از ابتدای ماه محرم حرم مطهر حضرت معصومه(س)، مسجد مقدس جمکران و بقاع متبرکه سیاه‌پوش هستند و در کنار آن کوچه و پس‌کوچه‌های قم نیز رخت عزای اهل‌بیت(ع) را بر تن کرده و سر در خانه‌ها و اماکن نیز به اسامی متبرک آل الله مزین شده است.
درست است که شرایط بغرنج و نگران کننده کرونا از شور ظاهری و فیزیکی مراسم‌های عزاداری و سوگواری در قم کاسته اما غم و اندوه ایام پایانی ماه صفر بیش از همیشه در دل دلدادگان اهل‌بیت عصمت و طهارت شعله می‌کشد و هرکس مرثیه‌خوان دل طوفانی خود در گوشه و کنار حرم مطهر و کوچه و برزن شهر است.
در خیابان‌های اصلی قم نوای نوحه‌خوانی طنین‌انداز است و فضای کالبدی و فیزیکی شهر به دیوارنگاره‌ها و بیرق‌های سیاه مزین است.
از شب گذشته محافل عزاداری با حفظ فاصله‌گذاری اجتماعی و رعایت شیوه‌نامه‌های بهداشتی در برخی بقاع متبرکه و محافل خانگی برپاشده است.
برخی از اصناف قم مانند نانوایی‌ها به‌رسم هرسال به برکت سفره کریمانه کریم اهل‌بیت(ع) نان صلواتی در بین مجاوران کریمه اهل‌بیت(س) توزیع می‌کنند.
کرونا و محدودیت‌های رفت‌وآمد رنگ و بوی غریبانه‌ای به مراسم سوگواری روزهای پایانی ماه صفر داده و امکان برگزاری باشکوه و متراکم عزاداری از جمله در صحن‌های حرم مطهر وجود ندارد اما مردم قم و دلدادگان اهل‌بیت از دور و نزدیک دل خود را به آستان کریمه اهل‌بیت(س) گره‌زده و عزادار هستند.
مردم قم در غم رحلت پیامبری ماتم‌زده هستند، پیامبری که رسول رحمت بود و به گواه تاریخ تبسم از لب‌هایش نمی‌افتاد، و نرمی و مدارای فوق‌العاده او به حدی بود که برخی را در گفتگوی با او گستاخ می‌کرد.
همچنین بیست و هشتم صفر هم‌زمان با سالروز شهادت غریبانه و مظلومانه سبط اکبر نبی مکرم اسلام(ص) حضرت امام حسن مجتبی است و سوگ و غم شهادت آن امام همام نیز فضای قم را پر کرده است.
حضرت محمد(ص)در سال عام الفیل (۵۷۰ میلادی) در ماه ربیع الاول در خانه عبدالله ابن عبدالمطلب پسر عبدالمطلب و بانو آمنه بنت وهب دیده به جهان گشود و به خاطر ویژگی های اخلاقی و رفتاری به نام های رسول اللّه، نبی اللّه، مصطفی، محمود، امین، امّی، خاتم، مزّمل، مدّثر، نذیر، بشیر، مبین، کریم، نور، رحمت، نعمت، شاهد، مبشّر، منذر، مذکّر، یس، طه لقب یافت.
پیامبر مهربانی ها در سن ۲۵ سالگی با این بانوی بزرگوار خدیجه بنت خویلد ازدواج کرد و یگانه دخترش فاطمه الزهرا(س) متولد شد و با تعلیم و تربیت در مکتب وحی پیامبر به پیشوای اول شیعیان امام علی(ع) ازدواج کرد و سلسله امامت و ولایت از نسل ایشان ادامه یافت.
پیامبر اسلام در سن چهل سالگی به رسالت مبعوث شده بود و به مدت ۲۳ سال عهده دار امر رسالت و نبوت بود. حضرت محمد (ص) علاوه بر رسالت، به مدت ده سال امر زعامت و زمامداری مسلمانان را پس از مهاجرت به مدینه طیبه بر عهده داشت ایشان کتاب آسمانی قرآن را به عنوان قانون جامع زندگی بشریت از سوی خداوند ارائه کرد.
پیامبر اکرم درسال ۱۱ بعثت، آخرین حج خود را با عنوان حجة الوداع انجام داد و دربازگشت در منطقه ای به نام غدیرخم از همین سفر پیامبر به امر خداوند امام علی(ع) را به عنوان امام و ولی مردم بعد از خود منصوب کرد و سرانجام در بیست و هشتم ماه صفر سال یازدهم هجری از دنیا رفت.
امام حسن مجتبی(ع) نیز از سلسله امامت و ولایت اولین فرزند علی(ع) و فاطمه(س)به دنیا آمد، آن حضرت ازنـظـراخـلاق و روش و سـیـادت، شـبـیـه تـریـن مـردم بـه رسـول خـدا (ص) بود و لقب های او سبط، سید، زکی ، مجتبی است که از همه معروفتر (مجتبی ) می باشد.
امام حسن (ع ) پس از شهادت پدر بزرگوار خود به امر خدا و طبق وصیت آن حضرت، به امامت رسید ونزدیک به شش ماه به اداره امور مسلمین پرداخت.
آن حضرت از عابدترین و بخشنده ترین افراد زمانش بود، ایشان بیست و پنج بار حج کرد، سه نوبت دارائیش را با خدا تقسیم کرد و دو نوبت از تمام مال خود برای خدا گذشت ،ایشان دارای خصوصیات اخلاقی، فردی و اجتماعی بسیاری بود بارزترین خصیصه ایشان کرامت و بخشندگی است از لحاظ بذل و بخشش و دستگیری از بیچارگان و درماندگان نیز در عصر خود زبانزد خاص و عام بود.
امـام حـسـن (ع) در روز ۲۸ صـفـر سـال پـنـجـاه هـجـری در حـالی کـه ۴۸ سـال از عـمـر مبارکش می‌گذشتبه تحریک معاویه بدست همسر خود (جعده ) مسموم و شهید و در بقیع مدفون شد.
نظر شما