتهای این صنایع دستی میتوانیم شاهد ثبت ملی آن باشیم.
محمودی با اشاره به فعالیت بیش از ۶ هزار بافنده ورنی در استان گفت: بیشتر این افراد در شهر اصلاندوز فعالیت میکنند و بعد از آن شاهد تولید ورنی در شهرهای پارسآباد، بیلهسوار، گرمی و مشگینشهر هستیم که تولیدان این صنعتگران از کیفیت و تنوع نقش بالایی برخوردار است.
وی افزود: در حال حاضر زیرساختهای مورد نیاز برای ثبت شهری اصلاندوز به عنوان شهر ملی ورنی وجود دارد که بخشی از این زیرساختهای راهاندازی مرکز آموزش صنایع دستی در این شهر و وجود بافندگان متعدد ورنی است.
پارسال دستبافته ورنی منطقه مغان در استان اردبیل موفق به دریافت نشان جغرافیایی بینالمللی شد.
نشان جغرافیای بینالمللی به ورنی مغان به همراه مینای اصفهان، آبگینه تهران، گلیم هرسین، منبت آباده، زیلوی میبد و نازک کاری چوب سنندج به مناسبت روز جهانی مالکیت فکری و معنوی و با حضور مسوولان جهانی مالکیت فکری و معنوی و مدیران ثبت اسناد در سازمان میراث فرهنگی کشور اعطا شد.
۱.۵ سال پیش پرونده ثبت نشانه جغرافیایی بینالمللی ورنی مغان به زبان انگلیسی و با مستندات کافی شامل تاریخچه محصول، روشها و تکنولوژی تولید، تحلیل و تجزیه رنگها و نقوش، مواد اولیه، میزان فروش، صادرات، شاغلان، تولید سالانه و مجوزهای صادره تهیه و ارائه شد.
ورنی که گاه به آن گلیم سوزنی نیز گفته میشود، نوعی دستبافته سنتی ویژه عشایر منطقه مغان است که بدون مراجعه به نقشه و اغلب توسط دختران و زنان عشایر دشت مغان و صنعتگران صنایع دستی مناطقی چون پارس آباد ، بیلهسوار، گرمی ، مشگینشهر ، نمین ، عنبران و اهر بافته میشود.
سالانه در استان اردبیل بیش از ۱۰ هزار بافنده قریب به ۶۰۰ هزار متر مربع ورنی تولید میکنند.
نظر شما