مجید مرادی در واکنش به توییت منتشرشده در حساب کاربری فرانسوی منتسب به حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در این شبکه، در گفت‌وگو با خبرنگار ایرنا اظهار کرد: بعد از انتشار مجدد کاریکاتورهای موهن در فرانسه و دفاع مکرون از این اقدام، بسیاری منتظر موضع رسمی ایران بودند. ترکیه، کویت و برخی کشورهای عربی از حمله لفظی تا تحریم کالاهای فرانسوی را انجام دادند و در برخی کشورهای عربی تنها یک نوع پنیر خاص فرانسوی را تحریم کردند.
وی افزود: البته فرانسویها که انتشار کاریکاتور موهن را نشانه آزادی بیان دانسته و مدعی حقوق‌مداری و رواداری هستند، جریحه‌دار کردن احساسات یک میلیارد مسلمان را نماد آزادی بیان دانستند، اما اطلاعیه ۵۰ تعاونی خواروبار در کویت را که اعلام کردند ما کالای فرانسوی نمی‌خواهیم و آنها را از قفسه‌هایشان جمع کردند، تحمل نکردند و وزارت خارجه فرانسه اعلام کرد کسی حق ندارد بیانیه‌ای بدهد که کالاهای ما را نخرند.
مرادی با بیان این که که این اقدامات، شوک روانی و تبلیغاتی ایجاد و تناقض فرانسویها را آشکار کرد، در عین حال به نقد این روشها پرداخت و گفت: من این رویکردها را کامل و دقیق نمی‌دانم و اظهارات تند در واکنش به سخنان سخیف مکرون را هم دارای کارآمدی نمی‌دانم. به عنوان نمونه مجازات یک شرکت خصوصی تولیدکننده پنیر که نقش و ربطی در توهین به مقدسات هم نداشته، معلوم نیست عادلانه باشد.
کشاندن بحث به دایره گفت‌وگو، دقیق و ماهرانه است
این دانش آموخته علوم سیاسی در ادامه گفت: اما شیوه رهبر انقلاب کاری متمدنانه با رهیافت فرهنگی بود که تناقض رفتار دولت فرانسه را با مخاطب قراردادن ملت این کشور و به خصوص جوانان آن مورد سوال قرار داد تا آنها به طرح این پرسش بپردازند که چرا اهانت به پیامبر اکرم نه تنها آزادی بیان شمرده شده، بلکه نماد جمهوری فرانسه است، اما تردید در هولوکاست جرم شمرده شده و زندان در پی دارد.
به گفته مرادی، روشی که رهبری در این موضوع در پیش گرفتند، روش و سبکی متفاوت در مواجهه با این گونه چالشها بود که این سطح از دقت و درایت را در دیگران کمتر مشاهده کردیم. پیامی که رهبری دادند، مخاطبش جوانان فرانسه هستند، نه جوانان مسلمان و همین مخاطب قرار دادن افکار عمومی فرانسه اقدامی دقیق و دارای اهمیت است. طبعا اسلام شیعی نباید دنباله‌رو برخی گروه‌های افراطی باشند. چرا که افرادی که در فرانسه آدم کشتند، از همانهایی هستند که در سوریه و عراق و عتبات مقدس آن کشتار کردند و کسانی هستند که در کوچکترین اختلافات بدترین مجازات یعنی قتل را دنبال می کنند. همینها بودند که صدها جوان شیعه و سنی را در موصل سر بریدند، چون به ارتش عراق پیوسته بودند.
وی ادامه داد: گرچه اقدام تحریک آمیز معلم فرانسوی محکوم است، اما کاری که دیگران مثل یک چچنی انجام دادند را که ما نباید به گردن بگیریم و فایده‌ای هم ندارد. اما این روش جدید که افکار عمومی و جوانان فرانسه، دولت خودشان را به چالش بکشند، نافذتر و موثرتر است و برد بیشتری دارد. کشاندن این بحث به دایره گفت و گو کار دقیق و ماهرانه‌ای است که در ادبیات دینی هم سابقه دارد و رسول خدا(ص) هم بدون آن که خود را پیشاپیش برحق اعلام کند، حاضر به گفت‌وگو با مشرکان می‌شود. حل این موضوعات حتی مقدسات در قالب گفت و گو از مصادیق «جادلهم باللتی هی احسن» است که مورد تاکید قرآن است. خوشبختانه در این دوره ابزارهایی که در اختیار است، کار را آسانتر کرده و مثلا می توان یکجا با میلیونها جوان فرانسوی با زبان خودشان ارتباط گرفت و اهل علم ما در گذشته آنها را در اختیار نداشتند.
همیشه تندترین موضع، حکیمانه‌ترین موضع نیست
این مدرس دانشگاه درخصوص انتقاد روزهای اخیر برخی رسانه‌ها که با شعار انقلابیگری دولت را به سکوت دربرابر رئیس جمهور فرانسه متهم کرده و دلیل آن را بیم مقامات دولتی از مکدر ساختن خاطر اروپایی‌ها می‌دانستند، گفت: همیشه تندترین و صریح ترین موضع، حکیمانه ترین موضع نیست. ما باید مصالح و مفاسد مختلف اطراف یک اقدام را در نظر بگیریم. حتی اگر ما تحت تحریم هم نبودیم، باید می‌دیدیم کدام روش موثرتر است و روشن کردن افکار بهتر است یا اقدامی که آن مبارز چچنی اتخاذ کرد. این ربطی به فشارهای موجود و تحریم‌ها ندارد. رفتار دولت در این موضوع حکیمانه بود و توییت رهبری که دیروز منتشر شد نیز کاراتر از روشهای دیگر بود و فکر می‌کنم این شیوه بهتر به نتیجه می‌رسد.
وی در واکنش به برخی که موضع تند اردوغان در برابر مکرون و حملات لفظی او را الگوی خوبی برای مسئولان جمهوری اسلامی می‌خوانند، تاکید کرد: به نظرم اینگونه صف‌آرایی ها برای اسلام و مسلمانان مفید نیست و به علاوه اسلام شیعی و ایرانی باید موضع خودش را داشته باشد و رونوشت برداری از اقدامات دیگران در شان ما نیست.
مرادی در پایان در بیان روشهای موثر جلوگیری از اهانت گفت: در حقوق بین‌الملل جدید بسیاری موارد وارد شده و به نظر می‌رسد یکی از آنها می تواند منع حقوقی اهانت به مقدسات ادیان و ملل باشد. به نظرم مسلمانان و پیروان سایر ادیان باید با یک کار جمعی این موضوع را تبدیل به یک قانون و رویه الزام‌آور در مجامع بین‌المللی کرده و شبیه دیگر اصول بین‌المللی و جهانی نقض آن را جرم انگاری کرده و دولتها را به آن ملزم کنند.
نظر شما